Στις 17 Σεπτεμβρίου 1920, ένα περιστατικό που φαινόταν αρχικά ασήμαντο, είχε σοβαρές συνέπειες για την Ελλάδα. Ο βασιλιάς Αλέξανδρος Α’, μόλις 27 ετών, βρισκόταν στο κτήμα του Τατοΐου όταν προσπάθησε να προστατεύσει τον σκύλο του από μια ομάδα μαϊμούδων. Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειας, ένας αρσενικός πίθηκος, ο Μόριτς, τον δάγκωσε στο χέρι και στο πόδι.

Αρχικά, το τραύμα φάνηκε να μην είναι σοβαρό, αλλά γρήγορα εξελίχθηκε σε σηψαιμία. Ο βασιλιάς υπέφερε αφάνταστα για εβδομάδες και οι γιατροί πρότειναν την εκτέλεση ακρωτηριασμού, μια πρόταση που τελικά απορρίφθηκε. Δυστυχώς, ο Αλέξανδρος πέθανε στις 12 Οκτωβρίου 1920, αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό πολιτικό κενό.

Ο θάνατος του Αλέξανδρου είχε σοβαρές πολιτικές συνέπειες

Η απώλεια του Αλέξανδρου προκάλεσε αναταραχή στην κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Στις εκλογές που ακολούθησαν, ο Βενιζέλος ηττήθηκε, και ο εξόριστος βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ επανήλθε στον θρόνο. Αυτή η πολιτική αλλαγή είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση της Ελλάδας από τους συμμάχους της Αντάντ και σύντομα η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με την καταστροφή της Μικράς Ασίας το 1922.

Ένα τυχαίο γεγονός με μεγάλες συνέπειες

Το δάγκωμα του πιθήκου αποδείχθηκε ο καταλύτης που άλλαξε την πορεία της ιστορίας του έθνους. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος πίστευε ότι είχε κακή τύχη, καθώς λίγο πριν το περιστατικό είχε σπάσει ένας καθρέφτης στο δωμάτιό του και σε στιγμές παραληρήματος, πίστευε ότι ακόμα και το σπίρτο με το οποίο άναψε δύο τσιγάρα ήταν προάγγελος συμφοράς. Η ιστορία του Αλέξανδρου δεν είναι μόνο μια ιστορία για έναν βασιλιά, αλλά και για τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει ένα τυχαίο γεγονός.