Ευρήματα της μελέτης SELECT για το Semaglutide
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ των αρχικών μετρήσεων λιπώδους ιστού, των αλλαγών που προκαλούνται από τη θεραπεία και του κινδύνου σημαντικών αρνητικών καρδιοαγγειακών συμβάντων (MACE) στο πλαίσιο της μελέτης SELECT σχετικά με τα αποτελέσματα του semaglutide για άτομα με υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία. Το semaglutide, που ανήκει στην κατηγορία των αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1, αρχικά αναπτύχθηκε για τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, αλλά έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικό και στη μείωση του καρδιοαγγειακού κινδύνου και του βάρους σε άτομα χωρίς διαβήτη.
Σχέση λιπώδους ιστού και καρδιοαγγειακών κινδύνων
Η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιοαγγειακή θνησιμότητα και νοσηρότητα, επηρεάζοντας μεταβολικούς, φλεγμονώδεις και αιμοδυναμικούς μηχανισμούς. Η απλή μέτρηση του βάρους δεν αποτυπώνει τις διαφορές μεταξύ υποδόριου και σπλαχνικού λίπους ή τη διάκριση μεταξύ άλιπης και λιπώδους μάζας. Το σπλαχνικό λίπος έχει συσχετιστεί αιτιωδώς με αρνητικά καρδιοαγγειακά αποτελέσματα. Στη συγκεκριμένη μελέτη, οι ερευνητές διερεύνησαν τις σχέσεις μεταξύ των αρχικών μετρήσεων λιπώδους ιστού, των αλλαγών που προκλήθηκαν από τη θεραπεία και του κινδύνου MACE.
Σχεδιασμός και αποτελέσματα της μελέτης
Η μελέτη SELECT ήταν μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, φάσης 3, που αξιολόγησε εάν το semaglutide, ως συμπληρωματική θεραπεία στη συνήθη φροντίδα, ήταν ανώτερο από το εικονικό φάρμακο στη μείωση του κινδύνου MACE σε 17,604 μη διαβητικούς ασθενείς με παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος και καρδιοαγγειακή νόσο. Οι συμμετέχοντες ήταν άτομα ηλικίας ≥ 45 ετών, με δείκτη μάζας σώματος (BMI) ≥ 27 kg/m² και καθορισμένη καρδιοαγγειακή νόσο (προηγούμενο εγκεφαλικό επεισόδιο, συμπτωματική περιφερική αρτηριακή νόσο ή έμφραγμα του μυοκαρδίου).
Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν αυξανόμενες δόσεις του semaglutide μία φορά την εβδομάδα ή εικονικό φάρμακο. Οι δόσεις του semaglutide κυμάνθηκαν από 0.24 mg έως 1.7 mg, με την στοχευμένη δόση (2.4 mg) να ξεκινά από την εβδομάδα 17. Ο πρωταρχικός στόχος ήταν το MACE, που ορίστηκε ως σύνθετο των μη θανατηφόρων εμφραγμάτων του μυοκαρδίου, μη θανατηφόρων εγκεφαλικών επεισοδίων ή καρδιοαγγειακού θανάτου. Οι αλλαγές στην περιφέρεια μέσης και το σωματικό βάρος εκτιμήθηκαν από την αρχή, και οι κίνδυνοι MACE συνοψίστηκαν με βάση τις αρχικές μετρήσεις λιπώδους ιστού και τις αλλαγές που προκλήθηκαν από τη θεραπεία.
Η ανάλυση των αλλαγών μετά την τυχαιοποίηση χρησιμοποίησε μια προσέγγιση ορόσημου, ξεκινώντας από την εβδομάδα 20 και αποκλείοντας γεγονότα πριν από αυτό το σημείο. Η συσχέτιση μεταξύ των αλλαγών στον λιπώδη ιστό κατά τις πρώτες 20 εβδομάδες και του επακόλουθου κινδύνου MACE αξιολογήθηκε, καθώς και ο κίνδυνος MACE με βάση τις αλλαγές στον λιπώδη ιστό καθόλη τη διάρκεια της μελέτης, έως τον θάνατο ή την εβδομάδα 104. Ένα μοντέλο Cox αξιολόγησε την έκταση στην οποία οι αλλαγές στον λιπώδη ιστό μπορεί να είναι δείκτες ή μεσολαβητές της επίδρασης του semaglutide στη μείωση του MACE.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η υψηλότερη BMI σχετίζεται με γυναικείο φύλο, νεαρότερη ηλικία και μη ασιανή εθνικότητα. Η προδιάθεση για διαβήτη, η αρτηριακή πίεση και το φλεγμονώδες φορτίο παρουσίασαν αύξηση από την χαμηλότερη στην υψηλότερη κατηγορία BMI. Η μέση διάρκεια έκθεσης ήταν 33.3 μήνες για το semaglutide και 35.1 μήνες για το εικονικό φάρμακο, με μέση περίοδο παρακολούθησης 39.8 μήνες. Το semaglutide μείωσε την επίπτωση MACE, χωρίς να παρατηρηθεί διαφοροποίηση στην επίδραση ανάλογα με τις αρχικές μετρήσεις σωματικής διάπλασης.
