
Η καθημερινή κατανάλωση μαύρου κύμινου βελτιώνει τα λιπίδια του αίματος
Το Nigella sativa, γνωστό και ως μαύρο κύμινο, είναι ένα μπαχαρικό που προσθέτει γεύση σε πιάτα όπως το κίρμα και το πανίρ, αλλά έχει και άλλες χρήσεις. Οι σπόροι του χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες στην παραδοσιακή ιατρική λόγω των αντιοξειδωτικών και αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων τους. Μια πρόσφατη κλινική δοκιμή που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Μητροπολιτικής Οσάκα υποδεικνύει ότι το μαύρο κύμινο μπορεί επίσης να έχει οφέλη κατά της παχυσαρκίας.
Κλινική δοκιμή και αποτελέσματα
Η ομάδα που ηγείται η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ακίκο Κοζίμα-Γιουάσα από τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Οικολογίας, πραγματοποίησε πειράματα σε κυτταρικό επίπεδο καθώς και κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Στην κλινική δοκιμή, οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν καθημερινά 5 γραμμάρια σκόνης σπόρων μαύρου κύμινου – περίπου μια κουταλιά της σούπας – για 8 εβδομάδες παρουσίασαν σημαντικές μειώσεις στα επίπεδα τριγλυκεριδίων, LDL (κακής) χοληστερόλης και συνολικής χοληστερόλης. Παράλληλα, τα επίπεδα HDL (καλής) χοληστερόλης αυξήθηκαν.
Σημασία των ευρημάτων
Οι βελτιώσεις στα προφίλ λιπιδίων του αίματος σχετίζονται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιοπαθειών και πρόωρου θανάτου. Η ομάδα ερεύνησε επίσης τις διαδικασίες που εμπλέκονται, διαπιστώνοντας ότι το εκχύλισμα σπόρων μαύρου κύμινου αναστέλλει την αδιπογένεση – τη διαδικασία σχηματισμού και ωρίμανσης των λιποκυττάρων – μπλοκάροντας τόσο τη συσσώρευση λιπαρών σταγονιδίων όσο και τη διαδικασία διαφοροποίησης.
Μελλοντικές έρευνες
«Αυτή η μελέτη υποδεικνύει με σαφήνεια ότι οι σπόροι μαύρου κύμινου είναι χρήσιμοι ως λειτουργική τροφή για την πρόληψη της παχυσαρκίας και των σχετικών με τον τρόπο ζωής ασθενειών», δήλωσε η Καθηγήτρια Κοζίμα-Γιουάσα. «Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό να βλέπουμε το μαύρο κύμινο να αποδεικνύει πραγματικά αποτελέσματα στη μείωση των λιπιδίων του αίματος σε ανθρώπινη δοκιμή». Η ερευνητική ομάδα ελπίζει να πραγματοποιήσει μεγαλύτερες και μακροχρόνιες κλινικές δοκιμές για να εξετάσει τις επιδράσεις του μαύρου κύμινου στον μεταβολισμό, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην αντίσταση στην ινσουλίνη και στους φλεγμονώδεις δείκτες.














