Πώς οι καθυστερήσεις και η πτώχευση επιτρέπουν σε γηροκομείο να αποφύγει αποζημιώσεις
Η ιστορία της Νάνσυ Χαντ είναι σοκαριστική. Έφτασε σε ένα επείγον δωμάτιο από γηροκομείο της Genesis HealthCare στην Πενσυλβάνια, σε τόσο άθλια κατάσταση που οι γιατροί κάλεσαν hotline κακοποίησης ηλικιωμένων και την αστυνομία. Ο γιος της, μέσω αγωγής, υποστηρίζει ότι η κατάσταση της, που περιλάμβανε μύγες στο γάγγραινα πόδι της, οδήγησε στον θάνατό της πέντε ημέρες αργότερα. Στην πιστοποίηση θανάτου αναφέρεται ότι ο τραυματισμός του ποδιού ήταν «σημαντικός» παράγοντας. Παρά την παραδοχή της Genesis για την αποζημίωση 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων, οι δικαστικές καταγραφές δείχνουν ότι η εταιρεία δεν έχει πληρώσει το μεγαλύτερο μέρος αυτής της οφειλής.
Η πτώχευση ως στρατηγική
Η Genesis, κάποτε η μεγαλύτερη αλυσίδα γηροκομείων στη χώρα, δήλωσε ότι δαπανούσε 8 εκατομμύρια δολάρια το μήνα για να υπερασπιστεί και να επιλύσει αγωγές που αφορούσαν τραυματισμούς και θανάτους κατοίκων. Ωστόσο, φαίνεται ότι η εταιρεία ετοιμάζεται να «σβήσει» τις υποχρεώσεις της, αναζητώντας καταφύγιο στο πιο προστατευτικό κομμάτι του νομικού συστήματος για τον τομέα των γηροκομείων: την πτώχευση.
Η περίπτωση της Genesis είναι μία από τις 11 μεγάλες πτωχεύσεις γηροκομείων που καταγράφηκαν φέτος. Έρευνα της KFF Health News αποκάλυψε πώς οι εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να αποφύγουν τη δημόσια και οικονομική ευθύνη για φερόμενη αμέλεια μέσω καθυστερήσεων, ρητρών εμπιστευτικότητας και νομικών ελιγμών.
Αποζημιώσεις που δεν πληρώνονται
Όταν η Genesis κατέθεσε αίτηση πτώχευσης στο Ντάλας τον Ιούλιο, εκτίμησε την συνολική της υποχρέωση για σχεδόν χίλιες εκκρεμείς και διευθετημένες αγωγές σε 259 εκατομμύρια δολάρια. Μια ανασκόπηση των όρων 155 συμφωνιών αποζημίωσης και των οικονομικών καταστάσεων της εταιρείας δείχνει ότι οι αξιωματούχοι της Genesis γνώριζαν ότι η αφερεγγυότητα ήταν πιθανή, αλλά περιλάμβαναν ρήτρες στις συμφωνίες τους που τους επέτρεπαν να καθυστερούν την πληρωμή, συχνά για ένα χρόνο ή περισσότερο.
Ως αποτέλεσμα, η Genesis δεν έχει πληρώσει τίποτα σε 85 περιπτώσεις και μόνο ένα μέρος σε άλλες 70, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα και αξιώσεις πτώχευσης που έγιναν διαθέσιμες. Ακόμη οφείλει 41 εκατομμύρια δολάρια από τα 58 εκατομμύρια που είχε συμφωνήσει να πληρώσει σε αυτές τις υποθέσεις.
Η απογοήτευση των οικογενειών
«Απλά νιώθω ότι σκότωσαν τη μητέρα μου και τη γλίτωσαν», δήλωσε η Βανέσα Μπετανκούρτ, της οποίας η μητέρα, Νέλι Μπετανκούρτ, υπέστη κάταγμα ισχίου σε γηροκομείο της Genesis στο Αλμπουκέρκι, Νέο Μεξικό — ένας τραυματισμός που, σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, οδήγησε στον θάνατό της. Η Genesis συμφώνησε σε αποζημίωση 650.000 δολαρίων με την οικογένεια Μπετανκούρτ τον Απρίλιο, με την προϋπόθεση ότι δεν θα χρειαστεί να πληρώσει την πρώτη από τις επτά δόσεις για έναν ακόμη χρόνο.
Η Genesis αρνείται οποιαδήποτε αδικοπραγία σε όλες τις αγωγές και τις αποζημιώσεις. Σε γραπτή δήλωση, η εταιρεία δεν απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με συγκεκριμένες υποθέσεις προσωπικών τραυματισμών, αλλά δήλωσε ότι παραμένει «επικεντρωμένη στην παροχή υψηλής ποιότητας και συμπονετικής φροντίδας στους ασθενείς και τους κατοίκους μας χωρίς διακοπή» κατά τη διάρκεια της πτώχευσης.
Οι πιστωτές, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών των θανόντων, αναμένεται να αποκομίσουν ένα κλάσμα από όσα είχαν υποσχεθεί, αν όχι τίποτα. Στις 10 Δεκεμβρίου, οι ιδιοκτήτες της εταιρείας αναμένονταν να ζητήσουν έγκριση από το Εφετείο Πτώχευσης των ΗΠΑ για την Βόρεια Περιφέρεια του Τέξας, προκειμένου να πουλήσουν τα γηροκομεία και άλλα περιουσιακά τους στοιχεία στον μεγαλύτερο επενδυτή τους, μια ιδιωτική επενδυτική εταιρεία. Στα έγγραφα του δικαστηρίου, οι δικηγόροι των κατοίκων και άλλων πιστωτών αναφέρουν ότι το περίπλοκο σχέδιο θα τους εμποδίσει να διεκδικήσουν την νέα ιδιοκτησία της Genesis και άλλες εταιρείες που ευθύνονται για την κατάρρευση της εταιρείας.
Ο Τζον Άντονι, δικηγόρος πτώχευσης που εκπροσωπεί 340 αξιώσεις προσωπικών τραυματισμών κατά της Genesis, δήλωσε: «Ποτέ δεν είχαν πρόθεση να τιμήσουν αυτές τις συμφωνίες». Κατά τη διάρκεια των χρόνων οικονομικής αναταραχής, η Genesis είχε συχνά δυσκολίες να παρέχει υψηλής ποιότητας φροντίδα, όπως δείχνουν τα ομοσπονδιακά αρχεία.
