Η προγεννητική έκθεση σε οπιοειδή και οι επιπτώσεις της
Προηγούμενες έρευνες είχαν υποδείξει ότι τα παιδιά που εκτίθενται σε οπιοειδή αναλγητικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχουν υψηλότερα ποσοστά αυτισμού και διαταραχής ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ADHD). Ωστόσο, μια νέα μελέτη έρχεται να αμφισβητήσει αυτές τις υποθέσεις, υποδεικνύοντας ότι ο αυξημένος κίνδυνος μπορεί να εξηγείται από άλλους παράγοντες. Η Emma N. Cleary από το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα και οι συνεργάτες της δημοσίευσαν τα ευρήματα τους στις 16 Σεπτεμβρίου στο ανοιχτό περιοδικό PLOS Medicine.
Ανάλυση δεδομένων και ευρήματα
Τα οπιοειδή συνταγογραφούνται συχνά για τη διαχείριση του πόνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά δεν είναι σαφές αν η έκθεση σε αυτά αυξάνει τον κίνδυνο για νευροαναπτυξιακές διαταραχές όπως ο αυτισμός και η ADHD. Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τη σύνδεση μεταξύ της δόσης και της διάρκειας της έκθεσης σε οπιοειδή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του κινδύνου διάγνωσης των παιδιών με αυτές τις δύο καταστάσεις.
Η μελέτη περιλάμβανε περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια παιδιά που γεννήθηκαν στη Σουηδία μεταξύ 2007 και 2018, καθώς και περισσότερα από 900.000 παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ 2007 και 2015, και ανέλυσε το επίπεδο έκθεσής τους σε οπιοειδή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Διαπιστώθηκε ότι το 2,0% των παιδιών που δεν είχαν εκτεθεί σε οπιοειδή διαγνώστηκαν με αυτισμό μέχρι την ηλικία των 10 ετών, συγκριτικά με το 2,9% των παιδιών που εκτέθηκαν σε χαμηλή δόση και το 3,6% που εκτέθηκαν σε υψηλή δόση. Παρόμοια τάση παρατηρήθηκε και για την ADHD.
Συμπεράσματα και προτάσεις
Ωστόσο, όταν οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στατιστικές μεθόδους για να εξετάσουν παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν τη σχέση μεταξύ οπιοειδών και νευροαναπτυξιακών διαταραχών, ο αυξημένος κίνδυνος εξαφανίστηκε. Οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι η μελέτη τους δεν εξετάζει τις επιπτώσεις εξαιρετικά υψηλών δόσεων και μεγάλων διάρκειες έκθεσης σε οπιοειδή, καθώς τα δεδομένα τους δεν περιλάμβαναν τέτοιες πληροφορίες λόγω των πρακτικών συνταγογράφησης στη Σουηδία.
Η Emma N. Cleary δήλωσε: “Σκοπός της μελέτης μας είναι να παρέχουμε περισσότερες πληροφορίες στους έγκυους και τους γιατρούς τους, ώστε να μπορούν να πάρουν ενημερωμένες αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση του πόνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι έγκυες γυναίκες και οι γιατροί τους πρέπει να σταθμίσουν τη σημασία της διαχείρισης του πόνου με τις ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές συνέπειες της έκθεσης του εμβρύου σε οπιοειδή. Αυτές οι αποφάσεις γίνονται ακόμη πιο δύσκολες λόγω της έλλειψης δεδομένων σχετικά με την ασφάλεια αυτών των φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Τα ευρήματα μας υποδεικνύουν ότι οι παρατηρούμενες συσχετίσεις μεταξύ της προγεννητικής έκθεσης σε οπιοειδή και των δύο κύριων νευροαναπτυξιακών διαταραχών είναι κυρίως αποτέλεσμα παραγόντων που οδηγούν στη χρήση οπιοειδών και όχι της ίδιας της έκθεσης. Κατά συνέπεια, είναι κρίσιμο να παρέχουμε υποστήριξη και εργαλεία διαχείρισης πόνου στους εγκύους που βιώνουν πόνο.
