Η αυξανόμενη αόρατη κρίση των αστέγων στην Ουάσινγκτον

Κάθε βράδυ, ο Αμπντούλα Ιμπραχίμ αποσύρεται από τους δρόμους και βρίσκει καταφύγιο σε μια δασώδη περιοχή κατά μήκος του ποταμού Ποτόμακ. Όταν πέφτει η νύχτα και οι θερμοκρασίες μειώνονται, στήνει μια σκηνή και ανάβει φωτιά κάτω από την οροφή των πεύκων, ελάτων και κέδρων.

Για να αποφύγει τις αρχές, αλλάζει τακτικά τρεις σκηνές διαφορετικού χρώματος σε τρεις διαφορετικές τοποθεσίες. Όταν ξημερώνει, αποσυναρμολογεί το καταφύγιό του, διπλώνει τα υπάρχοντά του και τα κρύβει για την επόμενη νύχτα. “Δεν σε βλέπουν αν είσαι στο δάσος,” λέει ο 32χρονος. “Αλλά πρέπει να είναι όλα τακτοποιημένα μέχρι το πρωί, αλλιώς θα σε βρουν.”

Η καθημερινότητα των αστέγων

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, περιπλανιέται, σταματώντας σε δημόσιες βιβλιοθήκες για να ζεσταθεί ή σε συσσίτια για να φάει. Το σημαντικό είναι να μην τραβάει την προσοχή για την κατάσταση του. “Οι αστυνομικοί θέλουν να είμαστε μακριά από τα μάτια τους,” προσθέτει, ντυμένος με ένα γκρι μπουφάν και χωρίς κανένα από τα υπάρχοντά του.

Ο Ιμπραχίμ έχει προσπαθήσει να προσαρμοστεί από τον Αύγουστο, όταν ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έθεσε την αστυνομία της περιοχής υπό ομοσπονδιακό έλεγχο και διέταξε στρατιώτες της Εθνοφρουράς να περιπολούν στους δρόμους. Ο πρόεδρος είχε επίσης διατάξει τους άστεγους να απομακρυνθούν αμέσως. “Δεν θα υπάρξουν ‘Κύριε Καλοσυνάτος’,” είχε αναρτήσει.

Η αόρατη πραγματικότητα

Η κυβέρνηση Τραμπ υποστηρίζει ότι οι επιχειρήσεις κατά των καταυλισμών έχουν μειώσει την ορατότητα της α homelessness, βελτιώνοντας έτσι την πόλη. “Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουάσινγκτον είναι πιο ασφαλής, καθαρή και όμορφη χάρη στις ιστορικές ενέργειες του Προέδρου Τραμπ,” δήλωσε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τέιλορ Ρότζερς.

Ωστόσο, ενώ μπορεί να φαίνεται ότι υπάρχουν λιγότεροι άστεγοι στην πρωτεύουσα, αυτοί δεν έχουν εξαφανιστεί. Σε συνεντεύξεις, οι άστεγοι ανέφεραν ότι βρίσκονται σε μια διαρκή κίνηση, κρυμμένοι σε κοινή θέα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μετακινούνται, τρώγοντας σε συσσίτια και ξεκουράζονται σε δημόσιες βιβλιοθήκες, σε παγκάκια ή σε στάσεις λεωφορείων. Τη νύχτα, πολλοί από αυτούς κοιμούνται σε εισόδους καταστημάτων, σε πεζοδρόμια ή σε σκαλιά εκκλησιών. Κάποιοι διανυκτερεύουν στα λεωφορεία, ενώ άλλοι βρίσκουν καταφύγιο σε δάση ή φεύγουν προς προάστια της Βιρτζίνια ή του Μέριλαντ.

Σύμφωνα με μια απογραφή του 2025, περίπου 5,100 άστεγοι ζουν στην Ουάσινγκτον, συμπεριλαμβανομένων και των προσωρινών καταφυγίων. Μετά την επιβολή της ομοσπονδιακής πολιτικής κατά της δημόσιας α homelessness, οι άνθρωποι που ζούσαν σε αυτοσχέδιες κοινότητες διασκορπίστηκαν και τώρα ζουν στη σκιά. Οι δημοτικές αρχές εκτιμούν ότι σχεδόν 700 άστεγοι ζουν εκτός, χωρίς σκηνές ή άλλο καταφύγιο.

Οι συνέπειες της πολιτικής

Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, οι άστεγοι εκτίθενται στις καιρικές συνθήκες και η υγεία τους επιδεινώνεται, με χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης και οι καρδιοπάθειες να παραμένουν χωρίς θεραπεία. Οι παροχείς ιατρικής φροντίδας στο δρόμο δηλώνουν ότι, από την ώρα που αναπτύχθηκε η Εθνοφρουρά, έχουν δυσκολευτεί να εντοπίσουν τους ασθενείς τους. Πολλοί που επηρεάστηκαν από τις επιχειρήσεις έχουν χάσει τα σωτήρια φάρμακά τους, και είναι πιο πιθανό να χάσουν ιατρικά ραντεβού καθώς συνεχώς μετακινούνται. Η συνεχής αναστάτωση μπορεί να ωθήσει τους ασθενείς με ψυχικές ασθένειες και εξάρτηση σε πιο βαθιά προβλήματα, αυξάνοντας τον κίνδυνο υπερδοσολογίας.

Οι κοινωνικοί λειτουργοί αναφέρουν παρόμοιες διαταραχές, καθώς οι πελάτες χάνονται, σπάζοντας τις συνδέσεις που είναι απαραίτητες για την απόκτηση εγγράφων στέγασης, όπως ταυτότητες και κάρτες κοινωνικής ασφάλισης. Οι τοπικές αρχές και οι υγειονομικοί πάροχοι προειδοποιούν ότι αυτή η κατάσταση θα επιδεινώσει την α homelessness, απειλώντας τη δημόσια υγεία και ασφάλεια, ενώ θα επιφέρει τεράστιες δαπάνες για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

“Ήταν ήδη δύσκολο να εντοπίσουμε τους ανθρώπους, αλλά η ομοσπονδιακή παρουσία το έκανε ακόμα πιο δύσκολο,” δήλωσε η Τόμπι Σμιθ, γιατρός ιατρικής στο δρόμο και εκτελεστική διευθύντρια του Street Health D.C.

Ο Κρις Τζόουνς, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ουάσινγκτον, τώρα είναι άστεγος, καθώς εκδιώχθηκε από τη σκηνή του κοντά στον Λευκό Οίκο κατά τις πρώτες ημέρες της ομοσπονδιακής πολιτικής κατά της α homelessness. Δήλωσε ότι δύο από τις σκηνές του κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων.