Η επίδραση των φράουλων στην υγεία των προδιαβητικών ατόμων
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Antioxidants εξέτασε τις επιδράσεις της κατανάλωσης αποξηραμένων φράουλων (FDS) στην κατάσταση των αντιοξειδωτικών, τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας και τους δείκτες φλεγμονής σε ενήλικες με προδιαβήτη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η καθημερινή κατανάλωση FDS για 12 εβδομάδες μείωσε τους δείκτες φλεγμονής και τη γλυκόζη νηστείας, ενώ πολλοί βιοδείκτες αντιοξειδωτικών βελτιώθηκαν σημαντικά. Αυτό υποδεικνύει ότι οι φράουλες μπορεί να αποτελούν μια νόστιμη και πρακτική διατροφική παρέμβαση για τη στήριξη της μεταβολικής υγείας και την πρόληψη της εξέλιξης του διαβήτη.
Ο ρόλος του προδιαβήτη και οι επιπτώσεις του
Ο προδιαβήτης είναι μια κρίσιμη κατάσταση που βρίσκεται μεταξύ της φυσιολογικής μεταβολής της γλυκόζης και του διαβήτη τύπου 2 (T2DM), και χαρακτηρίζεται από ήπια υπεργλυκαιμία. Αυτή η κατάσταση συμβάλλει σε οξειδωτικό στρες και φλεγμονή, καθώς τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα οδηγούν σε αύξηση των αντιδραστικών ειδών οξυγόνου (ROS), που επηρεάζουν τη λειτουργία της ινσουλίνης και προκαλούν βλάβη στα β-κύτταρα του παγκρέατος. Οι προφλεγμονώδεις κυτοκίνες, όπως η TNF-α, επιδεινώνουν την αντίσταση στην ινσουλίνη, διαταράσσοντας την πρόσληψη γλυκόζης και προάγοντας φλεγμονώδεις σήματα. Αυτές οι διαδικασίες συμβάλλουν στη δυσλειτουργία των αγγείων και την αθηροσκλήρωση, μέσω της αύξησης των μορίων προσκόλλησης ενδοθηλίου και της μείωσης της δραστηριότητας των αντιοξειδωτικών ενζύμων.
Διατροφικοί παράγοντες και αντιοξειδωτικά
Τα διατροφικά αντιοξειδωτικά, όπως οι βιταμίνες, οι πολυφαινόλες και οι καροτενοειδείς, μπορούν να αντισταθμίσουν το οξειδωτικό στρες. Ωστόσο, τα αποτελέσματα μελετών συμπληρωμάτων είναι ασυνεπή λόγω διαφορών στην απορρόφηση και τη βιοδιαθεσιμότητα. Παρ’ όλα αυτά, μετα-αναλύσεις και κλινικές μελέτες δείχνουν ότι τα φυτικά αντιοξειδωτικά βελτιώνουν τη συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα και τα γλυκαιμικά αποτελέσματα σε άτομα με προδιαβήτη ή T2DM. Οι φράουλες, συγκεκριμένα, είναι πλούσιες σε πολυφαινόλες όπως οι ανθοκυανίνες και το ελλαγικό οξύ, που ενισχύουν τη δραστηριότητα των αντιοξειδωτικών ενζύμων και την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Η παρούσα μελέτη, που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδας, Λας Βέγκας, περιλάμβανε 25 ενήλικες που πληρούσαν τα κριτήρια της Αμερικανικής Ένωσης Διαβήτη για προδιαβήτη. Οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν και τις δύο φάσεις της μελέτης, που περιλάμβαναν 12 εβδομάδες καθημερινής κατανάλωσης FDS και 12 εβδομάδες ελέγχου (χωρίς φράουλες), χωρισμένες από μια 4-εβδομάδα περίοδο πλύσης. Οι συμμετέχοντες έλαβαν 32 g/ημέρα σκόνης FDS, που ισοδυναμούσε με 2,5 μερίδες φρέσκων φράουλων, περιέχοντας φυτικές ίνες, πολυφαινόλες, φλαβονοειδή και ανθοκυανίνες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης, οι συμμετέχοντες διατήρησαν τη συνήθη διατροφή και τη φυσική τους δραστηριότητα, ενώ η συμμόρφωση αξιολογήθηκε μέσω διατροφικών ημερολογίων και επιστροφής αχρησιμοποίητης σκόνης.
