Η άσκηση με αντίσταση προσφέρει μεγαλύτερα οφέλη στην πρόληψη διαβήτη και παχυσαρκίας
Η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην καύση θερμίδων, αλλά όταν πρόκειται για την πρόληψη του διαβήτη και της παχυσαρκίας, η άρση βαρών φαίνεται να έχει το προβάδισμα. Αυτό προκύπτει από προκλινικές έρευνες που διεξήχθησαν στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Ερευνών Fralin της Virginia Tech.
Η έρευνα και τα ευρήματα
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 30 Οκτωβρίου στο Journal of Sport and Health Science, συγκρίνει τις επιδράσεις της αερόβιας και της άσκησης με αντίσταση σε ποντίκια που τρέφονται με διατροφή πλούσια σε λιπαρά, ένα μοντέλο που χρησιμοποιείται ευρέως για την κατανόηση της παχυσαρκίας, της υπεργλυκαιμίας και του τύπου 2 διαβήτη.
Η ομάδα ερευνητών, υπό την καθοδήγηση του Zhen Yan, καθηγητή και διευθυντή του Ινστιτούτου, διαπίστωσε ότι, αν και και οι δύο μορφές άσκησης βοήθησαν το σώμα να απομακρύνει τη ζάχαρη από το αίμα, η άσκηση με αντίσταση ήταν πιο αποτελεσματική στη μείωση του υποδόριου και σπλαχνικού λίπους, στη βελτίωση της γλυκαιμικής ανοχής και στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, παράγοντες κλειδιά για την πρόληψη και διαχείριση του διαβήτη.
Μια νέα προσέγγιση στην έρευνα άσκησης
Η έρευνα αυτή έρχεται να καλύψει ένα κενό, καθώς μέχρι τώρα δεν υπήρχε μια άμεση, ελεγχόμενη σύγκριση μεταξύ των δύο τύπων άσκησης. Για να πραγματοποιηθεί αυτή η σύγκριση, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα νέο μοντέλο άρσης βαρών για ποντίκια, το οποίο περιλάμβανε ειδικά σχεδιασμένα κλουβιά όπου τα ποντίκια έπρεπε να σηκώσουν μια βαρύτερη καπάκι για να αποκτήσουν τροφή. Αυτή η διαδικασία μιμούνταν τις κινήσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι κατά την άσκηση με αντίσταση.
Στο μεταξύ, η ομάδα των ποντικών που συμμετείχε στην αερόβια άσκηση είχε ελεύθερη πρόσβαση σε τροχό τρεξίματος. Οι ομάδες ελέγχου περιλάμβαναν καθιστικά ποντίκια που τρέφονταν είτε με κανονική είτε με λιπαρή διατροφή.
Σημαντικά ευρήματα και προοπτικές
Κατά τη διάρκεια οκτώ εβδομάδων, οι ερευνητές παρακολούθησαν την αύξηση βάρους, τη σύνθεση σώματος και την κατανομή λίπους. Αξιολόγησαν την ικανότητα άσκησης με τρέξιμο σε διάδρομο, εξέτασαν τη λειτουργία της καρδιάς και των μυών και μέτρησαν την ικανότητα των ποντικών να ρυθμίζουν τη ζάχαρη στο αίμα. Οι αναλύσεις των ιστών των σκελετικών μυών αποκάλυψαν στοιχεία για τη σήμανση της ινσουλίνης σε μοριακό επίπεδο.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και οι δύο μορφές άσκησης μειώνουν το λίπος στην κοιλιά και κάτω από το δέρμα, βελτιώνουν τη ρύθμιση της γλυκόζης, με καλύτερη σήμανση ινσουλίνης στους σκελετικούς μύες. Ωστόσο, η άρση βαρών αποδείχθηκε ότι προσφέρει μεγαλύτερα οφέλη για την υγεία.
Η έρευνα αυτή έρχεται σε μια εποχή που η παχυσαρκία και ο διαβήτης αποτελούν σοβαρές προκλήσεις δημόσιας υγείας, ενισχυμένες από καθιστικούς τρόπους ζωής και διατροφές πλούσιες σε λιπαρά. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της άσκησης, είτε είναι αερόβια είτε με αντίσταση, στην πρόληψη αυτών των καταστάσεων.
Η μελέτη από την Virginia Tech, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, προσφέρει ελπίδες και για εκείνους που δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε αερόβιες ασκήσεις, καθώς η άρση βαρών μπορεί να προσφέρει εξίσου ή και καλύτερα οφέλη κατά του διαβήτη.
Επιπλέον, οι ερευνητές παρατήρησαν αλλαγές στις οδούς σήμανσης των σκελετικών μυών, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες φαρμακευτικές θεραπείες για τον τύπο 2 διαβήτη.
