Αρτέμιδα 28/7/2022
Έπειτα από σχετική τηλεφωνική καταγγελία στο κανάλι μας, επισκεφτήκαμε στην Αρτέμιδα την σύζυγο γνωστού και ιδιαίτερα κοινωνικού άνδρα της περιοχής, την κα. Μαρία Λ. η οποία αγανακτισμένη και απελπισμένη περισσότερο από ποτέ – από την συμπεριφορά του πρώην συζύγου της – καταγγέλλει τα παρακάτω:
Είμαι θύμα ενδοοικογενειακής βίας από τον πρώην σύζυγό μου. Ο πρώην σύζυγός μου είναι πολύ γνωστό άτομο για την κοινωνική του δράση, τη συμμετοχή του στην Εκκλησία, αλλά και για διάφορες δωρεές στην ευρύτερη περιοχή της Αρτέμιδας. Ο πρώην σύζυγός μου και πατέρας των παιδιών μου ηλικίας 6 & 7 ετών έχει ξεπεράσει τα όρια με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μην έχουμε σπίτι να μείνουμε.
Όπως αναφέρει η καταγγέλουσα: «Του έδωσα διαζύγιο γιατί ήταν πλέον ρετσινιά για εμένα να έχω αυτόν τον άνθρωπο για σύζυγο»
Το σπίτι που διαμέναμε τα τελευταία χρόνια ανήκει στον πεθερό μου και πατέρα του. Έπειτα από δικαστική απόφαση και μετά το διαζύγιό μας και ενώ είχα οριστεί προσωρινή δικαιούχος του ακινήτου από την πρώτη δικαστική απόφαση, πλέον καλούμαι να αποσυρθώ από την οικία μαζί με τα παιδιά μου, καθώς παρά την πρόθεσή μου να τους παραχωρήσω τον χώρο 1η Σεπτεμβρίου ώστε να προλάβω κάπου να βολευτώ, μόλις σήμερα με επισκέφτηκε δικαστικός επιμελητής και μας πετάει έξω.
Έπειτα από αμέτρητα περιστατικά βίας εις βάρος της και των παιδιών τους (κατά τη χρονική περίοδο που ήταν 3 ετών και 15 μηνών) αυτή τη στιγμή βρίσκονται ανήμποροι στον δρόμο, παρά το γεγονός ότι εκείνος καταδικάστηκε σε 21 μήνες χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών.
Σύμφωνα με όσα δηλ΄ώνει η κα. Μαρία:
Το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση των ασφαλιστικών μέτρων και πλέον κατάφερε να βγει απόφαση που η σύζυγός του παύει να έχει την οποιαδήποτε δικαιοδοσία σχετικά με το ακίνητο το οποίο ανήκει στον πατέρα του.
Μάλιστα, τονίζει ότι: «Είχα πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια δύο ανακαινίσεις ώστε να υποδεχτούμε τον ερχομό των παιδιών μας – με αποκλειστικά δικά μου έξοδα – παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για μία ιδιαίτερα εύπορη οικογένεια (πρώην τραπεζικοί..) και με πολλά χρήματα στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
«Ο πρώην σύζυγός μου πλέον κατοικεί στα Σπάτα και μόλις προχώρησε σε έξωση από την οικία χωρίς να υπολογίσει τα ίδια του τα παιδιά. Εκτός της οικίας, ο πρώην πεθερός μου απαιτεί να λάβει οικιακές συσκευές που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας. Το Πάσχα του 2019 μας έκοψαν το ρεύμα για τον λόγο πως οι λογαριασμοί πήγαιναν στον πεθερό μου καθώς ήταν το όνομά του και ο ίδιος είχε δεσμευτεί και μπροστά σε άλλα άτομα ότι θα πληρώνει το ρεύμα – σκέψη που είχα εκτιμήσει ιδιαίτερα και είχα μία μικρή ελπίδα ότι σκέφτονται τουλάχιστον τα παιδιά. Δέσμευση την οποία εν τέλει δεν τήρησε ουδέποτε καθώς έφτασε στα χέρια μου χρέος των 1000 ευρώ και επειδή δεν δέχτηκε ούτε να κάνει έναν διακανονισμό ώστε να το πληρώσω εγώ, μας έκοψαν το ρεύμα για έναν ολόκληρο μήνα. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να προσθέσω ότι τελικά δεν δήλωσαν κανένα ενδιαφέρον για τα παιδιά και εγγόνια, αντιστοίχως. Ευτυχώς κατάφερα και πήγα σε άλλη εταιρεία και επανήλθε το ρεύμα στο σπίτι.
Η καταγγέλλουσα τονίζει ότι συμβιβάζεται και σέβεται απόλυτα την απόφαση του δικαστηρίου να αποχωρήσει από την οικία που ανήκει στον πεθερό της αλλά είναι ακατόρθωτο να καταφέρει να επιβιώσει με δύο παιδιά με τα 300 διατροφή που κατάφερε να λαμβάνει μηνιαίως από τον σύζυγό της, μέσω δικαστικής απόφασης και να προλάβει να ετοιμαστεί σε δύο μέρες.
«Ξέρω ότι η ευτυχία δεν περιορίζεται στα ντουβάρια αλλά στους ανθρώπους. Όπου και να πάμε θα είμαστε ευτυχισμένοι. Είμαι ευτυχισμένη γιατί έχω αυτά τα δύο πλάσματα. Το μόνο που ζήτησα ήταν λίγο χρόνο και ανθρωπιά. Σέβομαι την απόφαση του δικαστηρίου η οποία μου κοινοποιήθηκε την Τρίτη το απόγευμα και την Πέμπτη ήρθε ο δικαστικός επιμελητής. Πώς να προλάβω να μαζέψω τόσα πράγματα;»
Όπως αναφέρει η ίδια, ο σύζυγός της ήταν ιδιαίτερα εριστικός και μάλιστα χαιρόταν με όλο αυτό που βίωναν τα παιδιά του εκείνη την στιγμή.
«Ο πεθερός μου έκανε την έξωση αλλά εκείνος σαν πατέρας, δεν έπρεπε να ενδιαφερθεί για τα παιδιά του που δεν είχαν καν τη δυνατότητα να πάρουν τα παιχνίδια τους μέσα από το σπίτι;»
Εντύπωση προκαλεί ότι ο σύζυγος της καταγγέλλουσας είναι αξιωματικός της Πυροσβεστικής Λαυρίου και η ίδια αναρωτιέται «πως γίνεται ένας άνθρωπος που έχει ορκιστεί να σώζει ζωές συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο στα παιδιά του; Του ζήτησα μία μέρα περιθώριο ώστε να μαζέψω τα πράγματα και να παραδώσω το σπίτι και η απάντηση ήταν : ‘’δεν σου δίνω ούτε λεπτό’’… »
Η κα. Μαρία περνάει όλα αυτά τα βασανιστήρια και αναρωτιέται πως θα καταφέρει να βρει μία λύση χωρίς να τραυματιστούν τα παιδιά της ψυχικά – κάτι το οποίο συμβαίνει από τον πατέρα τους εδώ και καιρό. Συγκεκριμένα τονίζει ότι τα παιδιά είναι το μέλλον μας και όταν βλέπουν τέτοιες συμπεριφορές είναι δεδομένο ότι στο μέλλον θα ενταχθούν με τη σειρά τους σε μία προβληματική κατάσταση. Ωστόσο αναζητά ευθύνες και από την πολιτεία καθώς καταλήγει ότι σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, θα έπρεπε να υπάρχει στήριξη από κάποιον φορέα του κράτους.
Κλείνοντας, αναφέρει:
«Εγώ θέλω να φύγω με αξιοπρέπεια παρά την σωματική και λεκτική βία που έχω υποστεί και εκείνοι θέλουν να τους ζητήσω συγνώμη για να μου παραχωρήσουν την οικία. Εγώ όμως δεν θα καταπιώ όλα αυτά που έχω περάσει και δεν με ενδιαφέρει να διεκδικήσω το σπίτι παρά μόνο τα χρήματα που επένδυσα σε αυτό και τα προσωπικά μου αντικείμενα. Κάθομαι απέξω από το σπίτι κλειδωμένη και πρέπει να υποχρεωθώ να με φιλοξενήσει ο οποιοσδήποτε γιατί βρισκόμαστε στον δρόμο.»
