Γάζα 2025: Με τις μύγες να βουίζουν γύρω τους και τη δυσωδία να πνίγει την ατμόσφαιρα, ψάχνουν μέσα σε σακούλες απορριμμάτων για αποφάγια. Στους πρόποδες ενός κατεστραμμένου κτιρίου, στο κέντρο της Γάζας, συλλέγουν ξερά κομμάτια ψωμιού και ό,τι άλλο μπορεί να φαγωθεί.

Η εικόνα αυτή αποτελεί πλέον συνηθισμένο φαινόμενο στη Λωρίδα της Γάζας, όπου ένας ολόκληρος λαός –περίπου 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι– ζει υπό τον εφιάλτη της πείνας, μετά από μήνες αποκλεισμού και βομβαρδισμών. Από τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 και τη συνεπακόλουθη στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ, οι κάτοικοι της Γάζας αγωνίζονται για την ίδια τους την επιβίωση.

Παλαιότερα, το να ψάχνει κανείς στα σκουπίδια ήταν σπάνιο, παρά τη φτώχεια. Σήμερα όμως, οι εικόνες παιδιών και ενηλίκων να αναζητούν στα απορρίμματα όχι απλώς κάτι χρήσιμο, αλλά τροφή, είναι καθημερινές. Στα χαλάσματα και στα πεζοδρόμια, ψάχνουν για κάτι φαγώσιμο ή υλικά για καύση.

Η Islam, μορφωμένη και απόφοιτη του Ανοικτού Πανεπιστημίου Al-Quds με πτυχίο στην αγγλική φιλολογία, αισθάνεται ταπεινωμένη αλλά χωρίς άλλη επιλογή. Η ίδια και ο σύζυγός της –πρώην εργαζόμενοι στην UNRWA– βρίσκονται σήμερα χωρίς εισόδημα. Ο άντρας της, τραυματίας από τον πόλεμο του 2021, δεν μπορεί να εργαστεί.

Η αγορά είναι πλέον απαγορευτική: ό,τι υπάρχει είναι πανάκριβο. Οι φιλανθρωπικές κουζίνες εξαντλούν τα αποθέματά τους πριν καν προλάβει να σταθεί στην ουρά. «Οι άνθρωποι παλεύουν μεταξύ τους. Κανείς δεν χαρίζει τίποτα», λέει η Islam. «Οπότε το να ψάχνω στα σκουπίδια είναι καλύτερο».

Ακόμη και ο φόβος για ασθένειες περνά σε δεύτερη μοίρα. «Η πείνα είναι η μεγαλύτερη ασθένεια», καταλήγει.

Η ιστορία της Abu Taeima είναι μία μόνο από τις χιλιάδες που φανερώνουν την τραγική ανθρωπιστική κρίση που εκτυλίσσεται στη Γάζα, με την ελάχιστη διεθνή βοήθεια να μην φτάνει ποτέ εκεί όπου πραγματικά χρειάζεται. ΠΗΓΗ: ERTNEWS