Ο Ερντογάν μίλησε. Και έστειλε το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» στα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Κοντά στις ακτές της Αττάλειας. Είναι αυτό αρκετό για να δοθεί το παράγγελμα «ανάπαυση» στις Ενοπλες Δυνάμεις; Να χαλαρώσει η επιφυλακή και να περάσουμε σε κατάσταση καλοκαιρινής ραστώνης στο Αιγαίο; Μάλλον όχι.
Αφού το Πεντάγωνο ιδιαίτερα τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου θα παραμείνει σε αυξημένη επιφυλακή. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, προγραμματίζεται να είναι στην Τήνο, εκπροσωπώντας τον Πρωθυπουργό, ωστόσο η πλειονότητα των συνεργατών του θα είναι στα γραφεία τους και το στράτευμα σε αυξημένη επαγρύπνηση. Και αυτό γιατί εκτιμάται ότι ο κίνδυνος δεν έχει περάσει.
Πηγές του Πενταγώνου άλλωστε τόνιζαν στα «ΝΕΑ» ότι το σύνολο του σχεδιασμού ετοιμότητας είναι υπό τον απόλυτο έλεγχο του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Στο ίδιο πλαίσιο έχει ενεργοποιηθεί και ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Χαρδαλιάς.
Στόχος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας εάν υπάρξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης να είναι σε ετοιμότητα άνθρωποι και στελέχη που μπορούν να χειριστούν οποιαδήποτε ενδεχόμενη κρίση με την ψυχραιμία και την πολιτική αντίληψη που απαιτείται, χωρίς δεύτερες σκέψεις και κυρίως χωρίς να παρασύρονται από «θερμόαιμες αντιδράσεις», όπως τόνιζαν χαρακτηριστικά στελέχη του Πενταγώνου.
Οι 4 πιθανές εκδοχές
Πριν ακόμα τις επίσημες ανακοινώσεις Ερντογάν για το πού θα κατευθυνθεί τελικά το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν», το ΥΠΕΘΑ εξέταζε τέσσερα σενάρια βάσει των εισηγήσεων από τα Γενικά Επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τα δύο που ήταν σενάρια υψηλής έντασης αφορούσαν το ενδεχόμενο το γεωτρύπανο να κατευθυνθεί είτε στην περιοχή γύρω από το Καστελλόριζο, είτε στην περιοχή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, με στόχο μία επανάληψη της έντασης του 2020. Το τρίτο σενάριο που ήταν το σενάριο μεσαίας έντασης προέβλεπε το γεωτρύπανο να κινηθεί σε περιοχή της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναφέρει το in.gr
Το επικίνδυνο σενάριο
Αν και το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» επί του παρόντος κινείται σε περιοχές που μέχρι στιγμής δεν προκαλεί ανησυχία, τα στελέχη του υπουργείου Εθνικής Αμυνας δεν θεωρούν ότι μπορούν να χαλαρώσουν, καθώς εκκρεμεί και ένα τέταρτο σενάριο. Αυτό της έντασης μέσω της εργαλειοποίησης του Μεταναστευτικού και της σύνδεσής του με την τρομοκρατία.
Είναι ενδεικτικό ότι το τελευταίο διάστημα τουρκικά ΜΜΕ δημοσιεύουν ρεπορτάζ τα οποία αναφέρονται σε συλλήψεις αντικαθεστωτικών και χαρακτηριζόμενων ως «τρομοκρατών» που φέρονται ότι είναι μέλη της οργάνωσης του Φετουλάχ Γκιουλέν, του ΡΚΚ ή του DHKP-C, ενώ προσπαθούσαν να περάσουν στην Ελλάδα. Από τον Εβρο ή μέσω των νησιών.
Πλέον πρόσφατο δημοσίευμα της αγγλόφωνης έκδοσης της «Sabah», που ανέφερε ότι η τουρκική ακτοφυλακή στις 9 Αυγούστου συνέλαβε δύο άνδρες που προσπάθησαν να φτάσουν στην Ελλάδα κολυμπώντας ξεκινώντας από το Μπόντρουμ, σημειώνοντας μάλιστα ότι περισσότεροι από 8.000 γκιουλενιστές έχουν βρει καταφύγιο επί ελληνικού εδάφους από το 2016 και μετά.
Είχαν προηγηθεί και οι δηλώσεις του τούρκου υπουργού Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, στην Πρεσβευτική Διάσκεψη στην Αγκυρα, ο οποίος έκανε αναφορά στην προσφυγική δομή του Λαυρίου και τον ρόλο που της αποδίδει η Τουρκία χαρακτηρίζοντάς την δήθεν στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών του ΡΚΚ.
Το Πεντάγωνο δεν αποκλείει τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου να επιχειρηθεί να «στηθεί» ένα επεισόδιο με «μετανάστες-τρομοκράτες» που θα φέρει αντιμέτωπες τις δυνάμεις της ελληνικής και της τουρκικής ακτοφυλακής με ορατό τον κίνδυνο «ατυχήματος». Ειδικά σε περιοχές όπου η Τουρκία στο πλαίσιο των μαξιμαλιστικών της διεκδικήσεων υποστηρίζει – κατά το δοκούν – ότι έχει την ευθύνη έρευνας και διάσωσης.
Ενός ατυχήματος που αν συμβεί μπορεί να λειτουργήσει – ανάλογα και με το πόσο σοβαρά ενδέχεται να εξελιχθεί το εν λόγω σενάριο εφόσον επιβεβαιωθεί – και ως καταλύτης εξελίξεων ακόμα και για αλλαγή της πορείας του «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν». Ή σε μία αφορμή για κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο.
Για την Αθήνα, σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερης σημασίας είναι η επιμονή σε ψύχραιμες αντιδράσεις και εντός των πλαισίων του διεθνούς δικαίου, που δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία να παρασύρει τις ελληνικές δυνάμεις, ώστε στη συνέχεια να μπορεί και να τις κατηγορήσει για την ενδεχόμενη «κρίση».