Άλλαξε ο τρόπος υπολογισμού των μορίων στις πανελλήνιες εξετάσεις με την κατάργηση των συντελεστών βαρύτητας.

Έτσι τώρα, δεν υπάρχουν μαθήματα που δίνουν περισσότερα μόρια, όπως υπήρχαν μέχρι και το 2019 με τα μαθήματα συξημένης βαρύτητας.

Κάθε μάθημα δίνει τώρα 250 μόρια σε αντίθεση με το 2019.

Η αλλαγή αυτή θα επηρεάσει το συνολικό αριθμό μορίων που συγκεντρώνουν οι υποψήφιοι, γιατί δεν γράφουν σε όλα τα μαθήματα τον ίδιο βαθμό. Αν, δηλαδή, ένας υποψήφιος έγραφε και στα 4 μαθήματα 15, τότε θα συγκέντρωνε 15.000 μόρια είτε με το ένα σύστημα είτε με το άλλο.

Όμως αυτό δεν συμβαίνει στην πράξη.

Στον πίνακα 2 (Βλέπε επάνω) κοιτάζουμε 4 παραδείγματα που μας δείχνουν τη διαφοροποίηση των μορίων ανάλογα με τις επιδόσεις των υποψηφίων. Γενικά βλέπουμε ότι οι υποψήφιοι συγκεντρώνουν περισσότερα μόρια με το νέο σύστημα.

Αυτό οφείλεται στο ότι στο Μάθημα 1 και το Μάθημα 2, που είναι τα μαθήματα αυξημένης βαρύτητας, οι υποψήφιοι γράφουν χαμηλότερους βαθμούς, γιατί είναι δυσκολότερα μαθήματα από τα άλλα, με αποτέλεσμα όταν έχουν αυξημένη βαρύτητα να οδηγούν τους υποψηφίους στη συγκέντρωση λιγότερων μορίων από όταν δεν έχουμε αυξημένη βαρύτητα στα μαθήματα με χαμηλότερες επιδόσεις.

Η γενική τάση θα είναι λοιπόν η αύξηση των μορίων των υποψηφίων.

Η αύξηση αυτή δεν θα είναι ίδια σε όλη τη γκάμα των μορίων αλλά όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά των βαθμών από το μέσο όρο των βαθμών του υποψηφίου τόσο μεγαλύτερη θα είναι η διαφορά μορίων μεταξύ του παλαιού και του νέου συστήματος.
Ο υποψήφιος 1 θα συγκέντρωνε τα ίδια μόρια και με τα δύο συστήματα, αλλά αυτό δεν είναι πραγματικό, γιατί κανείς υποψήφιος δεν γράφει τους ίδιους βαθμούς σε όλα τα μαθήματα.

Οι άλλοι υποψήφιοι είναι πιο πραγματικές περιπτώσεις και βλέπουμε ότι όσο μεγαλύτερη απόκλιση έχουν οι βαθμοί τους από το μέσο όρο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η διαφορά των μορίων. Αυτό μας επιτρέπει να καταλάβουμε ότι θα έχουμε άνοδο των βάσεων των χαμηλόβαθμων σχολών, εξαιτίας της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού μορίων. Δεν γνωρίζουμε βέβαια πως θα επηρεάσει τη διαμόρφωση των βάσεων η δυσκολία των θεμάτων και οι επιδόσεις των υποψηφίων στις εξετάσεις.

Φυσικά τους υποψηφίους καθόλου δεν τους ενδιαφέρει πόσα μόρια θα έβγαζαν με το ένα ή με το άλλο σύστημα. Η μελέτη αυτή είναι χρήσιμη για να καταλάβουν ότι δεν έχει κανένα νόημα να κοιτάζουν τις περσινές βάσεις, γιατί πέρα από τη διαφοροποίηση που θα υπάρχει από τις επιδόσεις των υποψηφίων, υπάρχει και η κρίσιμη διαφορά του διαφορετικού τρόπου υπολογισμού των μορίων, που επί της ουσίας κάνει πράξη χωρίς νόημα να κοιτάζει ο υποψήφιος τις περσινές βάσεις.

Ο υποψήφιος νο 3 με το παλιό σύστημα συγκέντρωνε 9950 μόρια και αν υπήρχε η βάση του 10 θα κοβόταν ενώ με το νέο σύστημα θα συγκέντρωνε 10.250 μόρια και δεν θα κοβόταν. Άλλη μία απόδειξη ότι η βάση του 10 είναι ένα κινητό φράγμα χωρίς νόημα.
Συνεπώς δεν κοιτάζουμε τις περσινές βάσεις και δεν κάνουμε υπολογισμούς ότι για να πετύχουμε στη σχολή των ονείρων μας πρέπει να συγκεντρώσουμε τόσα μόρια, συνεπώς πρέπει να γράψουμε αυτή τη βαθμολογία.
Με πληροφορίες από δημοσίευμα του κ. Στράτου Στρατηγάκη Μαθηματικού – Ερευνητή στην Ναυτεμπορική