Στην ενδιάμεση ήρεμη στιγμή μεταξύ των σειρήνων, η Iryna Nikolaieva κάθισε σε μια σκάλα ενός καταφυγίου στο Κίεβο όπου έμενε για τρεις ημέρες και κάλεσε μηχανικούς σε δύο χημικά εργοστάσια κοντά στην πρώτη γραμμή του μετώπου στα ανατολικά της χώρας.
Η Nikolaieva εργάστηκε ως εμπειρογνώμονας στα επικίνδυνα απόβλητα και ανησυχούσε ότι οι μάχες κοντά στις εγκαταστάσεις θα μπορούσαν να βλάψουν τα χωμάτινα φράγματα που συγκρατούν εκατοντάδες χιλιάδες τόνους χημικής λάσπης, προκαλώντας ένα καταστροφικό ατύχημα.
Ένας διευθυντής σε μια τοποθεσία απάντησε και είπε ότι η κατάσταση ήταν υπό έλεγχο. Ο αρχιμηχανικός της άλλης —μιας εγκατάστασης χημικής επεξεργασίας με εγκαταστάσεις απορριμμάτων λιγότερο από δύο μίλια από την πρώτη γραμμή κοντά στην πόλη Τορέσκ— είπε ότι δεν είχε ιδέα πώς αντέχουν οι τοποθεσίες αποθήκευσης.
«Είπαν ότι δεν μπορούσαν να φτάσουν εκεί λόγω ενεργών εχθροπραξιών», λέει η Nikolaieva στο περιοδικό Time, μιλώντας από τη Βαρσοβία, όπου διέφυγε μετά από εννέα ημέρες που έζησε στο καταφύγιο με τον γιο της, τη φίλη του και εκατοντάδες άλλους κατοίκους του Κιέβου. «Δεν είναι ασφαλές για τους ανθρώπους να πάνε εκεί για έλεγχο».
Η απρόκλητη επίθεση του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία έχει ήδη προκαλέσει αφάνταστα δεινά, με εκατομμύρια πολίτες να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και χιλιάδες άλλους παγιδευμένους από ρωσικούς βομβαρδισμούς σε πόλεις όπως η Μαριούπολη.
Οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι
Οι μάχες δημιουργούν επίσης νέους περιβαλλοντικούς κινδύνους, οι οποίοι απειλούν να αυξήσουν το ανθρώπινο κόστος του πολέμου. Ορισμένοι από αυτούς τους περιβαλλοντικούς κινδύνους, όπως η απελευθέρωση ακτινοβολίας από έναν από τους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της Ουκρανίας, θα μπορούσαν να έχουν άμεσες και καταστροφικές συνέπειες. Άλλες, όπως η καρκινογόνος σκόνη από βομβαρδισμένα κτίρια, αποτελούν μακροπρόθεσμες απειλές, με επιπτώσεις που είναι πιθανό να αντηχούν για χρόνια και δεκαετίες μετά το τέλος των μαχών.
«Οι πολίτες εξαρτώνται από το άμεσο περιβάλλον και το περιβάλλον τους», λέει ο Richard Pearshouse, διευθυντής του τμήματος περιβάλλοντος και ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Human Rights Watch.
Όλοι οι πόλεμοι δημιουργούν καταστροφικές περιβαλλοντικές απειλές για τους αμάχους, αλλά οι μάχες στην Ουκρανία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ιδιαίτερα καταστροφικές περιβαλλοντικές συνέπειες, επειδή η χώρα είναι πολύ βιομηχανοποιημένη, ιδιαίτερα στα ανατολικά, που θεωρείται η βιομηχανική καρδιά της Ουκρανίας.
Ο πόλεμος αλλάζει επίσης πάρα πολύ τους κινδύνους που ενέχουν τέτοιες εγκαταστάσεις. Κάποιοι κίνδυνοι μπορεί να είναι σχετικά περιορισμένοι υπό κανονικές συνθήκες, αλλά θα μπορούσαν να σκοτώσουν ή να αρρωστήσουν χιλιάδες αν πληγούν από βομβαρδισμούς.
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα, ιδιαίτερα μετά την επίθεση των ρωσικών δυνάμεων στην ζώνη αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ και οι μάχες για τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια στα νοτιοανατολικά της κομητείας νωρίτερα, που πυροδότησαν φωτιά στις εγκαταστάσεις.
Ένα μεγάλο ατύχημα σε οποιαδήποτε τοποθεσία θα μπορούσε να έχει τεράστιες επιπτώσεις για την Ουκρανία, την ευρύτερη περιοχή ή ακόμα και ολόκληρο το ημισφαίριο, λένε στο περιοδικό Time η Olena Pareniuk και η Kateryna Shavanova, δύο Ουκρανοί ραδιοβιολόγοι με μεγάλη εμπειρία στο Τσερνόμπιλ.
Εάν το τεράστιο χαλύβδινο καταφύγιο σε σχήμα τόξου που κατασκευάστηκε για να περιορίσει τα υπολείμματα του αντιδραστήρα Νο. 4 του Τσερνόμπιλ υποστεί βλάβη, θα μπορούσε να εξαπλώσει ραδιενεργή σκόνη σε ολόκληρη την περιοχή. Και ένα ατύχημα στην Ζαπορίζια, το οποίο φιλοξενεί ποσότητα πυρηνικού υλικού ισοδύναμη με 20 Τσερνόμπιλ, θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο καταστροφικό από την κατάρρευση του Τσερνόμπιλ το 1986, καθώς ο συνεχιζόμενος πόλεμος θα μπορούσε να καταστήσει σχεδόν αδύνατο να υπάρξει μια αποτελεσματική αντίδραση εκκαθάρισης (χρειάστηκαν περίπου 500.000 «εκκαθαριστές» που στρατολογήθηκαν από όλη την ΕΣΣΔ για να περιορίσουν την καταστροφή του Τσερνομπίλ).
Το υπουργείο Περιβαλλοντικής Προστασίας της Ουκρανίας έχει κάνει προσπάθειες να καταγράψει τις περιβαλλοντικές ζημιές που προκλήθηκαν από τις ρωσικές επιθέσεις. Και ορισμένες ΜΚΟ έχουν εργαστεί εξ αποστάσεως για να προσπαθήσουν να χαρτογραφήσουν πιθανούς περιβαλλοντικούς κινδύνους, τόσο για να προειδοποιήσουν τους αμάχους όσο και για να βοηθήσουν στις προσπάθειες καθαρισμού όταν τελειώσει τελικά ο πόλεμος.
