Σύνδεση έκθεσης σε οργανωφωσφορικά φυτοφάρμακα με μειωμένη ποιότητα σπέρματος στους άνδρες
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Antioxidants από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του NYU Grossman και του Πανεπιστημίου της Αλβανίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, εξερεύνησε τη σύνδεση μεταξύ της έκθεσης σε χημικές ουσίες, συγκεκριμένα σε οργανωφωσφορικά (OP) φυτοφάρμακα, και της ποιότητας του σπέρματος σε μια ομάδα 42 υγιών νεαρών ανδρών. Η μελέτη χρησιμοποίησε πολλαπλές πηγές δεδομένων, όπως μεταβολίτες στα ούρα και οξειδωτικό στρες στο σπέρμα, και διαπίστωσε ότι υψηλότερα επίπεδα μεταβολιτών φυτοφαρμάκων σχετίζονται με χαμηλότερη κινητικότητα του σπέρματος, που είναι ένας βασικός δείκτης της ανδρικής γονιμότητας.
Αποτελέσματα και Σημασία της Μελέτης
Αξιοσημείωτο είναι ότι το οξειδωτικό στρες δεν φάνηκε να είναι μεσολαβητής στις παρατηρήσεις αυτές, υποδεικνύοντας ότι μπορεί να υπάρχουν άλλοι βιολογικοί μηχανισμοί που εμπλέκονται. Η ανδρική υπογονιμότητα, η αδυναμία ενός άνδρα να προκαλέσει εγκυμοσύνη παρά τις επαναλαμβανόμενες σεξουαλικές επαφές, συμβάλλει σε περίπου το ήμισυ όλων των περιπτώσεων υπογονιμότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αιτίες περιλαμβάνουν κυρίως ελλείψεις στο σπέρμα ή το σπέρμα (π.χ. χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων), με στοιχεία να αποδίδουν την αυξανόμενη τάση στην ανδρική υπογονιμότητα σε μια αιώνα-μακρά πτώση της ποιότητας του σπέρματος, ειδικά στις βιομηχανικές χώρες.
Η Σημασία της Έρευνας
Μελέτες υποδεικνύουν ότι η αυξημένη παραγωγή και χρήση χημικών που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των οργανωφωσφορικών φυτοφαρμάκων, έχει σημαντικά αυξήσει την ανδρική υπογονιμότητα. Παρά τις προηγούμενες έρευνες που συνδέουν την έκθεση σε υψηλές δόσεις φυτοφαρμάκων με κακή ποιότητα σπέρματος, πολύ λίγες μελέτες έχουν χρησιμοποιήσει βιολογικούς δείκτες για να εξετάσουν τις επιδράσεις των χαμηλών, καθημερινών εκθέσεων που βιώνουν οι περισσότεροι άνδρες. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί να καλύψει αυτό το κενό γνώσης, παρέχοντας αποτελέσματα από μια πιλοτική μελέτη που διερευνά τη σχέση μεταξύ της έκθεσης σε οργανωφωσφορικά φυτοφάρμακα και της ανδρικής υπογονιμότητας.
Η μελέτη περιλάμβανε μια ομάδα υγιών ανδρών συμμετεχόντων (n = 42) ηλικίας 18 έως 45 ετών, αποκλείοντας άνδρες με σχετικές ουρολογικές παθήσεις ή εκείνους που χρησιμοποιούσαν φάρμακα που επηρεάζουν τη γονιμότητα. Για την ανάλυση, αποκλείστηκαν επίσης ένας υπέρβαρος και δύο συμμετέχοντες με κλάση 3 παχυσαρκίας. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω λεπτομερών ερωτηματολογίων (υγείας και τρόπου ζωής), μορφομετρικών αξιολογήσεων (ύψος και βάρος) και συλλογής βιολογικών δειγμάτων (ούρα και σπέρμα).
Για τον προσδιορισμό των συγκεντρώσεων των μεταβολιτών δι-αλκυλοφωσφορικών (DAP), που είναι καλά καθορισμένοι βιοδείκτες έκθεσης σε οργανωφωσφορικά φυτοφάρμακα, χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της υγρής χρωματογραφίας υψηλής απόδοσης με ηλεκτροσπαστική ιοντοποίηση και μάζα (HPLC-ESI-MS/MS). Τα πρότυπα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) τηρήθηκαν κατά την αξιολόγηση της ποιότητας του σπέρματος, εστιάζοντας σε τρεις βασικές παραμέτρους: συγκέντρωση σπέρματος, κινητικότητα (ποσοστό σπέρματος που κινείται) και μορφολογία (ποσοστό σπέρματος με κανονικό σχήμα). Σημαντικό είναι ότι χρησιμοποιήθηκε μια νέα τεχνολογία βασισμένη σε γαλαβανικά κύτταρα, ονόματι MiOXSYS, για τη μέτρηση του οξειδωτικού δυναμικού του σπέρματος, που λειτουργεί ως ενσωματωμένος δείκτης οξειδωτικού στρες στο σπέρμα, διευκρινίζοντας τη συμβολή του οξειδωτικού στρες στην παρατηρούμενη ποιότητα του σπέρματος.
