Νέο σύστημα βαθμολόγησης για το καρκίνωμα του πνεύμονα
Ο καρκίνος του πνεύμονα, και συγκεκριμένα το επεμβατικό καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων (LUSC), αντιπροσωπεύει περίπου το 25% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα. Ωστόσο, οι θεραπευτικές επιλογές για το LUSC παραμένουν περιορισμένες, κυρίως λόγω της έλλειψης σαφών και στοχεύσιμων μοριακών αλλοιώσεων. Για το λόγο αυτό, οι ιστοπαθολογικές χαρακτηριστικές εξετάζονται ολοένα και περισσότερο ως εργαλεία για τη βελτίωση της προγνωστικής ακρίβειας και την καθοδήγηση των θεραπευτικών αποφάσεων.
Πρόταση του IASLC για σύστημα βαθμολόγησης
Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal of Thoracic Oncology, η Επιτροπή Παθολογίας της Διεθνούς Ένωσης για τη Μελέτη του Καρκίνου του Πνεύμονα (IASLC) πρότεινε ένα απλό και σχετικό με την πρόγνωση σύστημα βαθμολόγησης για το επεμβατικό LUSC που βασίζεται στην ανάπτυξη όγκων. Το JTO είναι το επίσημο περιοδικό της IASLC.
Η βαθμολόγηση των όγκων είναι σημαντική για τη θεραπεία και τη διαχείριση των ασθενών σε πολλούς οργανισμούς. Ωστόσο, δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με τη βαθμολόγηση του επεμβατικού καρκινώματος πλακωδών κυττάρων του πνεύμονα (LUSC). Αυτή η μελέτη είχε ως στόχο την ανάπτυξη ενός παγκοσμίως εφαρμόσιμου συστήματος βαθμολόγησης χρησιμοποιώντας διεθνείς ομάδες.
Αξιολόγηση ιστολογικών χαρακτηριστικών
Σύμφωνα με τη μελέτη, ιστολογικά χαρακτηριστικά όπως η ανάπτυξη όγκων, το μέγεθος του μικρότερου όγκου, το μέγεθος του πυρήνα και η εξάπλωση του όγκου μέσω αεραγωγών (STAS) αξιολογήθηκαν σε δύο εκπαιδευτικά σύνολα που περιλάμβαναν 262 και 427 LUSC που αφαιρέθηκαν χωρίς νεοαδυναμική θεραπεία από τρία ιδρύματα. Τα χαρακτηριστικά που ήταν σημαντικά και στα δύο εκπαιδευτικά σύνολα χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ενός συστήματος βαθμολόγησης, το οποίο στη συνέχεια επικυρώθηκε σε ένα δοκιμαστικό σύνολο (n=827, πέντε ιδρύματα). Η συμφωνία μεταξύ παρατηρητών αξιολογήθηκε μεταξύ 10 παθολογοανατόμων σε 25 περιπτώσεις.
Από όλα τα παθολογικά χαρακτηριστικά που αξιολογήθηκαν, η ανάπτυξη όγκων (2-επίπεδη) ήταν η μόνη μεταβλητή που συσχετίστηκε ανεξάρτητα με την υποτροπή (RFS) και τη συνολική επιβίωση (OS) και στα δύο εκπαιδευτικά σύνολα. Έτσι, η επιτροπή επέλεξε την ανάπτυξη όγκων ως βάση για την ανάπτυξη ενός συστήματος βαθμολόγησης, σύμφωνα με την Dr. Mari Mino-Kenudson, MD, από το Τμήμα Παθολογίας του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και μέλος της Επιτροπής Παθολογίας της IASLC.
Δεδομένου ότι το όριο των 10 όγκων είναι το κατώφλι που προτείνει η ITBCC 2016 για τον προσδιορισμό υψηλής ανάπτυξης όγκων στον καρκίνο του παχέος εντέρου, η επιτροπή αξιολόγησε και υιοθέτησε αυτό το όριο για το προτεινόμενο σύστημα βαθμολόγησης δύο επιπέδων, ταξινομώντας τους όγκους ως χαμηλής βαθμολόγησης (0-9 όγκοι/0.785 mm²) ή υψηλής βαθμολόγησης (≥10 όγκοι/0.785 mm²).
Το προτεινόμενο σύστημα βαθμολόγησης δύο επιπέδων επικυρώθηκε στο δοκιμαστικό σύνολο, αποδεικνύοντας μεσαία RFS 4.8 εναντίον 1.6 ετών για τους χαμηλής και υψηλής βαθμολόγησης όγκους σε ολόκληρη την ομάδα και 7.2 εναντίον 3.4 ετών στους ασθενείς σταδίου I. Η συμφωνία μεταξύ παρατηρητών ήταν μέτρια (Fleiss’ kappa = 0.524).
Αυτό το σύστημα βαθμολόγησης για το αφαιρεθέν LUSC είναι αναπαραγώγιμο σε διεθνή σύνολα δεδομένων και πρακτικό για την καθημερινή παθολογία, προσφέροντας ένα ενιαίο πλαίσιο για κλινική και ερευνητική χρήση. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι διαφέρει από το τυπικό σύστημα βαθμολόγησης του AJCC και UICC, το οποίο εφαρμόζει το ίδιο πλαίσιο σε όλους τους καρκίνους του πνεύμονα, καθώς είναι ειδικά εφαρμόσιμο στο LUSC.
