Η “πρόταση μομφής” ή “πρόταση δυσπιστίας” είναι το μέσο που χρησιμοποιεί κόμμα της αντιπολίτευσης για να ζητήσει από τη Βουλή των Ελλήνων να εκφράσει την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση ή σε μέλος της. Η διαδικασία αυτή είναι καθορισμένη από το άρθρο 84 του Συντάγματος και το άρθρο 142 του Κανονισμού της Βουλής.

Σύμφωνα με το άρθρο 84 του Συντάγματος, η πρόταση μομφής κατατίθεται αν φέρει την υπογραφή τουλάχιστον 1/6 του συνολικού αριθμού των βουλευτών, δηλαδή από 50 βουλευτές. Η πρόταση πρέπει να περιγράφει με σαφήνεια τα θέματα για τα οποία ζητείται η απόσυρση της εμπιστοσύνης από την κυβέρνηση ή κάποιο από τα μέλη της.

Η διαδικασία αρχίζει με την κατάθεση της πρότασης προς τον Πρόεδρο της Βουλής, κατά τη διάρκεια δημόσιας συνεδρίασης. Εάν η πρόταση φέρει την απαιτούμενη υπογραφή των βουλευτών, τότε η Βουλή αναστέλλει τις εργασίες της για δύο ημέρες, εκτός αν η κυβέρνηση ζητήσει να ξεκινήσει άμεσα η συζήτηση για την πρόταση μομφής.

Η συζήτηση της πρότασης πραγματοποιείται σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής και ολοκληρώνεται με ονομαστική ψηφοφορία το αργότερο τη δωδέκατη νυκτερινή της τρίτης ημέρας από την έναρξή της. Στην Ολομέλεια, τη συζήτηση αρχίζουν τουλάχιστον δύο βουλευτές που υπογράφουν την πρόταση μομφής. Στο τέλος της ομιλίας τους, καταρτίζεται ο πλήρης κατάλογος των ομιλητών που θα συμμετάσχουν στη διαδικασία.

Για να γίνει δεκτή η πρόταση μομφής και να εκφραστεί η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση ή κάποιο μέλος της, απαιτείται η υπερψήφιση από την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής (151 βουλευτές).

Τέλος, εφόσον μια πρόταση μομφής έχει απορριφθεί, δεν μπορεί να κατατεθεί νέα πρόταση πριν περάσουν έξι μήνες, εκτός αν η νέα πρόταση υπογράφεται από την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών.

Εβίτα Χρυσολούρη