Η Σχέση Μεταξύ Τηλεόρασης και Γνωστικής Λειτουργίας
Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης για περισσότερες από 4 ώρες ημερησίως μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης, με πιθανές συνδέσεις με την άνοια. Αυτή η ανακάλυψη επισημαίνει μια σημαντική δημόσια υγειονομική ανησυχία.
Η Επίδραση της Τηλεόρασης στην Υγεία
Μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο PLOS ONE υποστηρίζει ότι η παρατεταμένη παρακολούθηση τηλεόρασης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις γνωστικές λειτουργίες σε ενήλικες και ηλικιωμένους. Οι πρόοδοι στην ιατρική επιστήμη έχουν επεκτείνει τη διάρκεια ζωής των ανθρώπων, αλλά αυτό έχει οδηγήσει και σε αύξηση των αναπηριών και των ηλικιακών διαταραχών. Η άνοια είναι μια τέτοια κατάσταση που σχετίζεται με την ηλικία, η οποία χαρακτηρίζεται από μειωμένη γνωστική λειτουργία και σχετική λειτουργική αναπηρία.
Στατιστικά για την Άνοια
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η άνοια είναι η έβδομη κύρια αιτία θανάτου και σημαντικός παράγοντας αναπηρίας στους ηλικιωμένους. Ο αριθμός των ατόμων που ζουν με άνοια αναμένεται να αυξηθεί από 55 εκατομμύρια το 2019 σε 139 εκατομμύρια το 2050. Η νόσος Alzheimer είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας, που χαρακτηρίζεται από προοδευτική πτώση της επεισοδιακής μνήμης και των εκτελεστικών λειτουργιών, συχνά οδηγώντας σε απώλεια μνήμης και χωρική αποδιοργάνωση. Ενώ ορισμένες θεραπείες μπορούν να επιβραδύνουν την πρόοδο της νόσου, δεν υπάρχει επί του παρόντος θεραπεία για αυτή την κατάσταση. Ως εκ τούτου, η αναγνώριση παραγόντων που επηρεάζουν την έναρξη της Alzheimer και η ανάπτυξη παρεμβάσεων για τη μείωση του κινδύνου είναι οι πιο αποτελεσματικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του παγκόσμιου βάρους της άνοιας.
Η παρακολούθηση τηλεόρασης είναι μία από τις πιο κοινές καθημερινές ψυχαγωγικές δραστηριότητες μεταξύ των ενηλίκων και των ηλικιωμένων. Ο χρόνος που αφιερώνεται στην παρακολούθηση τηλεόρασης είναι επίσης δείκτης καθιστικής συμπεριφοράς. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η παρατεταμένη παρακολούθηση τηλεόρασης σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας, διαβήτη και καρδιοαγγειακών παθήσεων. Μελέτες που διερευνούν την επίδραση της τηλεόρασης στη γνωστική λειτουργία έχουν αναφέρει τόσο θετικά όσο και αρνητικά αποτελέσματα, με τις διαφορές αυτές να οφείλονται εν μέρει στις διαφοροποιήσεις στο σχεδιασμό και τη μεθοδολογία των μελετών.
Η τρέχουσα συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση σχεδιάστηκε για να κατανοήσει πλήρως αν υπάρχει σχέση μεταξύ της παρακολούθησης τηλεόρασης και των γνωστικών λειτουργιών σε ενήλικες και ηλικιωμένους. Η ανασκόπηση περιλάμβανε 35 μελέτες με 1,292,052 συμμετέχοντες, εκ των οποίων οι 28 μελέτες αναλύθηκαν περαιτέρω μέσω μετα-ανάλυσης. Η μετα-ανάλυση αποκάλυψε ότι οι μεγαλύτερες διάρκειες παρακολούθησης τηλεόρασης σχετίζονται με σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης, με τον κίνδυνο να είναι πιο έντονος για περισσότερες από τέσσερις ώρες ημερησίως.
Συγκεκριμένα, η μετα-ανάλυση αποκάλυψε ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης για κατά μέσο όρο έξι ώρες ημερησίως σχετίζεται με σημαντικά χαμηλότερο γνωστικό σκορ. Η ανάλυση κινδύνου προκατάληψης των επιλεγμένων μελετών έδειξε ότι η μετα-ανάλυση κινδύνου γνωστικής έκπτωσης έχει μέτριο επίπεδο βεβαιότητας, ενώ η μετα-ανάλυση του γνωστικού σκορ έχει χαμηλό επίπεδο βεβαιότητας. Αυτή η συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση αποκαλύπτει ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης για περισσότερες από τέσσερις ώρες ημερησίως μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης, και ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης για περισσότερες από έξι ώρες ημερησίως μπορεί να μειώσει σημαντικά τα γνωστικά σκορ στους ενήλικες και τους ηλικιωμένους.
Επιπλέον, οι συμβατικές ευρήματα της μετα-ανάλυσης ήταν μικτά. Ενώ τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης κινδύνου ήταν σημαντικά, η συνολική συμβατική μετα-ανάλυση για τη γνωστική έκπτωση δεν έδειξε σημαντικά αποτελέσματα. Ωστόσο, μία από τις συμπεριλαμβανόμενες μελέτες υποδεικνύει ότι η μεγαλύτερη διάρκεια παρακολούθησης τηλεόρασης σχετίζεται με σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο νόσου Alzheimer. Οι συγγραφείς προειδοποιούν ότι αυτό το εύρημα απαιτεί περαιτέρω επιβεβαίωση.
