Την παραμέληση και καθυστέρηση ελέγχου των χρονίων ασθενειών από τους πάσχοντες, έχει φέρει η πανδημία, καθώς οι ασθενείς δεν προχωρούν στην διενέργεια των διαγνωστικών εξετάσεων και ιατρικών πράξεων που απαιτεί η παρακολούθηση της πάθησής τους.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα λοιπά προβλήματα που προϋπήρχαν της υγειονομικής κρίσης, καταλήγουν στο κοινό αίτημα φαρμακοβιομηχανίας και συλλόγων ασθενών, για την δημιουργία ενός ασθενοκεντρικού βιώσιμου συστήματος υγείας.
Οι επιπτώσεις της πανδημίας, η φαρμακευτική πολιτική, η εξέλιξη της φαρμακευτικής δαπάνης, αλλά και η ευρωπαϊκή φαρμακευτική πολιτική συζητήθηκε μεταξύ εκπροσώπων του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) και 22 συλλόγων ασθενών, στη διάρκεια διαδικτυακής συνάντησης που πραγματοποιήθηκε στις 21 Απριλίου.
Υποχρηματοδότηση στην υγεία
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Ε. που παρουσιάστηκαν στη διάρκεια της συνάντησης, η υποχρηματοδότηση που έχει υποστεί το σύστημα υγείας της χώρας μας την τελευταία δεκαετία ήταν δραματική. Η συνολική κατά κεφαλήν δαπάνη υγείας τα χρόνια της οικονομικής κρίσης μειώθηκε κατά 35% και έφτασε τα 1.327 ευρώ το 2018 από 2.027 ευρώ το 2009. Μάλιστα, στη δεκαετία αυτή, η δημόσια δαπάνη μειώθηκε κατά 43,9%, όταν ιδιωτική συμμετοχή μειώθηκε μόλις κατά 15%.
Πλέον, το ποσό της ετήσιας κατά κεφαλήν δαπάνης είναι μειωμένο τόσο έναντι των δαπανών υγείας στον Ευρωπαϊκό νότο που φτάνουν τα 2.386 ευρώ, όσο και στην Ευρώπη των 22 που φθάνουν τα 3.710 ευρώ κατά μέσο όρο.
Σε ότι αφορά τη δημόσια κατά κεφαλήν δαπάνη μόνο για φάρμακα και αναλώσιμα, αυτή έχει μειωθεί κάτω από το μισό την τελευταία δεκαετία, και εκτιμάται σε 180 ευρώ περίπου κατ΄ έτος, όταν το αντίστοιχο ποσό στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου φθάνει τα 257 ευρώ και ο μέσος όρος στην Ευρώπη των 22 φτάνει τα 318 ευρώ.
Οι εκπρόσωποι του ΣΦΕΕ ανέδειξαν, επίσης, τον σπουδαίο ρόλο των συλλόγων ασθενών, οι οποίοι είναι στο επίκεντρο όλων των δραστηριοτήτων της φαρμακοβιομηχανίας, και τόνισαν ότι απαιτείται η χάραξη μιας νέας πολιτικής στην υγεία, από την οποία οι ασθενείς είναι οι εταίροι που δεν μπορούν να απουσιάζουν.
Ανισότητες
Με τη νέα φαρμακευτική πολιτική που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως το 2024, στοχεύει να αντιμετωπίσει:
- τις ανισότητες πρόσβασης των ασθενών σε φάρμακα που δεν είναι προσιτά ούτε στους ασθενείς, αλλά ούτε και στα συστήματα υγείας των κρατών μελών,
- τις ελλείψεις φαρμάκων,
- τις διαφορές στις προσπάθειες καινοτομίας έναντι των αναγκών των συστημάτων υγείας,
- τις αλλαγές στο κανονιστικό πλαίσιο, που είναι πιθανό να δημιουργήσουν ακούσια εμπόδια στην καινοτομία, καθώς και
- τη βελτίωση του τρόπου αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών κινδύνων.
Στο πλαίσιο της κλειστής διαδικτυακής συνάντησης, τόσο οι εκπρόσωποι των συλλόγων ασθενών όσο και οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας τόνισαν ότι κρίνεται απαραίτητη η ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, η δημιουργία διαύλων αμφίδρομης επικοινωνίας και η ενίσχυση αυτής της επικοινωνίας.
Οι εταίροι
Από την πλευρά της, η Πρόεδρος της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας κ. Κατερίνα Κουτσογιάννη, επισήμανε ότι «Το υγειονομικό φορτίο της πανδημίας δεν περιορίζεται στα περιστατικά COVID-19, αλλά επεκτείνεται στη διαχείριση των χρόνιων νοσημάτων και στην περιορισμένη πρόσβαση των ασθενών στο υγειονομικό σύστημα. Η επόμενη ημέρα απαιτεί τη συνεργασία όλων των εταίρων με σκοπό τoν επανασχεδιασμό του ΕΣΥ στους στέρεους πυλώνες της καθολικότητας, της ποιότητας και της βιωσιμότητας. Σε αυτό το πλαίσιο με επίκεντρο τον ασθενή και τον πολίτη, αναπτύσσεται διαχρονικά η συνεργασία της εθνικής συνομοσπονδίας των συλλόγων ασθενών με τον ΣΦΕΕ».
Όπως αναφέρει το in.gr, η Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ) κ. Καίτη Αποστολίδου, ανέφερε σχετικά: «Η συνάντηση συλλόγων ασθενών που διοργάνωσε ο ΣΦΕΕ ήταν μια ευκαιρία για να ακούσουμε από τους συναδέλφους για τις επιπτώσεις της πανδημίας στις χρόνιες παθήσεις, αλλά και στο έργο των συλλόγων, και να ενημερωθούμε για τις εξελίξεις στην πολιτική φαρμάκων και πολιτική υγείας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο».
Ο Πρόεδρος του ΣΦΕΕ, κ. Ολύμπιος Παπαδημητρίου σημείωσε: «Οι Σύλλογοι Ασθενών αποτελούν έναν από τους πλέον σημαντικούς εταίρους για τη βιομηχανία του φαρμάκου. Οι φορείς των ασθενών και η φαρμακοβιομηχανία πρέπει να βρίσκονται σε διαχρονική επικοινωνία, με πλήρη διαφάνεια και εμπιστοσύνη, με απόλυτη ανεξαρτησία των ασθενών κατά τη λήψη αποφάσεων και πολιτικών και με αμοιβαίο σεβασμό, ώστε να προάγεται η ανάπτυξη νέων φαρμάκων, να βελτιστοποιούνται οι θεραπευτικές εκβάσεις και να μεγιστοποιείται το όφελος για τους ασθενείς».
