Σύνδεση χημικών από πλαστικά με μακροχρόνιους κινδύνους για την υγεία
Η έκθεση των παιδιών σε χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλαστικών οικιακών αντικειμένων συνιστά αυξανόμενο κίνδυνο για την υγεία, ο οποίος μπορεί να επηρεάσει την ευημερία τους και στην ενήλικη ζωή τους, σύμφωνα με ειδικούς από το NYU Langone Health. Αυτή είναι η κύρια διαπίστωση μετά από μια ανασκόπηση εκατοντάδων πρόσφατων μελετών πάνω στο θέμα, η οποία δημοσιεύθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό The Lancet Child & Adolescent Health.
Δεκαετίες αποδεικτικών στοιχείων
Η αναφορά αυτή δημοσιεύεται σε συνδυασμό με μια συνάντηση ειδικών στην πόλη της Νέας Υόρκης, όπου θα συζητηθεί η παγκόσμια επίδραση των πλαστικών στην ανθρώπινη υγεία. Οι συγγραφείς της μελέτης παραθέτουν δεκαετίες αποδεικτικών στοιχείων που δείχνουν ότι οι ουσίες που προστίθενται συχνά σε βιομηχανικά και οικιακά προϊόντα μπορεί να συμβάλλουν σε ασθένειες και αναπηρίες, ιδιαίτερα όταν εκτίθενται νωρίς στη ζωή. Η ανασκόπηση εστιάζει σε τρεις κατηγορίες χημικών ουσιών: φθαλικές ενώσεις που χρησιμοποιούνται για την ευκαμψία των πλαστικών, βισφενόλες που παρέχουν σκληρότητα και υπερφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS) που βοηθούν τα υλικά να αντέχουν στη θερμότητα και να απωθούν το νερό.
Μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία
Τα αποτελέσματα των μελετών, οι οποίες αξιολόγησαν χιλιάδες εγκύους, έμβρυα και παιδιά, συνδέουν αυτές τις τοξίνες με μια ευρεία γκάμα μακροχρόνιων προβλημάτων υγείας, όπως καρδιοπάθειες, παχυσαρκία, υπογονιμότητα και άσθμα. «Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν τον ρόλο των πλαστικών στις πρώιμες αιτίες πολλών χρόνιων ασθενειών που επηρεάζουν την εφηβεία και την ενήλικη ζωή», δήλωσε ο Leonardo Trasande, MD, MPP, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και παιδίατρος.
«Αν θέλουμε τα παιδιά να παραμείνουν υγιή και να ζήσουν περισσότερο, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τη μείωση της χρήσης αυτών των υλικών», πρόσθεσε ο Trasande, καθηγητής Παιδιατρικής στο NYU Grossman School of Medicine. Οι χημικές ουσίες αυτές βρίσκονται σε μια ποικιλία αντικειμένων, όπως συσκευασίες τροφίμων, καλλυντικά και αποδείξεις χαρτιού. Οι ειδικοί έχουν διαπιστώσει ότι καθώς τα πλαστικά χρησιμοποιούνται, θερμαίνονται ή υποβάλλονται σε χημική επεξεργασία, απελευθερώνονται μικροπλαστικά και νανοσωματίδια που καταναλώνονται.
Οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα πλαστικά έχουν αποδειχθεί ότι προκαλούν υπερδραστήρια ανοσολογική αντίδραση (φλεγμονή) σε όλο το σώμα, καθώς και ότι διαταράσσουν τη λειτουργία των ορμονών που επηρεάζουν πολλές σωματικές διαδικασίες. Πιστεύεται επίσης ότι επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, με πολλές μελέτες να συνδέουν την πρώιμη έκθεση με απώλεια IQ και αναπτυξιακά προβλήματα όπως ο αυτισμός και η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Η ανασκόπηση του Lancet εξερεύνησε επίσης στρατηγικές για τη μείωση της χρήσης πλαστικών και την προστασία της ανθρώπινης υγείας. «Υπάρχουν ασφαλή και απλά βήματα που μπορούν να ακολουθήσουν οι γονείς για να περιορίσουν την έκθεση των παιδιών τους στα πλαστικά χωρίς να ξοδέψουν πολλά χρήματα», δήλωσε ο Trasande, ο οποίος είναι διευθυντής της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Παιδιατρικής του NYU Grossman School of Medicine.
Η αντικατάσταση πλαστικών δοχείων με γυάλινα ή ανοξείδωτα και η αποφυγή του μαγειρέματος και του πλυσίματος πλαστικών σε πλυντήριο πιάτων έχουν αποδειχθεί χρήσιμες, υποστηρίζει. Ο Trasande προσθέτει ότι παρέχοντας σαφείς οδηγίες, οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να ενδυναμώσουν τους γονείς να κάνουν ενημερωμένες επιλογές σχετικά με τα προϊόντα που χρησιμοποιούν και να τους καθοδηγήσουν προς ασφαλέστερες επιλογές.
Σε επίπεδο πολιτικής, οι ερευνητές ζητούν αυστηρότερες ρυθμιστικές διατάξεις για τη μείωση της χρήσης μη απαραίτητων πλαστικών αντικειμένων, ιδιαίτερα σε κοινότητες χαμηλού εισοδήματος που αντιμετωπίζουν σοβαρές ανισότητες στην υγεία. Η ανασκόπηση αυτή έρχεται σε συνέχεια της πιο πρόσφατης σειράς διαπραγματεύσεων για τη Συνθήκη Παγκόσμιων Πλαστικών του ΟΗΕ, που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη τον προηγούμενο μήνα. Η αναπτυσσόμενη συνθήκη αντιπροσωπεύει μια διεθνή προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η ρύπανση από πλαστικά, με περισσότερες από 100 χώρες να ζητούν νομικά δεσμευτικά όρια στην παραγωγή.
Σύμφωνα με τον Trasande, τα ευρήματα του άρθρου υποστηρίζουν την επείγουσα ανάγκη για μια ισχυρή συμφωνία που θα προστατεύσει όχι μόνο το περιβάλλον αλλά και την ανθρώπινη υγεία.
