Πρόσφατα δημοσιεύματα στο Bloomberg και στο BBC αναφέρονται στην επί του παρόντος αδυναμία ανακύκλωσης των γιγαντιαίων πτερυγίων των ανεμογεννητριών, οι οποίες οδηγούνται σε συγκεκριμένες «χωματερές» αποκλειστικά γι’ αυτές.
Μια από αυτές τις χωματερές βρίσκεται στον Ποταμό North Platte στο Κάσπερ του Ουαϊόμινγκ. Έως τον Μάρτιο η περιοχή αυτή θα γίνει ο «τόπος αναπαύσεως» για 1.000 λεπίδες στροβίλων κατασκευασμένων από νήματα υαλοβάμβακα.
Αυτές οι λεπίδες, που έχουν φτάσει στο τέλος της 25ετούς εργασιακής τους ζωής, προέρχονται από τρία αιολικά πάρκα στις βορειοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Κάθε μια θα κοπεί στα τρία ώστε να μπορεί να μεταφερθεί από νταλίκες, και στη συνέχεια τα κομμάτια θα στοιβάζονται και θα θάβονται.
Οι τουρμπίνες από το πρώτο μεγάλο κύμα αιολικής ενέργειας της δεκαετίας του 1990 φτάνουν στο τέλος του προσδόκιμου ζωής τους σήμερα. Περίπου δύο γιγαβάτ ανεμοστροβίλων θα αντικατασταθούν το 2019 και το 2020. Και η απόρριψή τους με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα.
Μέχρι τώρα δεν έχουν ευδοκιμήσει προσπάθειες σύνθλιψης ή αποσύνθεσης τους λόγω της ανθεκτικότητας των υλικών κατασκευής και του τεραστίου μεγέθους τους, καθώς κάποιες φτάνουν και τα 100 μέτρα σε μήκος.
Αν και τα υπόλοιπα τμήματα της ανεμογεννήτριας, όπως ο πυλώνας και ο μηχανισμός μετατροπής μπορεί να είναι έως και 75% ανακυκλώσιμα, οι ίδιες οι πτέρυγες είναι σχεδόν αδύνατον, προς το παρόν, να ανακυκλωθούν.
Ενώ θα μπορούσαν να υποστούν θερμόλυση στους 450-700 βαθμούς Κελσίου, η διαδικασία αυτή μόνο πράσινη δεν είναι καταναλώνοντας πολύ ενέργεια και απελευθερώνοντας θερμότητα, αλλά και ρύπους.
Κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, όμως, προχωρούν σε καινοτόμες λύσεις. Στο Ρότερνταμ οι ανεπιθύμητες λεπίδες έχουν χρησιμοποιηθεί για παιδική χαρά 1.200 τ.μ., που ονομάζεται Wikado, με πύργο με τσουλήθρες, σήραγγες και ράμπες, όλα κατασκευασμένα από πέντε πτερύγια ανεμογεννητριών που είχαν απορριφθεί.
Οι παροπλισμένες πτέρυγες έχουν επίσης μετατραπεί σε παιδική χαρά και υπαίθρια καθίσματα στην ολλανδική πόλη Terneuzen, δύο στάσεις λεωφορείων στο Almere, και δίπλα στη διάσημη γέφυρα Erasmusbrug του Ρότερνταμ.
Ο Τσέζαρε Πίρεν, αρχιτέκτονας από τα Superuse Studios του Ρότερνταμ, αυτή τη στιγμή περιμένει την άδεια σχεδιασμού για να μετατρέψει δύο λεπίδες 55 μέτρων σε γέφυρα στην πόλη Ålborg της Δανίας, σύμφωνα με το BBC.
Μία δανέζικη εταιρία που σχεδιάζει την χρήση των παλαιών πτερύγων είναι η Re-Wind Network. Ηδη, έχει αρχίσει να επανατοποθετεί μερικές πτέρυγες ως γκαράζ ποδηλάτων στη Δανία.
Η ομάδα των ερευνητών εξετάζει επίσης τρόπους ανακύκλωσης λεπίδων ανεμογεννητριών ως αρχιτεκτονικά στοιχεία για την ενίσχυση των υποδομών. Μερικές από τις ιδέες τους περιλαμβάνουν τη χρήση λεπίδων για την κατασκευή πεζογεφυρών, πάρκων για σκέιτ και ηχοπετάσματα σε δρόμους και εθνικές οδούς.
Γκαράζ ποδηλάτων από παροπλισμένη λεπίδα ανεμογεννήτριας στη Δανία
«Εξερευνούμε την πιθανή επαναχρησιμοποίηση των λεπίδων σε αρχιτεκτονική και μηχανική”, είπε ο Λώρενς Σ. Μπανκ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Γεωργίας, ένα από τα κορυφαία ιδρύματα που συμμετέχουν στη μελέτη, σε άρθρο του mymodernmet.com.
«Η ανάπτυξη τέτοιων μεθόδων μπορεί να έχει θετική επίδραση στην ποιότητα του αέρα και την ποιότητα του νερού μειώνοντας μια σημαντική πηγή μη βιοδιασπώμενων αποβλήτων».
Εκτός από αυτές τις προσπάθειες επαναχρησιμοποίησης, ορισμένες εταιρείες πειραματίζονται με τρόπους να κατασκευάσουν λεπίδες ανεμογεννητριών που μπορούν να απορριφθούν πιο αποτελεσματικά και βιώσιμα. Η εταιρεία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, Siemens Gamesa, ηγείται αυτής της προσπάθειας με την ανάπτυξη και την έναρξη της «πρώτης ανακυκλώσιμης λεπίδας ανεμογεννητριών στον κόσμο για εμπορική χρήση».
Αυτές οι λεπίδες είναι κατασκευασμένες από νέο τύπο ρητίνης, της οποίας η χημική δομή διευκολύνει τη διάσπαση και τον διαχωρισμό από τα άλλα εξαρτήματα της λεπίδας, ώστε να μπορεί να ανακυκλωθεί.
Αλλά προς το παρόν, το να φανταστούμε τις ανεμογεννήτριες που έχουν επανατοποθετηθεί ως τμήματα των αστικών τοπίων φαίνεται επίσης μια αρκετά έξυπνη λύση.
Πηγή: ΟΤ
