Η διατροφή σας μπορεί να συμβάλλει στην εξάλειψη ειδών στο εξωτερικό
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Food, χρησιμοποίησε δεδομένα παγκόσμιας παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων (140 μοναδικά είδη) και ένα νέο, υψηλής ανάλυσης μέτρο βιοποικιλότητας που ονομάζεται “LIFE” για να εξετάσει τις σχετικές επιπτώσεις διαφορετικών τροφίμων στον κίνδυνο εξάλειψης ειδών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μέθοδο που ονομάζουν “κόστος ευκαιρίας εξάλειψης”.
Αποτελέσματα της μελέτης
Τα ευρήματα της μελέτης αποκάλυψαν ότι η παραγωγή 1 κιλού τροφής μπορεί να διαφέρει έως και τρεις τάξεις μεγέθους ανάλογα με τον τύπο τροφής. Τα ζωικά προϊόντα, ιδιαίτερα το κρέας από ρυτινίτες, καθώς και οι καλλιέργειες που αναπτύσσονται σε τροπικές περιοχές (όπως ο καφές και η σοκολάτα), παρατηρήθηκε ότι φέρουν σταθερά τον υψηλότερο κίνδυνο εξάλειψης ειδών. Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν το σημαντικό σχετικό κόστος των γεωργικών επιλογών στην οικολογία, καθοδηγώντας έτσι τις μελλοντικές πολιτικές διατήρησης και παραγωγής τροφίμων για βιώσιμα αποτελέσματα.
Η σημασία της βιοποικιλότητας
Οι καλλιέργειες που αναπτύσσονται σε εύκρατες περιοχές μπορεί να έχουν χαμηλό κίνδυνο, όπως η ευρωπαϊκή ζάχαρη, η οποία φέρει μεταξύ των χαμηλότερων επιπτώσεων εξάλειψης ανά κιλό, σε έντονη αντίθεση με την τροπική ζάχαρη από καλαμπόκι που καλλιεργείται σε περιοχές πλούσιες σε βιοποικιλότητα. Το παγκόσμιο σύστημα παραγωγής τροφίμων αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως μια κύρια απειλή για τη φύση, συνδεδεμένο με σημαντικές αλλαγές στη χρήση γης και καταστροφή οικοτόπων για γεωργία. Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται, η γεωργία και η παραγωγή τροφίμων αναγνωρίζονται ως η κύρια αιτία της τρέχουσας οικολογικής κρίσης εξάλειψης.
Η μείωση της συνεχιζόμενης απώλειας βιοποικιλότητας που σχετίζεται με την παραγωγή τροφίμων απαιτεί μια ισχυρή κατανόηση του ποιες τροφές είναι πιο επιβλαβείς και πού παράγονται, ενημερώνοντας έτσι τις πολιτικές διατήρησης. Δυστυχώς, προηγούμενες προσπάθειες ποσοτικοποίησης των επιπτώσεων της βιοποικιλότητας από τα τρόφιμα ήταν περιορισμένες. Οι τυπικές μέθοδοι όπως η ανάλυση κύκλου ζωής συχνά βασίζονται σε υποκειμενικά μέτρα και δεν έχουν την απαιτούμενη λεπτομέρεια για να ληφθούν υπόψη οι διαφορές στις επιπτώσεις των καλλιεργειών ανάλογα με την περιοχή καλλιέργειας.
Η παρούσα μελέτη αντιμετωπίζει αυτά τα κενά γνώσης αναπτύσσοντας ένα ισχυρό νέο μέτρο βιοποικιλότητας που ονομάζεται LIFE (Επιπτώσεις Αλλαγής Χρήσης Γης σε Μελλοντικές Εξαλείψεις), το οποίο αξιοποιεί λεπτομερή παγκόσμια δεδομένα σχετικά με την παραγωγή, κατανάλωση και εμπόριο τροφίμων από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO). Το LIFE είναι ένας παγκόσμιος χάρτης υψηλής ανάλυσης (ανάλυση 1,8 χλμ²) που εκτιμά την περιθωριακή επίδραση της γεωργικής χρήσης γης στον κίνδυνο εξάλειψης περίπου 30.000 χερσαίων σπονδυλωτών ειδών, υπολογίζοντας το “κόστος ευκαιρίας εξάλειψης”. Αυτό το κόστος αντιπροσωπεύει την χαμένη ευκαιρία αποκατάστασης της βιοποικιλότητας που προκύπτει από τη συνεχιζόμενη γεωργική χρήση γης.
Συνολικά, η μελέτη αυτή παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την κατανόηση των επιπτώσεων των τροφίμων στην βιοποικιλότητα και μπορεί να καθοδηγήσει τις πολιτικές για τη διατήρηση της φύσης και τη βιώσιμη παραγωγή τροφίμων.
