Νέες στρατηγικές αντιβιοτικών για την ανθεκτική Bordetella pertussis
Η κοκκύτης, γνωστή και ως βήχας που προκαλεί κωλικοειδείς κρίσεις, παραμένει μια εξαιρετικά μεταδοτική αναπνευστική λοίμωξη που προκαλείται από το βακτήριο Bordetella pertussis. Παρά την ένταξή της στα προγράμματα εμβολιασμού από τη δεκαετία του 1970, οι επιδημίες έχουν επανεμφανιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως λόγω της μείωσης της ανοσίας και της εξέλιξης του βακτηρίου. Στην Κίνα, οι περιπτώσεις έχουν αυξηθεί δραματικά από το 2017, με πάνω από 400.000 κρούσματα να έχουν αναφερθεί από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 2024.
Η ανάγκη για νέες κλινικές κατευθυντήριες γραμμές
Η αντίσταση στα μακρολίδια, τα οποία ήταν η πρώτη γραμμή θεραπείας, έχει γίνει ευρέως διαδεδομένη, οδηγώντας σε αποτυχίες στη θεραπεία. Για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, οι ειδικοί προτείνουν νέες κλινικές κατευθυντήριες γραμμές που αναθεωρούν τα διαγνωστικά κριτήρια, βελτιώνουν τη χρήση αντιβιοτικών και ενισχύουν τις στρατηγικές θεραπείας για την παιδική κοκκύτη. Μια νέα σύσταση ειδικών δημοσιεύθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2024 στο περιοδικό World Journal of Pediatrics, από ερευνητές κορυφαίων παιδιατρικών νοσοκομείων και ερευνητικών κέντρων στην Κίνα, όπως το Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Zhejiang και το Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Πεκίνου.
Επικέντρωση στην ανθεκτικότητα και την πρόληψη
Η σύσταση αυτή συγκεντρώνει εθνικά δεδομένα και πολυδιάστατη εμπειρία, προτείνοντας ένα τυποποιημένο πλαίσιο για τη διάγνωση και τη θεραπεία της παιδικής κοκκύτη. Παρέχει ενημερωμένες συστάσεις για την εργαστηριακή ανίχνευση, την αντοχή στα αντιβιοτικά, τη διαχείριση σοβαρών περιπτώσεων και τα προληπτικά μέτρα, βοηθώντας τους κλινικούς ιατρούς να αντιμετωπίσουν την επαναφορά αυτής της εμβολιασμένης ασθένειας.
Η σύσταση τονίζει την αλλαγή στην επιδημιολογική εικόνα της κοκκύτη, η οποία πλέον επηρεάζει σχολικής ηλικίας παιδιά και ενήλικες, οι οποίοι γίνονται κύριες πηγές μόλυνσης για τα βρέφη. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η εμφάνιση ανθεκτικών στελεχών B. pertussis, που αντιπροσωπεύουν σχεδόν όλα τα απομονωθέντα δείγματα στην Κίνα μεταξύ 2013 και 2022. Οι συγγραφείς προτείνουν λεπτομερείς διαγνωστικές διαδικασίες που συνδυάζουν κλινικά συμπτώματα, PCR και ορολογικές εξετάσεις, καθώς και ταξινόμηση των περιπτώσεων για σοβαρούς και υψηλού κινδύνου ασθενείς.
Στρατηγικές θεραπείας και πρόληψης
Για τη θεραπεία, η επιτροπή προτείνει την παύση χρήσης των μακρολίων ως πρώτης επιλογής θεραπείας όταν ανιχνεύεται ή υποψιάζεται αντοχή. Αντίθετα, προτείνεται η χρήση του trimethoprim-sulfamethoxazole (TMP-SMX) για παιδιά άνω των δύο μηνών, ενώ οι νεογνικοί ή σοβαροί ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν πενικιλίνη ή cefoperazone-sulbactam ενδοφλεβίως. Οι κατευθυντήριες γραμμές περιλαμβάνουν επίσης θεραπευτική πλασμαφαίρεση για ασθενείς με υπερλευκοκυττάρωση, οξυγονοθεραπεία για αναπνευστική δυσχέρεια και εισπνεόμενο νιτρικό οξείδιο ή εξωσωματική μεμβράνη οξυγόνωσης (ECMO) για πνευμονική υπέρταση. Τα προληπτικά μέτρα επικεντρώνονται στην πρώιμη αιτιολογική εξέταση, την απομόνωση και τους αναμνηστικούς εμβολιασμούς για τον περιορισμό της μετάδοσης.
Η κοκκύτης δεν περιορίζεται πλέον μόνο στα βρέφη—αυξάνεται η εμφάνιση της σε μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους, που διασπείρουν τη νόσο σε ευάλωτα νεογνά. Η σύσταση μας στοχεύει να εξοπλίσει τους κλινικούς ιατρούς με μια πρακτική και τεκμηριωμένη οδό για τη διάγνωση και τη διαχείριση. Αναγνωρίζοντας τα ανθεκτικά στελέχη και προσαρμόζοντας τις στρατηγικές αντιβιοτικών, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά τις σοβαρές επιπτώσεις και τη θνησιμότητα μεταξύ των παιδιών.
Ο καθηγητής Chun-Zhen Hua, ένας από τους κύριους συγγραφείς από το Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Zhejiang, δήλωσε: «Η νέα σύσταση παρέχει μια ουσιαστική αναφορά για τους κλινικούς ιατρούς και τους επαγγελματίες δημόσιας υγείας που διαχειρίζονται την κοκκύτη στα παιδιά. Ενώνει την εργαστηριακή ανίχνευση, την κλινική αξιολόγηση και την επιλογή αντιβιοτικών βάσει αποδείξεων, υποστηρίζοντας την πρώιμη παρέμβαση και τη λογική χρήση φαρμάκων απέναντι στην αυξανόμενη αντοχή.»
Η νέα αυτή σύσταση αναμένεται να ενισχύσει τα εθνικά συστήματα ελέγχου των ασθενειών, να μειώσει τον επιβαρυντικό φόρτο της νόσου και να συμβάλει σε ασφαλέστερες παιδιατρικές πρακτικές υγείας στην Κίνα και πέρα από αυτήν.
