Την επιλογή του να απέχει από την ονομαστική ψηφοφορία που πρόκειται να διεξαχθεί στο Κοινοβούλιο για τον νόμο σχετικά με τον γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, θεμελίωσε, από το βήμα της Βουλής, ο κ. Στέλιος Πέτσας.
Οι λόγοι που δικαιολογούν την εν λόγω επιλογή, είναι ποικίλοι και συμπλέκονται με ζητήματα νομικής, βιοηθικής και πολιτικής υφής.
Πιο συγκεκριμένα, ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος τόνισε εισαγωγικά πως «το 2024 στην Ελλάδα, δηλαδή σε ένα ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, ο σεβασμός στον σεξουαλικό προσανατολισμό οποιουδήποτε συμπολίτη μας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος και κοινωνικά αποδεκτός».
Ωστόσο, «ο γάμος δεν αφορά μόνο τα δύο πρόσωπα που τον συνάπτουν, αλλά συνδέεται άρρηκτα με την απόκτηση παιδιών», έσπευσε να διευκρινίσει ο κ. Πέτσας.
Πιο ειδικά, το πλαίσιο προστασίας της οικογένειας και του γάμου εξειδικεύεται στο άρθρο 21 παράγραφος 1 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι «Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους». Είναι σαφές ότι ο συνταγματικός – και όχι ο κοινός – νομοθέτης αιτιολογεί τον σκοπό της προστασίας της οικογένειας, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, δηλαδή τη συνδέει ευθέως με την γέννηση παιδιών γιατί σε διαφορετική περίπτωση, σταδιακά, το Έθνος θα εκλείψει.
Προκειμένου για ομόφυλα ζευγάρια, «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έκρινε ότι δεν παραβιάζεται η αρχή της ισότητας αναφορικά με την πρόσβαση στον θεσμό του γάμου και απεφάνθη σε σειρά αποφάσεών του, ότι τόσο το άρθρο 12, όσο και το άρθρο 8 σε συνδυασμό με το άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεν πρέπει να ερμηνεύονται ότι επιβάλουν υποχρέωση στα κράτη–μέλη να εξασφαλίσουν σε ομόφυλο ζεύγος πρόσβαση σε γάμο».
Επιπρόσθετα, όσον αφορά το μέλλον της τεκνοθεσίας, εγείρονται πολλαπλά ζητήματα.
Κατά πρώτον, σε σχέση με τη δυνατότητα απόκτησης παιδιού μέσω υιοθεσίας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (www.paidi.gov.gr), το β΄εξάμηνο του 2023, υπήρχαν 149 παιδιά προς υιοθεσία (8 μόλις κάτω των έξι ετών), έναντι 2.639 εκκρεμούντων αιτήσεων. Επομένως, ζήτημα παιδιών που θα ήταν προτιμότερο να μεγαλώνουν σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, αντί μιας κοινωνικής δομής, όπως πολλοί υποστήριξαν, απλά δεν υφίσταται, καθώς οι αιτήσεις είναι ήδη πολλαπλάσιες και η κατάληξη μιας αίτησης είναι διαδικασία δύσκολη και αργή, παρά τις βελτιώσεις που έγιναν μετά το 2019.
Κατά δεύτερον, σε σχέση με τη δυνατότητα απόκτησης βιολογικού παιδιού μέσω Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΙΥΑ), η ίδια η «Επιτροπή Σισιλιάνου» στη σελ. 48 τονίζει τα εξής: «…στο πλαίσιο μιας συμπεριληπτικής πολιτικής βασιζόμενης στην αρχή της ισότητας, η διασταλτική ερμηνεία της προϋπόθεσης της αδυναμίας φυσικής αναπαραγωγής – προϋπόθεση που διέπει την εν γένει ρύθμιση του ζητήματος – θα κάλυπτε και τα πρόσωπα που βρίσκονται σε ομόφυλη σχέση». Τη θέση αυτή δεν την υιοθέτησε η Κυβέρνηση, καθώς φαίνεται να ενστερνίζεται την άποψη ότι η ΙΥΑ, π.χ. σε ζευγάρια ομοφυλόφιλων ανδρών, υποβιβάζει τη γυναίκα και την μετατρέπει σε μια τεκνοποιητική μηχανή μιας απάνθρωπης βιομηχανικής παραγωγής παιδιών και σε μια εμπορευματοποίηση της μητρότητας». «Με αυτή την άποψη της Κυβέρνησης απόλυτα συμφωνώ», τόνισε ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος.
Ωστόσο, διευκρίνισε ο βουλευτής Ανατολικής Αττικής της Νέας Δημοκρατίας, «το άρθρο 11 του νομοσχεδίου ανοίγει ένα μεγάλο παράθυρο στην παρένθετη κύηση, στην οποία η Κυβέρνηση επιθυμεί να κλείσει την πόρτα. Και αυτό γιατί, μετά την ψήφιση του νόμου, παιδί που αποκτάται με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο στο εξωτερικό, αναγνωρίζεται αυτόματα στο εσωτερικό. Είναι πραγματικά οξύμωρο να θέλεις να απαγορεύσεις κάτι και όμως με το σχέδιο νόμου να το επιτρέπεις.
Επιπλέον, αυτή η αντίφαση είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσει σε καταδίκη της Ελλάδας στο ΕΔΔΑ, καθώς το μόνο κριτήριο για την απαγόρευση της παρένθετης κύησης για ομόφυλα ζευγάρια στην Ελλάδα θα είναι ο τόπος γέννησης ενός παιδιού. Και ακριβώς αυτό υπογραμμίζεται και στην έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής επί του άρθρου 11 στην σελίδα 22 , την οποία καταθέτω στα πρακτικά. Άρα, η Ελλάδα θα υποχρεωθεί με μαθηματική βεβαιότητα σε μεταγενέστερο χρόνο να συμμορφωθεί και να επιτρέψει την παρένθετη κύηση και στη χώρα μας».
Σύμφωνα με τον κύριο Πέτσα, τα θέματα αυτά έρχονται στην καρδιά της επικαιρότητας σε μια κοινωνία, η συντριπτική πλειοψηφία της οποίας διαφωνεί με την παρένθετη κύηση για ομόφυλα ζευγάρι και η οποία εκφράζει προβληματισμούς για τη συρρίκνωση του Έθνους και το δημογραφικό. Σε αυτό το πλαίσιο, «και με δεδομένο ότι οι ευρωεκλογές είναι πολύ κοντά, σε λιγότερο από 4 μήνες από σήμερα, ο πολιτικός χρόνος που επιλέχθηκε δημιουργεί μια σειρά από πολιτικές παρενέργειες. Με προβληματίζει, οποιαδήποτε ρωγμή στην πολιτική σταθερότητα που με τόσο κόπο κατακτήσαμε τα τελευταία χρόνια. Με προβληματίζει, το ενδεχόμενο να καταγραφούν ιστορικά υψηλά επίπεδα αποχής, αν οι πολίτες νιώσουν ότι δεν ακούγεται η φωνή τους. Με προβληματίζει, η ενίσχυση, μέσω αυξημένης ψήφου διαμαρτυρίας, ετερόκλητων και ενδεχομένως αντιευρωπαϊκών δυνάμεων στην επόμενη Ευρωβουλή», πρόσθεσε ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος.
Για τους προαναφερόμενους νομικούς και πολιτικούς λόγους, ο κύριος Στέλιος Πέτσας δεν θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο, αλλά, επειδή στηρίζει τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την Κυβέρνηση που αποκατέστησε την εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και επειδή μια διαφωνία, ακόμη και σημαντική, δεν μπορεί να «θολώσει» τις λοιπές πολιτικές, ο κ. Σ. Πέτσας πρόκειται να απέχει από την ονομαστική ψηφοφορία.
