
Σαν σήμερα, 8 Οκτωβρίου 1838, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην Πνύκα
Στις 8 Οκτωβρίου 1838, ο γηραιός αλλά δυναμικός αγωνιστής της Επανάστασης του 1821, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ανέβηκε στον ιερό βράχο της Πνύκας στην Αθήνα, προκειμένου να απευθυνθεί στους μαθητές του πρώτου Γυμνασίου της πόλης. Σε αυτό το ιστορικό σημείο, όπου άλλοτε αντηχούσαν οι φωνές της αρχαίας δημοκρατίας, ο Γέρος του Μοριά μοιράστηκε με τους νέους λόγια γεμάτα σοφία και καρδιά, λόγια που έμειναν αθάνατα: οι περίφημες «Παραινέσεις προς τη νέα γενιά».
Η Ελλάδα του 1838 και η σημασία της ομιλίας
Το 1838, η Ελλάδα ήταν ένα νέο και εύθραυστο κράτος που προσπαθούσε να βρει την ταυτότητά του. Σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας, η ομιλία του Κολοκοτρώνη λειτούργησε ως φάρος ελπίδας: ο λόγος του, απλός αλλά γεμάτος ουσία, εκφράζει την αγάπη του για την πατρίδα, την πίστη του στον Θεό και την ανάγκη για ενότητα του έθνους. Οι μαθητές, ως παιδιά της πρώτης γενιάς που έζησαν ελεύθερα, άκουγαν με συγκίνηση τις αξίες και τα διδάγματα μιας ζωής αφιερωμένης στην ελευθερία.
Η ουσία της ομιλίας και τα διαχρονικά μηνύματα
Η ομιλία του Κολοκοτρώνη συνοψίζει τον πυρήνα της πολιτικής και ηθικής του σκέψης. Με λόγια που εξακολουθούν να συγκινούν, είπε: «Ἐγώ, παιδιά μου, κατὰ κακή μου τύχη, ἐξ αἰτίας τῶν περιστάσεων, ἔμεινα ἀγράμματος καὶ διὰ τοῦτο σᾶς ζητῶ συγχώρηση, διότι δὲν ὁμιλῶ καθὼς οἱ δάσκαλοί σας. Σᾶς εἶπα ὅσα ὁ ἴδιος εἶδα, ἤκουσα καὶ ἐγνώρισα, διὰ νὰ ὠφεληθῆτε ἀπὸ τὰ ἀπερασμένα καὶ ἀπὸ τὰ κακὰ ἀποτελέσματα τῆς διχονοίας, τὴν ὁποίαν νὰ ἀποστρέφεσθε, καὶ νὰ ἔχετε ὁμόνοια.»
Η ομιλία αυτή δεν είναι απλώς μια ιστορική αναφορά, αλλά μια πρόσκληση προς τους νέους να διατηρήσουν την ομόνοια και την αλληλεγγύη στην κοινωνία τους. Ο Κολοκοτρώνης, με τη σοφία του και την απλότητά του, προτρέπει τους νέους να αναλάβουν την ευθύνη για το μέλλον της πατρίδας τους, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ενότητας, της θρησκείας και της ελευθερίας.
Η ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, που συνεχίζει να εμπνέει και να καθοδηγεί τις επόμενες γενιές, υπενθυμίζοντας την αξία της ελευθερίας και της ομόνοιας.