LRIG1: Ένας σημαντικός βιοδείκτης για τους τύπους και τους βαθμούς γλοιωμάτων
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Oncotarget στις 6 Νοεμβρίου 2025, αναδεικνύει τη σημασία της πρωτεΐνης LRIG1 στην αξιολόγηση των γλοιωμάτων, ενός τύπου καρκίνου του εγκεφάλου. Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, με επικεφαλής τους Marlene Happe, Saskia Kuhl, Lukas Görtz, Roland Goldbrunner και Marco Timmer, διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα της LRIG1 μειώνονται σταδιακά καθώς αυξάνεται ο βαθμός κακοήθειας των γλοιωμάτων.
Η σημασία του LRIG1 στην κατηγοριοποίηση των γλοιωμάτων
Τα γλοιώματα είναι οι πιο συχνές κακοήθεις όγκοι του εγκεφάλου στους ενήλικες και έχουν δυσμενή πρόγνωση, ειδικά στην πιο σοβαρή μορφή τους, το γλοιoblastoma. Η μελέτη εστίασε σε τρεις σχετικές πρωτεΐνες: LRIG1, LRIG2 και LRIG3, οι οποίες εμπλέκονται στη ρύθμιση των σημάτων κυτταρικής ανάπτυξης. Ενώ οι LRIG1 και LRIG3 έχουν δείξει αντικαρκινική δράση σε προηγούμενες μελέτες, η LRIG2 φαίνεται να υποστηρίζει την ανάπτυξη των όγκων.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα όγκων από ασθενείς για να κατανοήσουν τη συμπεριφορά αυτών των πρωτεϊνών σε διάφορους βαθμούς γλοιωμάτων και την αντίκρισή τους στη χημειοθεραπεία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα επίπεδα της LRIG1 μειώνονται σημαντικά καθώς αυξάνεται ο βαθμός του όγκου. Τα χαμηλής κατηγορίας γλοιώματα παρουσίασαν πολύ υψηλότερη έκφραση LRIG1 σε σύγκριση με τα υψηλής κατηγορίας όγκους.
Διαφορές μεταξύ πρωτογενών και δευτερογενών γλοιoblastomas
Εντυπωσιακό είναι ότι μεταξύ των υψηλής κατηγορίας όγκων, τα πρωτογενή γλοιoblastomas εμφάνισαν τα χαμηλότερα επίπεδα LRIG1. Αντίθετα, τα δευτερογενή γλοιoblastomas, που συνήθως προέρχονται από χαμηλότερης κατηγορίας όγκους, είχαν υψηλότερα επίπεδα LRIG1. Αυτή η διαφορά μπορεί να συμβάλλει στα σχετικά καλύτερα κλινικά αποτελέσματα των δευτερογενών γλοιoblastomas, υποδεικνύοντας ότι η LRIG1 μπορεί να παίξει ρόλο στην επιβράδυνση της προόδου του όγκου.
Αντίθετα, η LRIG2 παρουσίασε πιο περίπλοκο μοτίβο. Ενώ η γονιδιακή της έκφραση ήταν υψηλότερη σε χαμηλής κατηγορίας όγκους, τα επίπεδα της πρωτεΐνης ήταν ελαφρώς αυξημένα σε υψηλής κατηγορίας όγκους, οι οποίοι είναι πιο επιθετικοί. Αυτή η ασυμφωνία υποδηλώνει ότι διαδικασίες που συμβαίνουν μετά τη μεταγραφή του γονιδίου μπορεί να επηρεάζουν την παραγωγή της LRIG2.
Προοπτικές για τη διάγνωση και τη θεραπεία
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα μέλη της οικογένειας πρωτεϊνών LRIG, και ιδιαίτερα η LRIG1, θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντικούς βιοδείκτες για τη διάκριση μεταξύ τύπων και βαθμών γλοιωμάτων. Παρά το γεγονός ότι η χημειοθεραπεία δεν επηρέασε σημαντικά την έκφρασή τους στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι πρωτεΐνες έχουν υψηλό δυναμικό ως διαγνωστικά εργαλεία ή θεραπευτικοί στόχοι. Χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να κατανοηθούν καλύτερα οι ρόλοι τους στην ανάπτυξη των γλοιωμάτων και την αντίκρισή τους στη θεραπεία.
