Ανάλυση των απρογραμμάτιστων γεννήσεων εκτός νοσοκομείου στην Αυστρία

Η πρώτη λεπτομερής ανάλυση των απρογραμμάτιστων γεννήσεων που συνέβησαν εκτός νοσοκομείου στην Αυστρία αποκάλυψε ότι, αν και αυτές οι γεννήσεις είναι σπάνιες, δημιουργούν προκλήσεις για τις ομάδες έκτακτης ανάγκης που τις παρακολουθούν, ιδιαίτερα όταν τα μωρά γεννιούνται πρόωρα.

Στατιστικά στοιχεία για τις απρογραμμάτιστες γεννήσεις

Μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Επείγουσας Ιατρικής αποκάλυψε ότι μεταξύ 2017 και 2024, υπήρξαν 173 απρογραμμάτιστες γεννήσεις εκτός νοσοκομείου στην περιοχή της Στυρίας, εκ των οποίων οι 16 (9%) ήταν πρόωρες (λιγότερο από 37 εβδομάδες κύησης). Η πιο πρόωρη γέννηση καταγράφηκε στις 26 εβδομάδες κύησης, με βάρος 845g, και τέσσερα μωρά (25%) πέθαναν γύρω από την ώρα της γέννησης.

Στρατηγικές βελτίωσης της ετοιμότητας των ομάδων έκτακτης ανάγκης

Η ομάδα των ερευνητών σκοπεύει τώρα να αναγνωρίσει τις περιφερειακές διαφορές στην υπόλοιπη Αυστρία, αξιολογώντας την ετοιμότητα των ομάδων έκτακτης ανάγκης και εξετάζοντας τα αποτελέσματα για τις μητέρες και τα νεογνά. Η κ. Ελένα Λεονχάρτσμπεργκερ, φοιτήτρια ιατρικής και μέλος της ερευνητικής ομάδας στο τμήμα νεογνολογίας του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Γκρατς, δήλωσε: “Η μελέτη μας είναι η πρώτη που καταγράφει τη συχνότητα των απρογραμμάτιστων, εκτός νοσοκομείου, πρόωρων γεννήσεων και τις σχετικές επιπλοκές. Καταλήξαμε ότι οι τυποποιημένες διαδικασίες έκτακτης ανάγκης και η πρώιμη εμπλοκή εξειδικευμένων ομάδων μεταφοράς νεογνών είναι κρίσιμες για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων.

Οι περισσότεροι γιατροί έκτακτης ανάγκης δεν είναι εξειδικευμένοι στην παιδιατρική ή, πιο συγκεκριμένα, στη νεογνολογία. Αν και αυτά τα σενάρια είναι σπάνια, οι ομάδες έκτακτης ανάγκης πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένες και προετοιμασμένες να τα διαχειριστούν. Επιπλέον, ο κατάλληλος εξοπλισμός για τη θεραπεία των νεογνών, ιδιαίτερα των πρόωρων ή κριτικά ασθενών, θα πρέπει να είναι διαθέσιμος σε όλα τα οχήματα έκτακτης ανάγκης.

Η κ. Λεονχάρτσμπεργκερ αποφάσισε να ερευνήσει αυτό το θέμα μετά από μια απρογραμμάτιστη γέννηση στην οποία συμμετείχε ως διασώστης κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους εκπαίδευσής της. “Δεν ήμουν προετοιμασμένη για την κατάσταση, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά,” είπε. “Αυτό με οδήγησε να μελετήσω τις προγεννητικές γεννήσεις πρόωρων μωρών, με στόχο να εξετάσω πώς οι ομάδες έκτακτης ανάγκης μπορούν να είναι καλύτερα προετοιμασμένες για τέτοιες υψηλού κινδύνου καταστάσεις και να βελτιώσουν τα αποτελέσματα για αυτούς τους ευάλωτους ασθενείς.”

Η μελέτη, που διεξήχθη από τον καθηγητή Μπέρνχαρντ Σβαμπέργκερ, αναπληρωτή διευθυντή του κλινικού τμήματος νεογνολογίας στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Γκρατς, διαπίστωσε ότι η μέση ηλικία των μωρών που γεννήθηκαν πρόωρα εκτός νοσοκομείου ήταν 35 εβδομάδες κύησης, με μέσο βάρος γέννησης 2390g.

Ανάμεσα στα τέσσερα μωρά που πέθαναν, δεν επιχειρήθηκε ανάνηψη σε δύο. Ένα πρόωρο μωρό υπεβλήθη σε επιτυχής ανάνηψη και διασωλήνωση πριν από την εισαγωγή. Από τα 12 επιζώντα πρόωρα μωρά, ένα χρειάστηκε αρχική αναπνευστική υποστήριξη και διασωλήνωση από ομάδα εντατικής θεραπείας νεογνών, ενώ άλλο έλαβε οξυγόνο μέσω μάσκας. Δέκα μωρά κατάφεραν να αναπνεύσουν αυθόρμητα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι θερμοκρασίες των μωρών καταγράφηκαν μόνο σε έξι από τα 13 μωρά που εισήχθησαν στο νοσοκομείο, με τη μέση θερμοκρασία να είναι 34.8°C, ενώ η χαμηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία ήταν 31.5°C.

Η κ. Λεονχάρτσμπεργκερ δήλωσε: “Η θερμοκρασία κατά την εισαγωγή είναι ένας κρίσιμος προγνωστικός παράγοντας, ωστόσο αυτό δεν καταγράφηκε για όλα τα μωρά, και όταν καταγράφηκε, τα μωρά συχνά βρέθηκαν υποθερμικά.

“Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν την ανάγκη για εθνική ετοιμότητα, όχι μόνο μέσω τυποποιημένων διαδικασιών αλλά και μέσω συνεχούς εκπαίδευσης και κατάλληλου εξοπλισμού σε όλα τα οχήματα έκτακτης ανάγκης. Επιπλέον, τονίζουν τη σημασία της δημόσιας ευαισθητοποίησης, ενισχύοντας ότι, ενώ οι προγραμματισμένες γεννήσεις στο σπίτι μπορεί να είναι ασφαλείς υπό ιδανικές συνθήκες, οι επιπλοκές μπορούν να προκύψουν γρήγορα και απρόβλεπτα. Η έρευνα υποστηρίζει τον ευρύτερο στόχο της βελτίωσης των αποτελεσμάτων για τις μητέρες και τα νεογνά.