Όπρα Γουίνφρεϊ: «Δεν φοβάμαι πια το φαγητό» και η αλλαγή στη ζωή της
Η Όπρα Γουίνφρεϊ, μια από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της τηλεόρασης, αποκαλύπτει ανοιχτά τις προκλήσεις που αντιμετώπισε με το φαγητό, ένα θέμα που πολλοί θεωρούν ταμπού. «Έφαγα ένα κρουασάν και το έφαγα ολόκληρο», λέει γελώντας, προσθέτοντας ότι δεν ένιωσε τύψεις, αλλά μόνο την ανάγκη να καθαρίσει τα ψίχουλα. Αυτή η απλή στιγμή, όπως λέει, σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη ζωή της.
Η αναγνώριση της παχυσαρκίας ως ασθένεια
Τα τελευταία 2,5 χρόνια, η Γουίνφρεϊ έχει στραφεί στη χρήση φαρμάκων GLP-1 για την απώλεια βάρους, συνειδητοποιώντας ότι η παχυσαρκία δεν είναι απλώς θέμα πειθαρχίας, αλλά μια ασθένεια. «Σταμάτησα να κατηγορώ τον εαυτό μου», εξηγεί, τονίζοντας ότι αυτή η αλλαγή νοοτροπίας την απελευθέρωσε από την ενοχή που την βασάνιζε.
Πλησιάζοντας τα 72 της χρόνια, δηλώνει πιο δυνατή από ποτέ. Η άσκηση έχει μετατραπεί από τιμωρία σε απόλαυση, το αλκοόλ δεν έχει πια θέση στη ζωή της και το φαγητό δεν την απασχολεί πια. «Δεν τιμωρώ τον εαυτό μου. Είμαι ήρεμη και χαρούμενη», προσθέτει με έμφαση.
Η προσωπική της πάλη με την αυτοπεποίθηση
Καθώς η Γουίνφρεϊ έχτιζε μια αυτοκρατορία στα μέσα ενημέρωσης και γινόταν παγκόσμιο σύμβολο, η πάλη με το βάρος της ήταν πάντα παρούσα. «Πάντα είχα αυτοπεποίθηση σε ό,τι έκανα, αλλά ταυτόχρονα ένιωθα απογοητευμένη με το υπέρβαρο σώμα μου», παραδέχεται. Η ντροπή και η απογοήτευση την ακολουθούσαν, καθώς ένιωθε ότι αποτυγχάνει παρά τις δυνατότητές της.
«Ήθελα να είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που μπορούν να είναι συμφιλιωμένοι με τον εαυτό τους, ακόμη κι αν είναι υπέρβαροι», εξηγεί. Ωστόσο, η κοινωνία και οι προσωπικές της σκέψεις την έκαναν να νιώθει ότι είχε αποτύχει. «Πολλοί λένε ότι μπορείς να είσαι υπέρβαρος και υγιής. Εγώ δεν ήμουν. Ήμουν προδιαβητική και η χοληστερίνη μου ήταν υψηλή», αναφέρει.
Η απόφαση να μιλήσει ανοιχτά
Η Γουίνφρεϊ αποφάσισε να μοιραστεί την εμπειρία της, ελπίζοντας να βοηθήσει άλλους που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις. «Αν η παχυσαρκία υπάρχει στα γονίδιά σου, δεν είναι δικό σου λάθος», υπογραμμίζει, επισημαίνοντας ότι η αλλαγή δεν αφορά μόνο τη ζυγαριά, αλλά τη δύναμη, την υγεία και την εσωτερική ηρεμία.
«Έχω απελευθερωθεί από τον αγώνα και νιώθω καλύτερα από ποτέ», λέει, προσθέτοντας ότι η ιατρική λύση που ανακάλυψε ήταν μια ανακούφιση και ένα δώρο. Παρά την αρχική της επιφυλακτικότητα, όταν κατάλαβε ότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια, η φαρμακευτική αγωγή φάνηκε να είναι η σωστή επιλογή.
Στις αρχές του 2024, όταν διέκοψε προσωρινά τη θεραπεία, το βάρος της επέστρεψε. Τότε συνειδητοποίησε ότι η αγωγή αυτή δεν είναι προσωρινή, αλλά μια λύση εφ’ όρου ζωής. Περιγράφει τη φαρμακευτική αγωγή ως «ένα εργαλείο που βοηθά να διαχειριστείς τα μηνύματα του εγκεφάλου γύρω από την υπερφαγία». Οι παρενέργειες ήταν περιορισμένες, με την κύρια συμβουλή της να είναι να ξεκινά κανείς αργά και σταδιακά, αποφεύγοντας τις υπερβολές.
