Προβληματισμός για τη χρήση οπιοειδών μετά από χειρουργικές επεμβάσεις καρκίνου

Νέα ερευνητικά ευρήματα δείχνουν ότι πολλοί ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις με σκοπό την ίαση του πρώιμου καρκίνου συνεχίζουν ή αρχίζουν να χρησιμοποιούν οπιοειδή φάρμακα κατά τη διάρκεια του έτους που ακολουθεί την επέμβαση. Οι συγκεκριμένες ανακαλύψεις δημοσιεύονται από το Wiley online στο περιοδικό CANCER, το οποίο είναι αναγνωρισμένο από την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου.

Διαχείριση πόνου και κίνδυνοι χρήσης οπιοειδών

Η διαχείριση του πόνου είναι κρίσιμη κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου, ωστόσο οι πρακτικές συνταγογράφησης οπιοειδών που σχετίζονται με την καρκινική θεραπεία μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνη μακροχρόνια χρήση και αρνητικά αποτελέσματα, όπως είναι η διαταραχή χρήσης οπιοειδών και η υπερδοσολογία. Για να αξιολογήσουν την κατάσταση, οι ερευνητές εξέτασαν τα ποσοστά νέας επίμονης χρήσης οπιοειδών κατά τη διάρκεια του έτους που ακολουθεί τη χειρουργική επέμβαση για καρκίνους σταδίου 0 έως 3, σε 9.213 βετεράνους των ΗΠΑ που δεν είχαν λάβει οπιοειδή φάρμακα τον προηγούμενο χρόνο πριν από τη διάγνωση του καρκίνου τους.

Αποτελέσματα της μελέτης

Η ομάδα διαπίστωσε ότι η επικίνδυνη ταυτόχρονη συνταγογράφηση οπιοειδών και βενζοδιαζεπινών (ένα κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του άγχους, της αϋπνίας και των σπασμών και δεν θα πρέπει να συνδυάζεται με οπιοειδή) παρατηρήθηκε σε 366 (4,0%) βετεράνους κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Η επίμονη χρήση οπιοειδών παρατηρήθηκε σε 981 (10,6%). Μια υψηλότερη ένταση έκθεσης σε συνταγογραφούμενα οπιοειδή κατά τη διάρκεια της θεραπείας σχετίζεται με αυτά τα αποτελέσματα. Άτομα με προηγούμενο ιστορικό χρόνιου πόνου, περισσότερες συννοσηρότητες, χαμηλότερο κοινωνικοοικονομικό στάτους και εκείνοι που έλαβαν επικουρική χημειοθεραπεία ήταν ιδιαίτερα εκτεθειμένα στον κίνδυνο χρήσης οπιοειδών κατά το έτος μετά την επέμβαση.

Η ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε οπιοειδή που σχετίζεται με τη θεραπεία του καρκίνου, ενώ παρέχεται αποτελεσματικός έλεγχος του πόνου, θα μειώσει τους μακροχρόνιους κινδύνους για την υγεία των επιζώντων από καρκίνο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς πολλοί ασθενείς ζουν πλέον περισσότερο μετά από μια διάγνωση και θεραπεία καρκίνου.