Πέρα από τα ειρωνικά σχόλια που γράφουν μερικοί, η πραγματικότητα είναι ότι ένα ρέμα πρέπει περιοδικά να διατηρείται σε καλή κατάσταση. Προφανώς τα κατά τόπους φερτά που συγκεντρώνονται σε υπερβολικό ύψος πρέπει να απομακρυνθούν. Το ίδιο και όσα ανθρωπογενή ογκώδη σκουπίδια έχουν μαζευτεί στην κοίτη.

Οι ενέργειες όμως αυτές πρέπει να γίνονται μετά από μελέτη και όχι προσχηματικά υπό την απειλή μίας έντονης βροχόπτωσης (που τελικά δεν θα πλήξει την Αττική και δεν θα κάνει το ρέμα να υπερχειλίσει).

Η σπασμωδική επιχείρηση ξεμπαζώματος του ρέματος Ραφήνας μόνο άλλοθι δίνει στην ηγεσία, για να μην κατηγορηθεί για ολιγωρία. Το επικίνδυνο στην “επιχείρηση καθαρισμού” είναι ότι γίνεται χωρίς μελέτη. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για τα σημεία που πρέπει να καθαριστούν, ούτε για το πλάτος του καθαρισμού, ούτε για τον τρόπο καθαρισμού, ούτε για το χρόνο που πρέπει να γίνει ο καθαρισμός.

Να δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβει ο κόσμος την επικινδυνότητα ενός λάθος καθαρισμού:

Εάν καθαριστεί από τη βλάστηση το ρέμα μέχρι τα πρανή, θα απομακρυνθεί η βλάστηση που με το ριζικό σύστημα συγκρατεί (κάνει ανθεκτικό) το υλικό στα τοιχώματα του ρέματος. Στην ενδεχόμενη πολύ ισχυρή βροχόπτωση, που θα ανεβάσει τη στάθμη στο όριο του ρέματος (ακόμα και εάν δεν ήταν σε σημείο υπερχείλισης) τα τοιχώματα του ρέματος θα διαβρωθούν μέσα σε μερικές ώρες και θα αρχίσουν να παρασύρονται από τα ορμητικά νερά. Μαζί θα παρασυρθούν και οι παρακείμενοι δρόμοι και δεν είναι εύκολο να εκτιμήσουμε που θα σταματήσει αυτή η διάβρωση.

Κλείνοντας, να επαναλάβω ότι κατανοώ όλους εκείνους που αγωνιούν και ζητούν να γίνει ο καθαρισμός. Είναι λογική απαίτηση των πολιτών για ασφάλεια. Η ασφάλεια όμως προϋποθέτει μελέτη, διαφορετικά ο κίνδυνος μπορεί να είναι πολλαπλάσιος. Ας παρουσιάσει το Υπουργείο και η Περιφέρεια το σχέδιο και τα τεχνικά χαρακτηριστικά καθαρισμού του ρέματος για να συζητήσουμε υπεύθυνα επί αυτού.

Θέλω όμως, όλοι να καταλάβουν, πολίτες και πολιτική ηγεσία, ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε την τύχη του ρέματος και τη μηχανική αντοχή του στην καλή (ή στην κακή) πρόθεση και ικανότητα του εργολάβου και των χειριστών των μηχανημάτων του.