Νέα κλινική οδηγία της AGA για τη διάγνωση και διαχείριση της γαστροπάρεσης

Η Αμερικανική Γαστρεντερολογική Ένωση (AGA) έχει εκδώσει μια νέα κλινική οδηγία που περιλαμβάνει 12 προτάσεις για τη διάγνωση και τη διαχείριση της γαστροπάρεσης, μιας σοβαρής και συχνά εξουθενωτικής ασθένειας. Αντί να υποδεικνύει μια ενιαία θεραπευτική προσέγγιση, η έρευνα αναδεικνύει μια σειρά επιλογών, τονίζοντας την πολυπλοκότητα της γαστροπάρεσης και τη σημασία των προσεκτικών συζητήσεων μεταξύ γιατρών και ασθενών για την προσαρμογή ενός εξατομικευμένου σχεδίου φροντίδας.

Η γαστροπάρεση επηρεάζει χιλιάδες ανθρώπους, προκαλώντας συχνά ναυτία, αίσθημα πληρότητας μετά το φαγητό, εμετό, δυσφορία και σημαντικές διαταραχές στην ποιότητα ζωής. Η κατάσταση είναι περίπλοκη, καθώς οι θεραπείες μπορεί να βοηθήσουν ορισμένους ασθενείς αλλά όχι άλλους, καθιστώντας την εξατομικευμένη φροντίδα απαραίτητη. Η οδηγία προορίζεται ως εργαλείο κλινικής καθοδήγησης για τους ιατρούς, και όχι ως πολιτική κατεύθυνση.

Εξατομικευμένη προσέγγιση στη θεραπεία

Η κατάσταση κάθε ασθενούς είναι μοναδική. Αυτή η οδηγία παρέχει στους γιατρούς ένα πλαίσιο για τη λήψη αποφάσεων μαζί με τους ασθενείς τους, όχι γι’ αυτούς. Ο Δρ. Osama Altayar, συγγραφέας της οδηγίας και συμπρόεδρος της επιτροπής της AGA, τόνισε ότι η δημόσια ανατροφοδότηση διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της οδηγίας. Η επιτροπή εξέτασε προσεκτικά πώς οι προτάσεις της θα μπορούσαν να επηρεάσουν τόσο τους ασθενείς όσο και τους γιατρούς που τους φροντίζουν, προσπαθώντας να διατυπώσει τις προτάσεις με τρόπο που να μην περιορίζει την πρόσβαση των ασθενών σε θεραπείες.

Σημαντικές προτάσεις της οδηγίας

Στην οδηγία, η AGA προτείνει μια μελέτη τεσσάρων ωρών για τη μέτρηση της γαστρικής κένωσης στερεών τροφών, αντί για συντομότερες μελέτες (δύο ώρες ή λιγότερο). Για τη θεραπεία, οι μετοκλοπραμίδη και ερυθρομυκίνη θεωρούνται κατάλληλες για αρχική φαρμακολογική θεραπεία. Οι προτιμήσεις των ασθενών, η κοινή λήψη αποφάσεων και οι υποστηρικτικές αποδείξεις θα πρέπει να καθοδηγούν τις άλλες θεραπευτικές αποφάσεις. Ταυτόχρονα, η οδηγία τονίζει την επείγουσα ανάγκη για νέες θεραπείες και καλεί για περισσότερη έρευνα και καινοτομία για να καλυφθούν οι σημαντικές ανεκπλήρωτες ανάγκες στη φροντίδα της γαστροπάρεσης.

Ο Δρ. Staller υπογράμμισε μια άλλη βασική πρόκληση: τον ορισμό της ίδιας της ασθένειας. “Το κύριο κενό που αντιμετωπίζουμε είναι ότι η γαστροπάρεση είναι μια ετερογενής κατάσταση που δεν έχει οριστεί με συνέπεια”, είπε. “Ένας βασικός στόχος αυτής της οδηγίας ήταν να χρησιμοποιήσει διαγνωστικές εξετάσεις για να καθορίσει έναν πιο σαφή και συνεπή ορισμό, που να βασίζεται στην αρχή ότι τα συμπτώματα σχετίζονται με αποδείξεις επιβράδυνσης της γαστρικής κένωσης χωρίς απόφραξη. Έχουμε δει πρόοδο σε σχετικές διαταραχές, αλλά χρειάζονται πολύ περισσότερα στη γαστροπάρεση ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε ελπίδα σε αυτή την ομάδα ασθενών που υποφέρει εδώ και καιρό. Για να το πετύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε ενωμένες προσπάθειες σε εθνικό επίπεδο για να βελτιώσουμε τον σχεδιασμό μελετών και τον ορισμό θεραπειών – υπάρχουν ακόμα πολλά κενά.”

Κύριες προτάσεις της οδηγίας περιλαμβάνουν:

1. Στους ασθενείς με υποψία γαστροπάρεσης, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η μελέτη γαστρικής κένωσης διάρκειας δύο ωρών (ή μικρότερη) σε σύγκριση με τη μελέτη διάρκειας τεσσάρων ωρών.
2. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει τη χρήση μετοκλοπραμίδης.
3. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει τη χρήση ερυθρομυκίνης.
4. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η ντομπεριδόνη ως πρώτη θεραπεία.
5. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η προυκαλοπρίδη ως πρώτη θεραπεία.
6. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η απρεπιτάντ ως πρώτη θεραπεία.
7. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η νορτριπτυλίνη ως πρώτη θεραπεία.
8. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η βουσπιρόνη ως πρώτη θεραπεία.
9. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η κανναβιδιόλη (CBD) εκτός του πλαισίου κλινικής δοκιμής.
10. Στους ασθενείς με γαστροπάρεση που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, η AGA προτείνει να μην χρησιμοποιείται η ρουτίνα έγχυση τοξίνης μποτουλινίου (BTI).