Η παραβατικότητα ανηλίκων με δράστες εγκλημάτων από την ηλικία των 17 ετών σύμφωνα με έρευνα στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει τα αίτια της σε δύο παράγοντες.

  Η εγκληματική συμπεριφορά προκύπτει από μια σύνθετη αλληλεπίδραση κοινωνικών ερεθισμάτων, ατομικών παραγόντων και προσωπικών επιλογών που «τραντάζουν» τις απλές έννοιες του καλού και του παράνομου. Ο ορισμός του τι είναι κακό σε μια κοινωνία «ταλαντεύεται» όταν «υπάρχει διάσταση μεταξύ των στόχων που θέτει αυτή η κοινωνία και των διαθέσιμων νόμιμων μέσων για την επίτευξή τους» (θεωρία ανομίας). Όταν λοιπόν η απόκτηση πλούτου γίνεται σύμβολο κοινωνικής επιτυχίας, όσοι δεν έχουν τα νόμιμα μέσα να την εξασφαλίσουν, βιώνουν ψυχική ένταση. Η ψυχική ένταση των παιδιών με αφορμή τη φτώχεια τους και σε συνδυασμό (ή όχι απαραίτητα) με την ύπαρξη ψυχικών ασθενειών των γονέων διπλασιάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης παραβατικής συμπεριφορά και χρήσης όπλου μέχρι την ηλικία των 17 ετών, όπως αποδεικνύει έρευνα στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημοσιευμένη στο Journal of Epidemiology & Community Health.

Οι παράγοντες αυτοί πιθανολογείται ότι ευθύνονται για σχεδόν 1 στις 3 περιπτώσεις χρήσης όπλου ή οπλοκατοχής και για περισσότερο από το ένα τέταρτο όλων των επαφών των 17χρονων με την αστυνομία. Στην Αγγλία και την Ουαλία το 2020, ξεκίνησαν την εγκληματική τους καριέρα 104.400 ανήλικοι, σημειώνοντας και εμπλοκή με τη δικαιοσύνη, με το 11% αυτών να είναι ηλικίας μεταξύ 10 και 17 ετών.

Φτώχεια και ασταθές οικογενειακό κλίμα

Οι ερευνητές βασίστηκαν σε μακροπρόθεσμα δεδομένα από την αντιπροσωπευτική βρετανική μελέτη Millennium Cohort Study για 9316 παιδιά των οποίων η έκθεση σε κλίμα οικογενειακής αστάθειας και η ύπαρξη χαμηλού εισοδήματος είχε καταγραφεί από τη γέννηση τους έως την ηλικία των 14 ετών. Παρατηρήθηκε ότι ο επιπολασμός της χρήσης/μεταφοράς όπλου ήταν λίγο πάνω από 6%, ενώ η επαφή με την αστυνομία ανέρχονταν στο 20%.