Η Έμα Στόουν στο «Bugonia»
Η διάσημη ηθοποιός Έμα Στόουν κάνει μια εντυπωσιακή εμφάνιση με ξυρισμένο κεφάλι στην πολυαναμενόμενη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, «Bugonia». Αυτή η επιλογή της έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Βενετίας, αποδεικνύοντας την αφοσίωσή της στη συνεργασία τους.
Ο Κινηματογραφικός Κόσμος του Λάνθιμου
Ο κινηματογραφικός κόσμος του Γιώργου Λάνθιμου είναι σίγουρα μοναδικός και δύσκολος να τον επιλέξει κανείς ως τόπο διαμονής. Οι ταινίες του είναι συχνά σκοτεινές, αλλόκοτες και πολλές φορές άβολες, αλλά έχουν τη δύναμη να σε κάνουν να νιώθεις σαν να ζεις μέσα σε αυτές. Από τον «Κυνόδοντα» το 2009 μέχρι το πιο πρόσφατο «Poor Things» το 2023, ο Λάνθιμος έχει δημιουργήσει μια κινηματογραφική γλώσσα που ισορροπεί μεταξύ του παράλογου και του βαθιά ανθρώπινου.
Η Διαδρομή του Λάνθιμου
Η επανακυκλοφορία του «Κυνόδοντα» σε συνδυασμό με την πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Bugonia» στο Φεστιβάλ Βενετίας, υπογραμμίζουν την εντυπωσιακή πορεία του σκηνοθέτη που ξεκίνησε από το λεγόμενο Greek Weird Wave. Το αινιγματικό δράμα του, που αρχικά φαινόταν καταδικασμένο να μείνει στο περιθώριο, άνοιξε τελικά τον δρόμο για μια διεθνή καριέρα γεμάτη διακρίσεις. Η «Ευνοούμενη» το 2018, ο «Αστακός» το 2015, και το «Poor Things» αποκάλυψαν την πιο εφευρετική πλευρά του Λάνθιμου, προσφέροντας στην Έμα Στόουν μια οσκαρική ερμηνεία.
Με το «Bugonia», ο Λάνθιμος διασκευάζει το νοτιοκορεατικό «Save the Green Planet!» και το μετατρέπει σε μια αλληγορία εγκλεισμού και οικολογικής ανησυχίας. Ο Τζέσι Πλέμονς υποδύεται έναν άνδρα που είναι παγιδευμένος σε θεωρίες συνωμοσίας και κρατά αιχμάλωτη μια διευθύντρια πολυεθνικής, πιστεύοντας ότι είναι εξωγήινη. Οι μέλισσες, που συμβολίζουν την ισορροπία και τη συλλογική ζωή, συνδέουν την αφήγηση με μια ευρύτερη ανησυχία για το περιβάλλον.
Η Βενετία αποτέλεσε το ιδανικό σκηνικό για την πρεμιέρα της ταινίας, με το χάος και τις ξαφνικές καταιγίδες να δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα. Παρά τις προκλήσεις, η νέα δημιουργία του Λάνθιμου αποδεικνύει ότι ο ιδιαίτερος κινηματογραφικός του τόνος ξεπερνά τα όρια της γλώσσας και της χώρας προέλευσης. Οι χαρακτήρες του μιλούν μια κρυπτική διάλεκτο και συχνά φαίνονται ξένοι ο ένας στον άλλον, καθώς και στον ίδιο τους τον εαυτό, δημιουργώντας ένα παράδοξο σύμπαν που είναι ταυτόχρονα ανοίκειο και οικείο.
Ο Γιώργος Λάνθιμος δεν δημιουργεί απλώς ταινίες, αλλά κόσμους που αναγκάζουν το σινεμά να ξανασκεφτεί τον εαυτό του, αποκαλύπτοντας την αποξένωση και τις εμμονές της εποχής μας.
