Σύνδρομο ανήσυχων ποδιών και αυξημένος κίνδυνος για Πάρκινσον
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, ρίχνει φως στη σύνδεση μεταξύ του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών (RLS) και του κινδύνου ανάπτυξης της νόσου του Πάρκινσον (PD). Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι ασθενείς με RLS φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν αυτή τη νευροεκφυλιστική διαταραχή.
Η φύση του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών
Το RLS χαρακτηρίζεται από μια ακαταμάχητη επιθυμία να κινηθούν τα πόδια, συνοδευόμενη από ενοχλητικές αισθήσεις. Τα συμπτώματα συνήθως επιδεινώνονται κατά την ηρεμία και υποχωρούν με την κίνηση. Αν και η παθοφυσιολογία του RLS παραμένει μερικώς κατανοητή, οι ερευνητές υποθέτουν ότι οι ντοπαμινεργικοί μηχανισμοί μπορεί να παίζουν ρόλο στην εκδήλωσή του.
Σύνδεση με τη νόσο του Πάρκινσον
Η νόσος του Πάρκινσον, μια διαταραχή που προκαλεί σταδιακή εκφύλιση του νευρικού συστήματος, έχει αυξανόμενη επίπτωση παγκοσμίως. Και οι δύο καταστάσεις αντιμετωπίζονται με ντοπαμινεργικούς παράγοντες, γεγονός που έχει οδηγήσει σε πολλές μελέτες για να κατανοηθεί η σχέση τους. Ωστόσο, παραμένει ασαφές αν το RLS είναι δευτερεύουσα κατάσταση ή προδρομικό σύμπτωμα της PD.
Η μελέτη και τα ευρήματα
Στη συγκεκριμένη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από την Κορεατική Υγειονομική Υπηρεσία, αναλύοντας αρχεία ενός εκατομμυρίου Κορεατών από το 2002 έως το 2019. Για να συμπεριληφθούν στη μελέτη, οι συμμετέχοντες έπρεπε να έχουν τουλάχιστον δύο διαγνωσμένα περιστατικά RLS. Οι ασθενείς με προϋπάρχουσα PD αποκλείστηκαν, ενώ οι ασθενείς με RLS συγκρίθηκαν με μια ομάδα ελέγχου που ταιριάζει σε διάφορους παράγοντες.
Από τους 9,919 ασθενείς με RLS, οι 3,077 έλαβαν θεραπεία με ντοπαμινεργικούς παράγοντες, ενώ οι υπόλοιποι 6,842 δεν έλαβαν. Η ανάλυση έδειξε ότι η επίπτωση της PD ήταν 1,6% στους ασθενείς με RLS, σε σύγκριση με 1% στην ομάδα ελέγχου.
Επιπλέον, οι ασθενείς που έλαβαν ντοπαμινεργική θεραπεία παρουσίασαν χαμηλότερη επίπτωση PD, με 15 από αυτούς να αναπτύσσουν τη νόσο, σε αντίθεση με 143 ασθενείς που δεν έλαβαν θεραπεία, οι οποίοι εμφάνισαν PD.
Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η θεραπεία με ντοπαμινεργικούς παράγοντες μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην εκδήλωση της νόσου του Πάρκινσον στους ασθενείς με RLS, αν και απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για να κατανοηθεί πλήρως η σύνδεση μεταξύ των δύο καταστάσεων.
