Ο Νίκος Ανδρουλάκης, παρά την αρχική του αδυναμία να επιδείξει σαρωτική δυναμική, κατάφερε να επανεκλεγεί ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με ένα εντυπωσιακό ποσοστό 60-40 στην δεύτερη Κυριακή. Αυτή η νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη επιβεβαίωσε τη στήριξη που έχει στη βάση του κόμματος και του δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάσει την επόμενη μέρα, παρά τα προϋπάρχοντα προβλήματα και τις προκλήσεις.
Η επανεκλογή του δεν συνοδεύεται από την άνεση που απολαμβάνει συνήθως ένας νέος πρόεδρος, καθώς ο Ανδρουλάκης έχει ήδη τριετή θητεία. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίοδος χάριτος και οι προσδοκίες είναι υψηλές. Πρέπει να παρουσιάσει άμεσα και ξεκάθαρα το σχέδιό του, το οποίο έχει ήδη αναφέρει προεκλογικά. Η βάση του κόμματος αναμένει άμεσα ορατά αποτελέσματα, ώστε να διασφαλίσει την απήχηση του ΠΑΣΟΚ.
Η τρέχουσα πολιτική συγκυρία ευνοεί τον Ανδρουλάκη, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής αναστάτωσης και η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση είναι εμφανής. Ωστόσο, η απλή αναγνώριση αυτών των παραγόντων δεν αρκεί. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ οφείλει να μετατρέψει αυτή την κατάσταση σε πολιτικό κεφάλαιο, γρήγορα και αποτελεσματικά.
Ο Ανδρουλάκης θα χρειαστεί να δείξει ότι το κόμμα είναι ανοικτό σε διαφορετικές απόψεις, καθώς οι αντίπαλοι του στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία κέρδισαν σημαντικά ποσοστά. Ένα 70% της βάσης που τους στήριξε δεν μπορεί να αγνοηθεί. Είναι σημαντικό να αξιοποιηθούν στελέχη της πρώτης γραμμής και να προταθούν βαθιές αλλαγές που θα ενισχύσουν την εσωτερική συνοχή του κόμματος.
Η αντιπολιτευτική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει πιο ορατή, με στόχο την ενίσχυση της πολιτικής του παρουσίας στη Βουλή. Ένας από τους βασικούς στόχους του Ανδρουλάκη είναι η ανασυγκρότηση της νεολαίας, καθώς το κόμμα υστερεί σε ψήφους από νέους ανθρώπους που δεν έχουν βιώσει το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα εξουσίας. Η επικοινωνία με αυτή τη νέα γενιά θα πρέπει να είναι προτεραιότητα.
Στην πρώτη Κυριακή, η αποδοχή των Γερουλάνου και Διαμαντοπούλου στα μεγάλα αστικά κέντρα επεσήμανε την αδυναμία των δύο υποψηφίων στην προεδρία. Στη δεύτερη Κυριακή, ωστόσο, ο Ανδρουλάκης κατάφερε να πείσει τους ψηφοφόρους ότι μια κεντρώα πολιτική προσέγγιση είναι η πιο ρεαλιστική και ελπιδοφόρα για το μέλλον του κόμματος. Ο Χάρης Δούκας, παρά την αρχική του δυναμική, δεν μπόρεσε να επαναλάβει την επιτυχία του.
Τα μηνύματα που εκπέμπουν τόσο ο Ανδρουλάκης όσο και οι αντίπαλοί του είναι ενωτικά, υποδεικνύοντας τη θέληση όλων να εργαστούν για την επαναφορά του ΠΑΣΟΚ ως κυβερνώσας πολιτικής δύναμης. Στο πλαίσιο της επαναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού, είναι αναγκαία η σαφής στρατηγική, το πειστικό πρόγραμμα και η ηγεμονία στην αντιπολίτευση. Αν ο επανεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις, μένει να φανεί.
Εβίτα Χρυσολούρη