Νέα έρευνα αποκαλύπτει πώς ένα συγκεκριμένο ανοσοποιητικό κύτταρο συμβάλλει στην επιμονή του HIV
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Ανθρώπινης Ιολογίας (IHV) της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ ανακάλυψαν πώς ένα συγκεκριμένο είδος ανοσοποιητικού κυττάρου μπορεί να συμβάλλει στην επιμονή των λοιμώξεων από HIV. Αυτή η ανακάλυψη προσφέρει νέες προοπτικές για την κατανόηση του λόγου που ο ιός παραμένει δύσκολος στην ίαση, παρά την ύπαρξη αποτελεσματικής αντιρετροϊκής θεραπείας.
Η σημασία των πλασματοειδών δενδριτικών κυττάρων
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα στο Science Translational Medicine, καθοδηγήθηκε από τους Guangming Li, PhD, και Lishan Su, PhD, καθηγητή Φαρμακολογίας στο UMSOM και διευθυντή της Διεύθυνσης Ιολογίας, Παθογένειας και Καρκίνου. Οι ερευνητές εστίασαν την προσοχή τους στα πλασματοειδή δενδριτικά κύτταρα (pDCs), ένα σπάνιο τύπο ανοσοποιητικού κυττάρου που είναι κρίσιμος στην αρχική άμυνα του οργανισμού κατά των ιών. Κατά τη διάρκεια της χρόνιας λοίμωξης από HIV, αυτά τα κύτταρα ενεργοποιούνται υπερβολικά, οδηγώντας σε συνεχιζόμενη ανοσολογική φλεγμονή.
Η ανατροπή της ανοσολογικής ισορροπίας
Αυτή η διαρκής ενεργοποίηση αποδυναμώνει τα T κύτταρα που μάχονται κατά του ιού και επιτρέπει στον HIV να επιμένει σε κρυφές δεξαμενές. Χρησιμοποιώντας μοντέλα ποντικών και δείγματα αίματος από άτομα που ζουν με HIV, η ομάδα διαπίστωσε ότι η μείωση των υπερδραστήριων pDCs βοήθησε στην αποκατάσταση της λειτουργίας των T κυττάρων και στη μείωση της ιογενούς δεξαμενής. Όταν αυτή η προσέγγιση συνδυάστηκε με έναν αναστολέα σημείου ελέγχου του ανοσοποιητικού, η ανοσολογική απόκριση βελτιώθηκε ακόμη περισσότερο.
Προοπτικές για νέες θεραπείες
Τα ευρήματα δείχνουν ότι, ενώ η διαδρομή pDC-ιντερφερόνης είναι απαραίτητη για την αντιϊκή άμυνα, η υπερδραστηριοποίησή της μπορεί να αποδυναμώσει τον έλεγχο του HIV από το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτό βοηθά στην κατανόηση του γιατί η ανοσολογική φλεγμονή συνεχίζεται σε άτομα με HIV, παρά τη θεραπεία, και γιατί η ίαση παραμένει δύσκολη. “Αυτή η μελέτη αντιπροσωπεύει μια δεκαετή προσπάθεια μας να κατανοήσουμε τον περίπλοκο ρόλο των pDCs στις ασθένειες που σχετίζονται με τον HIV,” δήλωσε ο Δρ. Su. “Η έρευνά μας δείχνει ότι η συνεχιζόμενη προσπάθεια του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμήσει τη λοίμωξη μπορεί μερικές φορές να λειτουργεί αντίθετα.”
Αν και οι περισσότερες από τις παρατηρήσεις της μελέτης πραγματοποιήθηκαν σε εργαστηριακά και ζωικά μοντέλα, σημαντικές παρατηρήσεις επιβεβαιώθηκαν σε δείγματα αίματος από άτομα που ζουν με HIV. “Μελλοντικές μελέτες θα καθορίσουν εάν η προσωρινή ρύθμιση αυτών των ανοσοποιητικών κυττάρων μπορεί να βελτιώσει με ασφάλεια την ανοσολογική ισορροπία και να συμβάλει σε στρατηγικές θεραπείας για την ίαση του HIV,” δήλωσε ο Δρ. Li.
Η έρευνα αυτή ενισχύει τη μακροχρόνια δέσμευση του UMSOM και του IHV στην προώθηση της βιολογίας του HIV και στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών στρατηγικών. Στην ομάδα συμμετείχαν επίσης οι Yaoxian Lou, υποψήφιος διδάκτορας Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας στο UMSOM, καθώς και οι Δρ. Shyamasundaran Kottilil και Poonam Mathur από το IHV/UMSOM. Άλλοι συνεργάτες περιλάμβαναν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill και το Weill Cornell Medicine. Η μελέτη υποστηρίχθηκε από επιχορηγήσεις του NIH και άλλες χρηματοδοτήσεις.
