Νευρικές καταγραφές αποκαλύπτουν γιατί οι λιγούρες επανέρχονται παρά την τυρζεπατίδη
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Medicine ρίχνει φως στο πώς η τυρζεπατίδη μπορεί να σχετίζεται με τις λιγούρες για φαγητό, αναλύοντας τη δραστηριότητα μέσα στο μεσολιμπικό κύκλωμα του εγκεφάλου. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ενδοκρανιακή ηλεκτροεγκεφαλογραφία (iEEG) για να καταγράψουν τη νευρική δραστηριότητα, εστιάζοντας στη σύνδεση της δραστηριότητας αυτής με τις περιόδους έντονης ενασχόλησης με το φαγητό.
Η πολυπλοκότητα της διατροφικής συμπεριφοράς
Η διατροφική συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα μιας σύνθετης αλληλεπίδρασης ψυχολογικών, φυσιολογικών, κοινωνικών και γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν την επιλογή τροφίμων και την πρόσληψη τους. Είναι κρίσιμο για τους ερευνητές να εντοπίσουν τους βασικούς παράγοντες που οδηγούν στην επιλογή τροφής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επιδημίες παχυσαρκίας, καρδιοαγγειακών παθήσεων και διαβήτη.
Η επίδραση των θεραπειών με ινκρετίνες
Οι θεραπείες με ινκρετίνες, όπως οι αγωνιστές υποδοχέων γλυκαγόνης και γλυκόζης, έχουν αναπτυχθεί για τη διαχείριση της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2. Αυτές οι θεραπείες στοχεύουν στους πυρήνες του κεντρικού νευρικού συστήματος, ιδίως τον υποθάλαμο και τον πυρήνα της ακαμπής (NAc), οι οποίοι ρυθμίζουν την ενεργειακή ισορροπία και τη διαδικασία ανταμοιβής. Ωστόσο, παραμένει ασαφές πώς αυτές οι θεραπείες επηρεάζουν το μεσολιμπικό κύκλωμα και τις ανθρώπινες διατροφικές συμπεριφορές.
Η μελέτη και τα ευρήματά της
Στη συγκεκριμένη μελέτη συμμετείχαν τρεις γυναίκες με σοβαρή παχυσαρκία που δεν ανταποκρίνονταν σε άλλες θεραπείες. Οι δύο πρώτες συμμετέχουσες παρουσίαζαν έντονη ενασχόληση με το φαγητό, ακόμη και μετά από βαριατρική χειρουργική επέμβαση. Η τρίτη συμμετοχή, που είχε διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2, έλαβε τυρζεπατίδη και υποβλήθηκε σε διπλή εμφύτευση ρυθμιστικής βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης (rDBS) στον NAc.
Κατά τη διάρκεια της φάσης ανακάλυψης βιοδεικτών, οι ερευνητές ανέλυσαν τις καταγραφές iEEG από τον NAc και παρατήρησαν σημαντικά υψηλότερη ισχύ στο δέλτα-θήτα φάσμα κατά τη διάρκεια των επεισοδίων ενασχόλησης με το φαγητό. Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι συμμετέχουσες παρουσίαζαν αυξημένη ευαισθησία στις λιγούρες, κάτι που ενδέχεται να εξηγεί γιατί οι λιγούρες επανέρχονται ακόμα και με τη χορήγηση τυρζεπατίδης.
Η μελέτη αυτή προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν τις λιγούρες για φαγητό και μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών για την παχυσαρκία και τις σχετικές διαταραχές.
