Η συγκλονιστική απόφαση μητέρας κατά τη σφαγή της Χαμάς
Στις 7 Οκτωβρίου 2023, η Μπατσεβά Γιαχαλομί βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα αδιανόητο δίλημμα. Μια απόφαση που καμία μητέρα δεν θα έπρεπε ποτέ να κληθεί να πάρει. Κατά τη διάρκεια της αιματηρής επίθεσης της Χαμάς στο Ισραήλ, έπρεπε μέσα σε δευτερόλεπτα να επιλέξει: να τρέξει μακριά και να σώσει τις δύο κόρες της ή να κυνηγήσει τον 12χρονο γιο της, Εϊτάν, που τον έπαιρναν όμηρο.
Η φρίκη της επίθεσης
Η Γιαχαλομί βρισκόταν στο σπίτι της στο κιμπούτς Νιρ Οζ με τον σύζυγό της, Οχάντ, και τα τρία τους παιδιά, όταν περίπου 500 ένοπλοι της Χαμάς εισέβαλαν στην κοινότητα, σκοτώνοντας και απαγάγοντας δεκάδες κατοίκους. Οι τρομοκράτες μπήκαν στο δωμάτιο της οικογένειας, απήγαγαν τον σύζυγό της και τον γιο τους, Εϊτάν, ενώ η ίδια κρατήθηκε με τις δύο κόρες της, ηλικίας 10 και 20 μηνών.
Καθώς μεταφέρονταν με μηχανή προς τη Λωρίδα της Γάζας, η Μπατσεβά και τα κορίτσια κατάφεραν να πέσουν από το όχημα και να διαφύγουν. Τότε, μέσα στο χάος και τον τρόμο, η μητέρα έπρεπε να αποφασίσει: να τρέξει για να σωθεί με τα δύο μικρότερα παιδιά ή να επιστρέψει πίσω, κυνηγώντας τον γιο της προς το άγνωστο. Τελικά, επέλεξε να σώσει τις κόρες της.
Η αβάσταχτη επιλογή
«Όχι, δεν είμαι πάντα σίγουρη ότι πήρα τη σωστή απόφαση», λέει σήμερα, σχεδόν δύο χρόνια μετά. «Ήταν αφόρητα δύσκολο να τρέξω αντίθετα από τον Εϊτάν, γνωρίζοντας ότι τον έπαιρναν μέσα στη Γάζα χωρίς εμένα». Ο Εϊτάν κρατήθηκε όμηρος για 52 ημέρες, μέχρι την απελευθέρωσή του τον Νοέμβριο του 2023 στο πλαίσιο ανταλλαγής. Δυστυχώς, ο σύζυγός της, Οχάντ, δεν επέστρεψε ποτέ ζωντανός, καθώς δολοφονήθηκε στη Γάζα και η σορός του επεστράφη μετά από 510 ημέρες αιχμαλωσίας.
Μνήμες από την ημέρα της σφαγής
Η Μπατσεβά περιγράφει τη μέρα της σφαγής σαν να ήταν χθες: συναγερμοί, πυροβολισμοί, κραυγές «Αλλάχου Άκμπαρ». Το κιμπούτς Νιρ Οζ υπέστη μία από τις πιο βαριές απώλειες: από τους 420 κατοίκους, 47 δολοφονήθηκαν και 76 απήχθησαν. Ο σύζυγός της βγήκε από το ασφαλές δωμάτιο για να προσπαθήσει να κλειδώσει την πόρτα, αλλά οι ένοπλοι πέταξαν χειροβομβίδες στο σπίτι και τον πυροβόλησαν. «Τον ακούσαμε να ουρλιάζει τραυματισμένος», θυμάται. «Νομίζαμε ότι δεν θα έπαιρναν κάποιον σε αυτή την κατάσταση».
Η βοήθεια από τον ισραηλινό στρατό έφτασε ώρες αργότερα, αφού οι τρομοκράτες είχαν ήδη αποχωρήσει. «Ήμασταν εντελώς μόνοι. Ήταν μια τεράστια αποτυχία», λέει χαρακτηριστικά, αναφερόμενη στη μετέπειτα επίσημη έρευνα που κατέληξε σε «συστημική αποτυχία» προστασίας των πολιτών.
Η ιστορία της Μπατσεβά
Ο γιος της Εϊτάν, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του, λιμοκτονούσε, ξυλοκοπήθηκε και τον ανάγκαζαν να παρακολουθεί βίντεο βίας που είχαν καταγράψει οι ίδιοι οι τρομοκράτες. «Έτρωγε μία πίτα και ένα αγγούρι την ημέρα. Του έλεγαν ότι το Ισραήλ δεν υπάρχει πια», λέει η μητέρα του. Για εβδομάδες κοιμόταν κάτω από καρέκλες, φοβούμενος να ξαπλώσει.
Όσο για τον σύζυγό της Οχάντ, η οικογένεια έζησε επί μήνες μέσα στην αβεβαιότητα. Μέχρι και τις αρχές του 2025, δεν γνώριζαν αν ζούσε ή όχι. «Μας διέλυσε ψυχικά αυτή η αναμονή. Ελπίζαμε ότι θα γυρίσει ζωντανός». Η ιστορία της Μπατσεβά αποτελεί βασικό άξονα της νέας ισραηλινής σειράς Red Alert, η οποία επιχειρεί να καταγράψει προσωπικές μαρτυρίες από τη φονικότερη ημέρα για τους Εβραίους μετά το Ολοκαύτωμα. «Θέλω ο κόσμος να θυμάται. Να δει τι έγινε στ’ αλήθεια», λέει. «Δεν ήταν πόλεμος. Ήταν σφαγή».
