Αποτελεσματικότητα και προκλήσεις των φαρμάκων απώλειας βάρους
Τα νέα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας, γνωστά ως αγωνιστές του υποδοχέα GLP-1, αποδεικνύονται εξαιρετικά αποτελεσματικά για την απώλεια βάρους. Ωστόσο, μια πρόσφατη μελέτη που παρουσιάστηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Βιέννη, αποκαλύπτει ότι το 50% των ενηλίκων χωρίς διαβήτη που αρχίζουν τη θεραπεία με το φάρμακο semaglutide στη Δανία διακόπτουν τη χρήση του εντός ενός έτους.
Ανησυχητικά ποσοστά διακοπής θεραπείας
Αυτό το ποσοστό διακοπής είναι ανησυχητικό, καθώς αυτά τα φάρμακα δεν προορίζονται για προσωρινή χρήση. Για να είναι αποτελεσματικά, πρέπει να λαμβάνονται μακροχρόνια. Όλα τα οφέλη που προσφέρουν στη ρύθμιση της όρεξης χάνονται αν η θεραπεία σταματήσει. Ο καθηγητής Reimar W. Thomsen, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης από το Πανεπιστήμιο Aarhus, επισημαίνει ότι η ανάπτυξη αυτών των φαρμάκων αρχικά προοριζόταν για τη θεραπεία του διαβήτη, αλλά έχουν αποδείξει ότι μπορούν να προάγουν την απώλεια βάρους μειώνοντας την όρεξη και αυξάνοντας τα σήματα κορεσμού από το έντερο στον εγκέφαλο.
Παράγοντες που επηρεάζουν τη διακοπή της θεραπείας
Η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από εθνικές υγειονομικές μητρώες για να εξετάσει την πιθανότητα και τους λόγους διακοπής της χρήσης του semaglutide από ενήλικες χωρίς διαβήτη που ξεκίνησαν τη θεραπεία από την ημερομηνία κυκλοφορίας του φαρμάκου στη Δανία (1 Δεκεμβρίου 2022) έως την 1η Οκτωβρίου 2023. Από τους 77,310 πρώτους χρήστες του semaglutide για απώλεια βάρους, πάνω από το μισό (40,262; μέση ηλικία 50 ετών, 72% γυναίκες) δεν το χρησιμοποιούσαν πλέον μετά από ένα χρόνο, με 18%, 31% και 42% να σταματούν τη θεραπεία μέσα σε 3, 6 και 9 μήνες αντίστοιχα.
Ο πιο κοινός παράγοντας που επηρεάζει τη διακοπή της θεραπείας ήταν η ηλικία, με τους νεότερους χρήστες (18-29 ετών) να είναι 48% πιο πιθανό να σταματήσουν τη θεραπεία εντός του πρώτου έτους σε σύγκριση με εκείνους που είναι 45-59 ετών. Επιπλέον, οι χρήστες που ζούσαν σε περιοχές χαμηλού εισοδήματος είχαν 14% περισσότερες πιθανότητες να διακόψουν τη θεραπεία από εκείνους που ζούσαν σε περιοχές υψηλού εισοδήματος, κάτι που υποδεικνύει την επίδραση του υψηλού κόστους των φαρμάκων.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι οι άνδρες ήταν 12% πιο πιθανό να σταματήσουν τη θεραπεία εντός ενός έτους σε σύγκριση με τις γυναίκες, πιθανώς λόγω της λιγότερης ικανοποίησης από την απώλεια βάρους. Αυτά τα αποτελέσματα ρίχνουν φως στους λόγους για τις υψηλές ποσοστά πρώιμης διακοπής του semaglutide για απώλεια βάρους στην πραγματική ζωή.
