
Θέμις Μπαζάκα: Η ανημποριά με τρομάζει περισσότερο από τον θάνατο
Μια ειλικρινής και συγκινητική συνέντευξη παραχώρησε η Θέμις Μπαζάκα, στην οποία αναφέρεται στις δύσκολες στιγμές που βίωσε λόγω της ασθένειας του πατέρα της, καθώς και στους θανάτους δύο αγαπημένων φίλων της από καρκίνο. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε στο περιοδικό ΟΚ και τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ροδόπουλο, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου.
Η φροντίδα του πατέρα και οι προσωπικές θυσίες
Η Θέμις Μπαζάκα περιγράφει πώς ο πατέρας της, που έπασχε από άνοια, την είχε ανάγκη περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. “Ο πατέρας μου δεν ήθελε κανέναν άλλο δίπλα του, μόνο εμένα. Ζούσα δίπλα του και πηγαινοερχόμουν τα τελευταία επτά χρόνια. Δεν μπορούσα να λείψω”, εξομολογείται. Η αγωνία της για την κατάσταση της υγείας του την κρατούσε σε εγρήγορση, με αποτέλεσμα να στερηθεί πολλές από τις αγαπημένες της δραστηριότητες, όπως τα ταξίδια.
“Πήγαινα σε διακοπές και αν δεν απαντούσε στο τηλέφωνό του, ένιωθα την καρδιά μου να σφίγγεται. Για πολύ καιρό, δεν ήξερα πού να πρωτοπάω, καθώς ήθελα να ταξιδέψω και να γνωρίσω τον κόσμο”, προσθέτει η ηθοποιός, εκφράζοντας την επιθυμία της να εξερευνήσει μακρινές χώρες.
Η απώλεια και οι φόβοι της
Η Θέμις Μπαζάκα δεν διστάζει να μοιραστεί και τους φόβους της. “Δεν ξέρω αν με φοβίζει ο θάνατος, αλλά η ανημποριά σίγουρα με τρομάζει. Πριν από τρία χρόνια, έχασα την αγαπημένη μου φίλη, την Αννέζα Παπαδοπούλου, και πρόσφατα, τον πιο αγαπημένο μου φίλο, τον Κοσμά Φουντούκη. Όλοι ήμασταν στην ίδια ηλικία. Ήμασταν φίλοι από τα 16 μας χρόνια, Θεσσαλονικείς”, λέει με συγκίνηση.
Η ηθοποιός αναφέρεται στην φρικτή ασθένεια που τους κατέβαλε, περιγράφοντας τις τελευταίες τους στιγμές: “Τους είδα να διαλύονται από αυτή τη φρικτή ασθένεια, να λένε ‘πονάω’ και να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Η Αννέζα συχνά μου έλεγε πόσο με θαύμαζε για την ικανότητά μου να προχωράω μπροστά, αλλά η απώλεια της με έχει στοιχειώσει”.
Η Θέμις Μπαζάκα, μέσα από την προσωπική της ιστορία, φέρνει στο προσκήνιο τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που φροντίζουν τους αγαπημένους τους σε δύσκολες στιγμές, καθώς και την αδυναμία που νιώθουν μπροστά στην απώλεια.














