Οι κίνδυνοι υγείας από την παχυσαρκία αλλάζουν με την ηλικία και το φύλο
Μια εκτενής ανάλυση της UK Biobank έχει αποκαλύψει ότι οι κίνδυνοι υγείας που σχετίζονται με την παχυσαρκία μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου, φτάνοντας σε κορυφές σε διαφορετικές ηλικίες για άνδρες και γυναίκες. Η μελέτη αυτή, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances, εκτιμά πώς η σωρευτική επίδραση του υψηλού ΔΜΣ (Δείκτης Μάζας Σώματος) στις κύριες ασθένειες ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, χρησιμοποιώντας ένα νέο πλαίσιο ανάλυσης που ονομάζεται χρονο-αποφασιστική τυχαιοποίηση.
Η επίδραση της παχυσαρκίας σε διάφορες ηλικίες
Σήμερα, σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ενήλικες παγκοσμίως ζουν με παχυσαρκία, καθιστώντας την έναν από τους κύριους παράγοντες που οδηγούν σε διαβήτη, καρδιοπάθειες και αναπηρίες. Συχνά, οι άνθρωποι αναρωτιούνται: “Ποια είναι η ηλικία που το επιπλέον βάρος προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά;” Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες εξετάζουν τον κίνδυνο κατά μέσο όρο σε όλη την ενήλικη ζωή, αποκρύπτοντας πότε η πρόληψη μπορεί να έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Η παχυσαρκία συνήθως μετράται μέσω του ΔΜΣ, αλλά η επίδρασή της πιθανόν να αλλάζει καθώς το σώμα, οι ορμόνες, η συμπεριφορά και η κλινική φροντίδα εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου.
Μέθοδος ανάλυσης και ευρήματα
Η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από συμμετέχοντες της UK Biobank, περιορίζοντας την ανάλυση σε μη σχετιζόμενους ενήλικες ευρωπαϊκής καταγωγής. Το τελικό δείγμα περιλάμβανε 361,906 άτομα, με μέση ηλικία παρακολούθησης περίπου 70 ετών. Ο ΔΜΣ μετρήθηκε κατά την αρχική αξιολόγηση και η ηλικία ήταν η κύρια χρονική κλίμακα. Οι πρώτες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2, στεφανιαίας νόσου, κολπικής μαρμαρυγής και οστεοαρθρίτιδας προήλθαν από επιλεγμένα ICD-10 κωδικούς.
Για να προσδιορίσουν την αιτιότητα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τυχαιοποίηση με πολυγονιδιακούς δείκτες ως εργαλεία. Οι αναλύσεις αποκάλυψαν ότι η γενετική επίδραση των αλληλόμορφων που αυξάνουν τον ΔΜΣ μειώνεται με την ηλικία, υποδεικνύοντας ότι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την παχυσαρκία ποικίλλουν σημαντικά ανάλογα με την ηλικία και το φύλο. Ειδικότερα, οι κίνδυνοι για οστεοαρθρίτιδα και κολπική μαρμαρυγή ενισχύονται με την ηλικία, αλλά η παχυσαρκία συνδέεται με τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας περισσότερα από 20 χρόνια νωρίτερα από ότι με την κολπική μαρμαρυγή.
Αυτές οι διαφορές υποδεικνύουν ότι οι μυοσκελετικοί παράγοντες εκδηλώνονται νωρίτερα, ενώ οι αλληλεπιδράσεις με την κολπική υποδομή και τις συννοσηρότητες ενισχύονται αργότερα στη ζωή. Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2, η επίδραση του ΔΜΣ αυξάνεται από την μέση ηλικία, αλλά σταθεροποιείται στη συνέχεια.
