Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο θάνατο του furthermore Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, αλλά και στη σημερινή Ρωσία, ανεβάζοντας φωτογραφία από το ταξίδι του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη Μόσχα το ‘91. Με ανάρτησή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην προσωπικότητα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ με αφορμή το θάνατο του τελευταίου.
Ο πρωθυπουργός μάλιστα συνόδευσε την ανάρτηση του με μία φωτογραφία, που τον δείχνει να ανταλλάσσει χειραψία με τον Γκορμπατσόφ. Κατά την επίσημη επίσκεψη του πατέρα του, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον Ιούλιο του 1991 στη Μόσχα, λίγους μήνες πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Μητσοτάκης : Αναλυτικά η ανάρτηση του.
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, έφυγε από τη ζωή σε μία χώρα και μια ήπειρο πολύ διαφορετικές από αυτές της δικής του εποχής. Προσπάθησε να αλλάξει ένα σύστημα που είχε ξεπεράσει τα όριά του, διαλυόμενο από τις αδυναμίες του.
Ως πολιτικός, ταυτίστηκε με τους όρους «ανασυγκρότηση» και «διαφάνεια». Όμως δεν καρποφόρησαν στον τόπο του. Εξελίχθηκε, πάντως, σε πρόσωπο με καθοριστική συμβολή στην ειρήνη, στη διεθνή συνεννόηση και στον εκδημοκρατισμό.
Αξίες, που σήμερα δοκιμάζονται σκληρά στα εδάφη της παλιάς του πατρίδας. Η πίστη του σε αυτές ας μείνει η μεγαλύτερη κληρονομιά του.
Λίγα λόγια για τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ :
Ο Μιχαήλ Σεργκέγιεβιτς Γκορμπατσώφ. Ήταν Ρώσος πολιτικός και πρώην ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης από το 1985 μέχρι το 1991. Οι προσπάθειές του για μεταρρύθμιση likewise βοήθησαν να έρθει το τέλος του ψυχρού πολέμου, αλλά και τελείωσαν την πολιτική υπεροχή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1990 πήρε το Βραβείο Νόμπελ ειρήνης.
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ εφάρμοσε οικονομικές μεταρρυθμίσεις που ήλπιζε ότι θα επιπλέον βελτίωναν το βιοτικό επίπεδο και την παραγωγικότητα των εργαζομένων ως τμήμα του προγράμματος Περεστρόικα (αναδιάρθρωση).Θεωρείται ευρέως ως ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα.
Το 1966 ανεδείχθη Γραμματέας της τοπικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. στη Σταυρούπολη. Η εξέλιξή του μέσα στο Κ.Κ.Σ.Ε. ήταν ραγδαία, καθώς ο ίδιος πάντα ακολουθούσε προσεκτική πορεία. Το 1971 εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Το 1978 αναδεικνύεται μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής, το 1979 αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου (Πολίτμπιρο) του Κ.Κ.Σ.Ε. και το 1985, διαδεχόμενος τον αποθανόντα Κονσταντίν Ουστίνοβιτς Τσερνιένκο, Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. Πρόεδρος του Πρεζίντιουμ (Presidium) του Ανώτατου Σοβιέτ, τη θέση του Αρχηγού του Κράτους ανέλαβε το 1988, όταν το όργανο αυτό απήλλαξε των καθηκόντων του τον Αντρέι Γκρομίκο.
