Μπριζίτ Μπαρντό: Από την υποκριτική στον ακτιβισμό και η στήριξη στη Μαρίν Λε Πεν
Ο θάνατος της Μπριζίτ Μπαρντό, σε ηλικία 91 ετών, που ανακοινώθηκε σήμερα Κυριακή (28.12.2025), σηματοδοτεί το τέλος μιας από τις πιο λαμπρές καριέρες στη μεταπολεμική γαλλική πολιτιστική σκηνή. Γνωστή κυρίως ως ηθοποιός, η Μπαρντό υπήρξε επίσης τραγουδίστρια, σύμβολο μόδας και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων, ενώ αποτέλεσε και σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης στη Γαλλία.
Η επιρροή της Μπαρντό στην γαλλική κοινωνία
Η Μπριζίτ Μπαρντό, γνωστή και με τα αρχικά της, B.B., ενσάρκωνε μια συγκεκριμένη εικόνα της γαλλικής θηλυκότητας – επαναστατική και αισθησιακή, αλλά ταυτόχρονα και ευάλωτη. Η επιρροή της στα πρότυπα ομορφιάς και στην εθνική ταυτότητα της Γαλλίας ήταν βαθιά. Στην κορύφωση της καριέρας της, συναγωνιζόταν τη Μέριλιν Μονρόε σε παγκόσμια αναγνώριση. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ, η κορυφαία φεμινίστρια συγγραφέας της Γαλλίας, είχε γράψει το 1959 ότι η Μπαρντό «εμφανίζεται ως μια δύναμη της φύσης, επικίνδυνη όσο παραμένει αδάμαστη».
Παρά την επιτυχία της στον κινηματογράφο, η Μπαρντό αποσύρθηκε από την υποκριτική σε ηλικία μόλις 39 ετών, εκφράζοντας την απογοήτευσή της από τη φήμη. «Με έπνιξε και με κατέστρεψε», είχε δηλώσει για την κινηματογραφική βιομηχανία. Ωστόσο, η στροφή της προς τον ακτιβισμό και οι πολιτικές της απόψεις προκάλεσαν αντιδράσεις από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Ακροδεξιές απόψεις και πολιτική εμπλοκή
Η Μπαρντό προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις λόγω των ακροδεξιών πολιτικών της απόψεων, των σχολίων της για το Ισλάμ και τη μετανάστευση, καθώς και για την υποκίνηση φυλετικού μίσους. Υπερασπίστηκε δημοσίως τον ηθοποιό Ζεράρ Ντεπαρντιέ και εξέφρασε την αντίθεσή της στο κίνημα #MeToo στη Γαλλία. Σε μια σπάνια συνέντευξή της, είχε δηλώσει: «Ο φεμινισμός δεν είναι το στοιχείο μου». Τα σχόλια αυτά έγιναν μια μέρα πριν την καταδίκη του Ντεπαρντιέ για σεξουαλική επίθεση, γεγονός που έπληξε τη φήμη της, ειδικά εκτός Γαλλίας.
Η εικόνα της, που κάποτε συνδεόταν με την απελευθέρωση, τώρα συνδέεται με τον εθνικιστικό συντηρητισμό. Αν και δεν αυτοπροσδιορίστηκε ποτέ ως φεμινίστρια, η αδιαπραγμάτευτη αυτονομία της και οι απόψεις της οδήγησαν ορισμένους να την επαναξιολογήσουν ως μια μορφή πρωτοφεμινιστικής εξέγερσης. Παρά την κριτική, κάποιοι την επαινούν για την αδιάφορη στάση της και την απροθυμία της να ακολουθεί τους κανόνες.
Η κληρονομιά της Μπαρντό
Η Γαλλία άρχισε σταδιακά να στρέφεται εναντίον της Μπαρντό, ενοχλημένη από τις απόψεις της. Ωστόσο, η ίδια, απορρίπτοντας τη φήμη με τους δικούς της όρους, μετέτρεψε το πνεύμα της δεκαετίας του ’50 σε μια τολμηρή στάση ενάντια στην ομοιομορφία και τις κοινωνικές νόρμες. Τα δημόσια σχόλια της Μπαρντό για τη μετανάστευση και την ομοφυλοφιλία οδήγησαν σε πολλές καταδίκες για υποκίνηση φυλετικού μίσους, με τα γαλλικά δικαστήρια να της επιβάλλουν πρόστιμα για τις δηλώσεις της, ειδικά αυτές που αφορούσαν τη μουσουλμανική κοινότητα.
Η προσωπική της ζωή δεν ήταν λιγότερο περίπλοκη. Παντρεύτηκε τον Μπερνάρ ντ’Ορμάλ, πρώην σύμβουλο του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, και υποστήριξε δημόσια τους ηγέτες του κόμματος, τον Ζαν-Μαρί Λε Πεν και την κόρη του, Μαρίν Λε Πεν. Η κληρονομιά της Μπαρντό είναι αμφιλεγόμενη, συνδυάζοντας την εικόνα μιας εμβληματικής προσωπικότητας με τις ακραίες πολιτικές της απόψεις, αφήνοντας πίσω της ένα πολύπλοκο αποτύπωμα στην ιστορία της Γαλλίας.
