Νέα έρευνα συνδέει κοινωνικούς παράγοντες υγείας με ανισότητες θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου
Μια πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει ότι ορισμένοι κοινωνικοί παράγοντες υγείας, όπως το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, οι οικογενειακές συνθήκες και η φυλετική/εθνοτική ταυτότητα, έχουν σημαντική επίδραση στις ανισότητες θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό CANCER, το οποίο εκδίδεται από την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου.
Ανάλυση δεδομένων θνησιμότητας
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου που καλύπτουν την περίοδο 1999-2020 από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) για όλες τις κομητείες των ΗΠΑ. Στόχος τους ήταν να αξιολογήσουν πώς διάφορα στοιχεία του Δείκτη Κοινωνικής Ευαλωτότητας επηρεάζουν τις διαφορές στις θνησιμότητες από καρκίνο του παχέος εντέρου σε αγροτικές και αστικές περιοχές. Ο Δείκτης Κοινωνικής Ευαλωτότητας περιλαμβάνει 14 κοινωνικούς παράγοντες υγείας, οι οποίοι ομαδοποιούνται σε τέσσερις θεματικές: κοινωνικοοικονομική κατάσταση, σύνθεση και αναπηρία νοικοκυριών, φυλετική/εθνοτική ταυτότητα και γλώσσα, καθώς και στέγαση και μεταφορές.
Σημαντικά ευρήματα
Ανάμεσα σε 2,927 κομητείες, οι αγροτικές περιοχές παρουσίασαν 11.8% υψηλότερη θνησιμότητα από καρκίνο του παχέος εντέρου σε σύγκριση με τις αστικές. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι το 18.6% αυτής της ανισότητας οφείλεται σε χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, το 8.8% σε οικογενειακές συνθήκες και το 2.7% σε φυλετική/εθνοτική ταυτότητα. Ειδικότερα, η φτώχεια, η ανεργία, η έλλειψη απολυτηρίου λυκείου, η συνωστισμένη κατοικία και η έλλειψη οχήματος είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση στη θνησιμότητα από καρκίνο του παχέος εντέρου.
Συμπεράσματα και προτάσεις
Τα ευρήματα δείχνουν ότι, ενώ η κοινωνική ευαλωτότητα είναι καθοριστικός παράγοντας για την ανισότητα στη θνησιμότητα από καρκίνο του παχέος εντέρου, η διαφορά μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών διαμορφώνεται από ένα ευρύτερο σύνολο παραγόντων. Ο Δείκτης Κοινωνικής Ευαλωτότητας προσφέρει σημαντική εικόνα για τον πληθυσμιακό κίνδυνο, αλλά η πρόοδος θα εξαρτηθεί από ειδικές μετρήσεις που θα εντοπίσουν συγκεκριμένα εμπόδια και διευκολυντές, καθοδηγώντας την κατανομή πόρων και πολιτικών προσαρμοσμένων στις τοπικές ανάγκες.
Η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε από την Kelly M. Kenzik, MS, PhD, ανώτερη συγγραφέα του Κέντρου Αποτελεσμάτων Αναφορών Ασθενών (PROVE) στο Τμήμα Χειρουργικής του Brigham and Women’s Hospital.
