Σαν σήμερα 29 Δεκεμβρίου: Η Σφαγή του Πληγωμένου Γονάτου στη Νότια Ντακότα
Στις 29 Δεκεμβρίου 1890, στις παγωμένες εκτάσεις της Νότιας Ντακότα, γράφτηκε μία από τις πιο σκοτεινές σελίδες της αμερικανικής ιστορίας. Η Σφαγή του Πληγωμένου Γονάτου (Wounded Knee), που εκείνη την εποχή παρουσιάστηκε ως «μάχη», ήταν στην πραγματικότητα μια οργανωμένη εξόντωση άοπλων ανδρών, γυναικών και παιδιών των Λακότα Σιού. Για τους Λακότα, αυτό το γεγονός παραμένει μέχρι σήμερα μια ανοιχτή πληγή, ενώ για την Ιστορία, σηματοδοτεί το συμβολικό τέλος των Ινδιάνικων Πολέμων στις Μεγάλες Πεδιάδες.
Το ιστορικό πλαίσιο της απόγνωσης
Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι Λακότα είχαν χάσει σχεδόν το σύνολο της γης τους. Οι συμφωνίες με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση παραβιάζονταν συστηματικά, οι βίσωνες είχαν σχεδόν αφανιστεί και οι καταυλισμοί βυθίζονταν στην πείνα και την αρρώστια. Η πολιτική των ΗΠΑ συνδύαζε στρατιωτική βία και εξαναγκαστική αφομοίωση, προσπαθώντας να διαλύσει τις παραδοσιακές δομές των Ιθαγενών.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, αναδύθηκε το θρησκευτικό κίνημα του Ghost Dance (Χορός Φάντασμα), που λειτουργούσε ως πηγή πνευματικής ελπίδας και αντίστασης. Οι τελετουργικοί χοροί υποσχέθηκαν την επιστροφή των προγόνων και της χαμένης γης. Παρά την ειρηνική του φύση, το κίνημα θεωρήθηκε από τις αρχές ως απειλή, προκαλώντας φόβο και στρατιωτική κινητοποίηση.
Από τη δολοφονία του Sitting Bull στην περικύκλωση
Η ένταση κορυφώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1890, όταν ο ηγέτης των Σιού, Sitting Bull, δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης απόπειρας σύλληψής του. Αυτή η τραγική εξέλιξη οδήγησε σε μαζικές μετακινήσεις Λακότα προς την περιοχή Pine Ridge.
Μέσα σε αυτούς ήταν και η ομάδα των Μινικόνζου Λακότα υπό τον αρχηγό Big Foot (Spotted Elk), ο οποίος ήταν βαριά άρρωστος και εξαντλημένος. Στις 28 Δεκεμβρίου, εντοπίστηκαν από το 7ο Σύνταγμα Ιππικού των ΗΠΑ και οδηγήθηκαν στο Wounded Knee Creek. Περίπου 350 άνθρωποι περικυκλώθηκαν από στρατιώτες και πυροβόλα Hotchkiss.
Η μέρα που ο αφοπλισμός έγινε σφαγή
Το πρωί της 29ης Δεκεμβρίου, ξεκίνησε η διαδικασία αφοπλισμού. Κατά τη διάρκεια της έντασης και της σύγχυσης, ακούστηκε ένας πυροβολισμός από άγνωστη κατεύθυνση, και αυτό ήταν αρκετό για να ξεσπάσει η φρίκη.
Σε λίγα λεπτά, οι στρατιώτες και τα πυροβόλα άνοιξαν πυρ σχεδόν εξ επαφής. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά δολοφονήθηκαν καθώς προσπαθούσαν να διαφύγουν στο χιόνι. Οι νεκροί υπολογίζονται σε 250 έως 300, με σχεδόν τους μισούς να είναι γυναίκες και παιδιά. Από τον στρατό, σκοτώθηκαν περίπου 25 άνδρες, αρκετοί από φίλια πυρά.
Πολλά θύματα βρέθηκαν εκατοντάδες μέτρα μακριά από το στρατόπεδο, γεγονός που δείχνει καταδίωξη και εκτελέσεις. Λίγες ημέρες αργότερα, 146 σοροί θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο στο Cemetery Hill. Παρά την φρίκη, το γεγονός χαρακτηρίστηκε επίσημα ως «μάχη». Επιπλέον, 19 ή 20 στρατιώτες τιμήθηκαν με το Μετάλλιο Τιμής, μια απόφαση που προκαλεί αντιδράσεις μέχρι σήμερα.
Χρειάστηκαν δεκαετίες για να αναγνωριστεί το Wounded Knee ως σφαγή. Στις αρχές του 21ου αιώνα, κατατέθηκε στο Κογκρέσο το νομοσχέδιο «Remove the Stain Act», το οποίο στοχεύει στην αφαίρεση των μεταλλίων ως συμβολική αποκατάσταση. Το 1973, μέλη του American Indian Movement κατέλαβαν τον οικισμό, επαναφέροντας στο προσκήνιο τα αιτήματα των Ιθαγενών για δικαιώματα και ιστορική δικαίωση.
Αρκετά αμερικανικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης χαρακτηρίζουν το Πληγωμένο Γόνατο ως τη χειρότερη μαζική ένοπλη δολοφονία στην ιστορία των ΗΠΑ, λόγω του αριθμού των θυμάτων και του άοπλου χαρακτήρα τους. Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός παραμένει συχνά υποβαθμισμένο, μέρος μιας μακράς παράδοσης αποσιώπησης της βίας εις βάρος των Ιθαγενών.
