Η γλυκαιμία της εγκυμοσύνης επηρεάζει τη δομή του πλακούντα σε μοριακό επίπεδο
Η γλυκαιμία της εγκυμοσύνης, γνωστή και ως διαβήτης κύησης, μπορεί να προκαλέσει πολλές επιπλοκές στα νεογνά, ωστόσο οι λόγοι πίσω από αυτές τις επιπτώσεις παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ασαφείς. Μια νέα μελέτη, που εστιάζει σε ένα θεμελιώδες βήμα της διαδικασίας παραγωγής πρωτεϊνών από γενετικό υλικό, αποκαλύπτει ότι αυτή η διαδικασία επηρεάζεται, με αποτέλεσμα να αλλάζει ο τρόπος που ο πλακούντας διαβάζει και επεξεργάζεται τις γενετικές οδηγίες.
Ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε εγκυμοσύνες που πλήττονται από γλυκαιμία, εκατοντάδες γενετικά μηνύματα συντάσσονται λανθασμένα, ενδεχομένως διαταράσσοντας τη λειτουργία του πλακούντα. Ένα κλειδί στην έρευνα ήταν η πρωτεΐνη SRSF10, η οποία φαίνεται να συμβάλλει στη διαταραγμένη αυτή διαδικασία. Όταν οι ερευνητές μπλόκαραν αυτή την πρωτεΐνη σε εργαστηριακά κύτταρα, παρατηρήθηκαν οι ίδιες λανθασμένες συνθέσεις που παρατηρούνται στη γλυκαιμία της εγκυμοσύνης, υποδεικνύοντας ότι η στόχευση της SRSF10 θα μπορούσε στο μέλλον να βοηθήσει στη μείωση των επιβλαβών επιπτώσεων της γλυκαιμίας στα νεογνά.
Μια νέα προοπτική για τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης
Η γλυκαιμία της εγκυμοσύνης, μια μορφή διαβήτη που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, παρουσιάζει αυξανόμενη συχνότητα παγκοσμίως. Προκαλεί μια διαταραγμένη μεταβολική κατάσταση για το έμβρυο, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα από τη μητέρα. Αυτό μπορεί να έχει άμεσες συνέπειες για τα νεογνά, όπως το να γεννηθούν πολύ μεγάλα ή πολύ μικρά για την ηλικία κύησης, περισσότερες καισαρικές τομές, πρόωρες γεννήσεις και άλλα.
Επιπλέον, οι επιπτώσεις αυτές μπορεί να είναι μακροχρόνιες, με αυξημένους κινδύνους για παχυσαρκία και διαβήτη αργότερα στη ζωή. Η μελέτη, που διεξήχθη από τον καθηγητή Maayan Salton από τη Σχολή Ιατρικής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ και τον Δρ. Tal Schiller από την ίδια Σχολή, αποκαλύπτει πώς η γλυκαιμία της εγκυμοσύνης επηρεάζει τον πλακούντα σε μοριακό επίπεδο με τρόπους που δεν είχαν παρατηρηθεί ποτέ πριν.
Ανακαλύψεις που ανοίγουν νέους δρόμους
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetes, διαπίστωσε ότι η γλυκαιμία αλλάζει τον τρόπο που ο πλακούντας επεξεργάζεται τα γενετικά του μηνύματα. Χρησιμοποιώντας προηγμένα δεδομένα αλληλούχισης RNA από ευρωπαϊκές και κινεζικές εγκυμοσύνες, η ομάδα ανακάλυψε εκατοντάδες τροποποιήσεις στον τρόπο που τα RNA μόρια «συντίθενται», το βήμα που καθορίζει ποιες οδηγίες πρωτεϊνών παράγονται τελικά. Αυτές οι αλλαγές συνδέονται στενά με γονίδια που εμπλέκονται σε μεταβολικές και διαβητικές οδούς.
Ένα από τα βασικά ευρήματα επικεντρώθηκε στην πρωτεΐνη SRSF10, η οποία βοηθά στον έλεγχο της σύνθεσης RNA. Όταν οι ερευνητές μείωσαν τη δραστηριότητα της SRSF10 σε πλακουντιακά κύτταρα, εμφανίστηκαν οι ίδιες μοριακές διαταραχές που παρατηρούνται στη γλυκαιμία της εγκυμοσύνης. Αυτό υποδηλώνει ότι η SRSF10 μπορεί να είναι ένας κύριος ρυθμιστής της λειτουργίας του πλακούντα και ενδεχομένως ένας νέος θεραπευτικός στόχος για την πρόληψη επιπλοκών κατά την εγκυμοσύνη.
«Κατανοώντας πώς η γλυκαιμία της εγκυμοσύνης διαταράσσει τον πλακούντα σε μοριακό επίπεδο, μπορούμε να αρχίσουμε να φανταζόμαστε νέους τρόπους προστασίας των απογόνων», δήλωσε ο καθηγητής Salton. «Τα ευρήματά μας μας φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά σε αυτόν τον στόχο», πρόσθεσε ο Δρ. Schiller. «Εστιάζοντας στους συγκεκριμένους μοριακούς παράγοντες που εμπλέκονται, όπως η πρωτεΐνη SRSF10, μπορούμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς να μετατρέψουμε αυτή τη γνώση σε στρατηγικές που θα βελτιώσουν τα αποτελέσματα της εγκυμοσύνης.»
Η γλυκαιμία της εγκυμοσύνης συνήθως διαχειρίζεται μέσω διατροφής, άσκησης και ινσουλίνης, ωστόσο η υποκείμενη βιολογία της παραμένει ελάχιστα κατανοητή. Αυτή η έρευνα ρίχνει φως στο πώς οι μεταβολικές αλλαγές που παρατηρούνται στη γλυκαιμία μπορούν να επηρεάσουν την επεξεργασία των γονιδίων, ανοίγοντας νέες προοπτικές για παρέμβαση.
