Σίνθια Ερίβο: «Ο πατέρας μου με εγκατέλειψε σε σταθμό του μετρό»
Η ηθοποιός Σίνθια Ερίβο, γνωστή από την ταινία «Wicked: For Good» όπου συμπρωταγωνιστεί με την Αριάνα Γκράντε, ανοίγει την καρδιά της και μοιράζεται την προσωπική της ιστορία. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα της, ο οποίος την εγκατέλειψε σε έναν σταθμό τρένου στο Λονδίνο όταν εκείνη ήταν μόλις 16 ετών. Από εκείνη τη στιγμή, αν και τον έχει συναντήσει τυχαία δύο φορές, δεν έχουν μιλήσει ξανά.
Η αποκαλυπτική αφήγηση
Στα απομνημονεύματά της, που φέρουν τον τίτλο «Simply More», η Ερίβο περιγράφει τη στιγμή που ο πατέρας της την άφησε μόνη, ύστερα από έναν καβγά για μια κάρτα συγκοινωνιών. Καλεσμένη στο podcast «We Can Do Hard Things», εξήγησε: «Ο πατέρας μου ήταν πάντα απών από τη ζωή μου. Ωστόσο, πλήρωνε την κάρτα μου για τις συγκοινωνίες, ώστε να πηγαίνω σχολείο. Εκείνη τη μέρα, μου είπε ότι δεν ήθελε πια να την πληρώνει και εγώ θύμωσα». Η ηθοποιός θυμάται ότι του είπε πως είχε μόνο ένα πράγμα να κάνει, και δεν καταλάβαινε γιατί δεν το έκανε.
Η στιγμή της εγκατάλειψης
Στη διάρκεια της συζήτησης, ένας υπάλληλος του σταθμού παρενέβη, υποδεικνύοντας ότι δεν θα έπρεπε να μιλάει έτσι στον πατέρα της. «Του είπα να ηρεμήσει και του εξήγησα ότι δεν τον αφορά, δεν είχε ιδέα τι συνέβαινε», πρόσθεσε η Ερίβο. Παρά τις προσπάθειές της, ο πατέρας της αποφάσισε να της πληρώσει την κάρτα, αλλά της δήλωσε ότι δεν ήθελε να την ξαναδεί. «Μου πήρε τα εισιτήρια και πήγε προς την άλλη κατεύθυνση. Ήμουν σε σοκ. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολύ με είχε πληγώσει αυτό», ανέφερε.
Η επιρροή της απουσίας
Η εγκατάλειψη αυτή είχε βαθιά επιρροή στη ζωή της ηθοποιού, επηρεάζοντας τις σχέσεις της με άλλους ανθρώπους. «Ποτέ δεν ζήτησα βοήθεια. Έκανα τα περισσότερα μόνη μου, γιατί ήμουν σίγουρη ότι αν ζητούσα βοήθεια, κάποιος θα έφευγε», είπε. Ωστόσο, μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, η υποψήφια για Όσκαρ ηθοποιός έχει μάθει ότι η απομάκρυνση κάποιου δεν σημαίνει απαραίτητα εγκατάλειψη.
Η Σίνθια Ερίβο, με θάρρος και ειλικρίνεια, αποκαλύπτει τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την προσωπική της πορεία προς την αυτογνωσία και την αποδοχή, προσφέροντας μια συγκινητική ματιά στην ανθρώπινη εμπειρία.
