Υψηλότερα επίπεδα PFAS μειώνουν τις βελτιώσεις του σακχάρου μετά από χειρουργική επέμβαση παχυσαρκίας σε εφήβους
Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (USC) αποκαλύπτει ότι οι έφηβοι με υψηλότερα επίπεδα PFAS στο αίμα τους, που μετρήθηκαν πριν από τη βαριατρική χειρουργική επέμβαση, παρουσίασαν μικρότερες βελτιώσεις στα επίπεδα σακχάρου του αίματος κατά τη διάρκεια πέντε ετών. Σημαντικές μεταβολές παρατηρήθηκαν σε δείκτες όπως η γλυκόζη νηστείας και η αιμοσφαιρίνη A1c (HbA1c), που δείχνει τα μέση επίπεδα σακχάρου του αίματος για τις τελευταίες 60-90 ημέρες. Αυτές οι διαφορές είναι αρκετά σημαντικές ώστε να υποδηλώνουν ότι τα μεταβολικά οφέλη της επέμβασης μπορεί να εξασθενήσουν μέσα σε μια δεκαετία.
Η σύνδεση PFAS και μεταβολικών αποτελεσμάτων
Οι PFAS, μια κατηγορία βιομηχανικών χημικών που χρησιμοποιούνται σε καταναλωτικά προϊόντα, συσσωρεύονται στο σώμα με την πάροδο του χρόνου. Έχουν ανιχνευθεί στο αίμα σχεδόν όλων των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχουν συνδεθεί με διάφορα προβλήματα υγείας, όπως προβλήματα στα νεφρά και το ήπαρ, καθώς και με αρκετούς τύπους καρκίνου. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι PFAS ενδέχεται να παίζουν ρόλο και σε μεταβολικές καταστάσεις, όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Η σημασία της συνεργασίας στην έρευνα
Η μελέτη, που διεξήχθη από ερευνητές της Σχολής Ιατρικής Keck του USC, είναι μέρος του προγράμματος ShARP, το οποίο χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Υγειών. Σκοπός του είναι να αναγνωρίσει τις επιπτώσεις των επικίνδυνων χημικών και να χρησιμοποιήσει αυτές τις πληροφορίες για την πρόληψη και την πολιτική. Οι πρόσφατες ευρήματα της ομάδας USC δείχνουν ότι οι έφηβοι με υψηλότερα επίπεδα PFAS τείνουν επίσης να ανακτούν περισσότερο βάρος μετά τη βαριατρική επέμβαση, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη για στοχευμένη προσέγγιση στη θεραπεία.
Η δρ. Brittney Baumert, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην επιστήμη πληθυσμού και δημόσιας υγείας, δήλωσε: «Τα ευρήματά μας δείχνουν τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ περιβαλλοντικών επιδημιολόγων και ιατρών. Η στοχευμένη ιατρική, βασισμένη στη γνώση μας για τις PFAS και την περιβαλλοντική υγεία, μπορεί να διασφαλίσει ότι οι ασθενείς θα έχουν τη μεγαλύτερη επιτυχία με αυτήν την παρέμβαση απώλειας βάρους».
Δεδομένα και μέθοδοι της μελέτης
Τα δεδομένα των ασθενών προήλθαν από τη μελέτη Teen Longitudinal Assessment of Bariatric Surgery (Teen-LABS), η οποία παρακολουθεί τα αποτελέσματα εφήβων που έχουν υποβληθεί σε αυτή τη διαδικασία. Σε 186 εφήβους, ηλικίας 19 ετών και κάτω, οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα οκτώ τύπων PFAS πριν από την επέμβαση. Μετά τη χειρουργική παρέμβαση, παρακολουθήθηκαν οι μεταβολικές υγειονομικές συνθήκες των ασθενών σε διάφορα χρονικά διαστήματα, συμπεριλαμβανομένων έξι μηνών, 12 μηνών, 36 μηνών και πέντε ετών.
Συνολικά, οι περισσότεροι ασθενείς της Teen-LABS παρουσίασαν σημαντικές βελτιώσεις στη μεταβολική τους υγεία μετά την επέμβαση. Ωστόσο, οι έφηβοι με υψηλότερη έκθεση σε όλα τα οκτώ PFAS παρουσίασαν μικρότερη βελτίωση στο μακροχρόνιο σακχάρο του αίματος, με την HbA1c τους να αυξάνεται κατά μέσο όρο 0.27 ποσοστιαίες μονάδες τρία χρόνια μετά την επέμβαση. Ένα συγκεκριμένο PFAS, το perfluorohexanesulfonic acid (PFHxS), είχε ιδιαίτερα σημαντική επίδραση, καθώς οι έφηβοι με υψηλότερη έκθεση σε αυτό παρουσίασαν ετήσιες αυξήσεις 0.15 ποσοστιαίων μονάδων στην HbA1c, ικανές να μεταφέρουν κάποιον από φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου σε προδιαβήτη ή από προδιαβήτη σε διαβήτη τύπου 2 μέσα σε λίγα χρόνια.
Η έρευνα αυτή αναδεικνύει τη σημασία της κατανόησης των περιβαλλοντικών παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και την ανάγκη για περαιτέρω μελέτες στον τομέα αυτό.
