Ο φόβος φυλάει τα έρημα αλλά ο φόβος ενίοτε δημιουργεί τις ουρές και τον συνωστισμό. Ηταν αυτός ο φόβος που την περασμένη Παρασκευή οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους να σταθούν έξω από εμπορικά καταστήματα για να αγοράσουν ό,τι προλάβουν προτού κατέβουν πάλι τα ρολά. Τουλάχιστον αυτό νόμιζαν ότι θα συνέβαινε.
«Να αγοράσουν όμως τι ακριβώς όλοι μαζί ξαφνικά;» Οτιδήποτε. Παπούτσια, μπλούζες, κάλτσες, κάποια φόρμα, κάτι δηλαδή που θα ήθελαν να προλάβουν να πάρουν πιστεύοντας ότι θα κλείσουμε και δεν θα έχουν άλλη ευκαιρία στο άμεσο μέλλον. «Και μαζεύτηκαν ξαφνικά 15 άνθρωποι απ’ έξω να περιμένουν και στο τέλος όλοι κάτι πήραν. Και εμείς κλείσαμε μία ώρα αργότερα. Εφυγα αργά το βράδυ από τη δουλειά», όπως λέει στο in.gr υπάλληλος καταστήματος με αθλητικά είδη στο Παγκράτι.
Τα καταστήματα δεν έκλεισαν, έμειναν ανοικτά μέχρι τη σημερινή Παρασκευή και συνωστισμό δεν είχαν. Μάλιστα ακόμη και χωρίς ραντεβού, όπως πρόσταζε το click inside, στέκονταν στην πόρτα του καταστήματος, ρωτούσαν αν μπορούν να μπουν μέσα να ψωνίσουν και στις περισσότερες περιπτώσεις η υπάλληλος τους ζητούσε τον αριθμό του κινητού τους τηλεφώνου και τους έστελνε ονομαστικό SMS με την ώρα που θα μπορούσαν να μπουν στο κατάστημα. Αν δεν υπήρχε άλλος μέσα ή είχε καταχωρημένο ραντεβού για αργότερα, τους έλεγε μάλιστα να μπουν εκείνη τη στιγμή.
Τα εμπορικά καταστήματα, την ώρα που η εκπτωτική περίοδος βρίσκεται στην κορύφωσή της, είναι ο κλάδος της οικονομίας – που φυσικά αν εξαιρέσει κανείς την εστίαση και τον τουρισμό – πλήττεται συνεχώς και περιδινίζεται από αντικρουόμενα μέτρα, αυτό που λένε ακορντεόν, ανοίγοντας και κλείνοντας κάθε φορά που οι ανακοινώσεις για κρούσματα και επιδημικό φορτίο προκαλούν στον κόσμο ρίγη ανησυχίας.
Ομως οι έμποροι και οι επιχειρηματίες, αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, που έχουν αφήσει εδώ και μήνες παρατημένες τις καρέκλες πάνω στα τραπέζια τυλίγοντας με τις ασπροκόκκινες κορδέλες την είσοδο των καταστημάτων, έχουν διαφορετική άποψη από πολλούς ειδικούς για το φάρμακο που χρειάζεται η οικονομία και η κοινωνία για να αναταχθεί από την καταστολή της κοροναϊκής επέλασης.
Τα μέτρα της περασμένης Παρασκευής και συνεκδοχικά της σημερινής μέρας, ακόμη πιο σκληρά και δραστικά, συνιστούν ένα ιατρικό κοκτέιλ που ο κόσμος της αγοράς, τα ζωντανά κύτταρα που συναποτελούν τη ζωντανή οικονομία, δεν μπορεί να αφομοιώσει. Και αυτήν την αδυναμία της οικονομίας να ανταποκριθεί σε συνεχείς και επαμφοτερίζουσες θεραπείες, έχουν αντιληφθεί και πολλοί ειδικοί που λένε: «Τα μέτρα φθάνουν. Είναι αρκετά, πάσχουμε από τήρηση των μέτρων και όχι από νέα μέτρα».
Η εμφατική αυτή διαπίστωση ανήκει στην πρόεδρο των νοσοκομειακών γιατρών, Ματίνα Παγώνη, και είναι η ίδια διαπίστωση που βγαίνει από τα χείλη όλων των επιχειρηματιών που οι δουλειές τους είναι συνυφασμένες με την αγοραστική ικανότητα του κόσμου, το ξόδεμα λίγων χρημάτων την ώρα της βόλτας, της παρέας, άντε της διασκέδασης.
«Μπορούσαμε το καλοκαίρι να δεχόμαστε κόσμο, να έχουμε τα τραπέζια σε απόσταση, να εξυπηρετούμε όλους. Να τους έχουμε τραπεζωμένους χωρίς πρόβλημα και να μην γυρνάνε πέρα δώθε, όρθιοι ο ένας δίπλα στον άλλο, μπουλούκια 10 και 20 ατόμων», ανέφερε στο in.gr ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Λαύριο. Και όλοι έβρισκαν τραπέζι να καθίσουν και μάλιστα πρώτοι εμείς νοιαζόμασταν για την ασφάλεια αφού εγώ και η οικογένειά μου δουλεύουμε το μαγαζί».
Την άποψη αυτή συμμερίζονται και εκατοντάδες άλλοι άνθρωποι της αγοράς που έχουν καφετέριες. «Υπάρχει αμφιβολία ότι η κίνηση στους δρόμους θα ήταν λιγότερο αυξημένη αν πολλοί απ’ όσους παίρνουν το αμάξι και πηγαίνουν βόλτες κάθονταν να πιουν τον καφέ τους στο μαγαζί;», λέει στo in.gr ιδιοκτήτης καφέ στην Καισαριανή.
«Σε αυτό το λοκντάουν δεν μένει κανείς στο σπίτι, δεν είναι σνα τον περασμένο Μάρτιο. Όλοι είναι έξω μέχρι τις 9. Ξέρω ανθρώπους που πηγαίνουν για βόλτα ακόμα και στο σουπερμάρκετ. Οταν στη μία καφετέρια έχει 50 άτομα και άλλα τόσα σε μία πιο κάτω, άτομα που έτσι κι αλλιώς θα ήταν έξω στο δρόμο για να χαζεύουν, τότε μειώνεις την πολυκοσμία, σπας τα κανάλια ροής της πανδημίας».
Γιατροί και λοιμωξιολόγοι, που ίσως δεν συνιστούν την πλειοψηφία, έχουν σταθεί κριτικά απέναντι στην ουσία και την συχνότητα επιβολής μέτρων. «Τι θα αφήσεις ζωντανό και τι θα σκοτώσεις. Με ένα φάρμακο δεν γιατρεύεις τα πάντα όμως και για να χορηγήσεις συνδυαστική αγωγή πρέπει να ξέρεις πρώτα από τι πάσχει ο ασθενής στη συνέχεια αν τα φάρμακα που θα δώσεις είναι συμβατά μεταξύ τους και δεν προκαλέσουν σοκ στον οργανισμό και στο τέλος και αποτιμήσεις τη δράση του κάθε φαρμάκου με τον τρόπο ζωής που ακολούθησε ο ασθενής στο διάστημα της θεραπείας», όπως ανέφερε στο in.gr καθηγητής Παθολογίας στο ΕΚΠΑ.
Οι άνθρωποι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων λένε σε όλους τους τόνους ότι η αγορά μόνη της γνωρίζει τον τρόπο να αυτορυθμίσει τη λειτουργία της ζωντανής και δραστήριας οικονομίας. Μπορούν να τηρηθούν πρωτόκολλα ασφαλείας, μπορούν να κρατήσουν τον κόσμο συγκεντρωμένο και ασφαλή. Ο Μανώλης Δερμιτζάκης, καθηγητής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, παρατήρησε πως «αν ελέγχαμε την κινητικότητα θα μπορούσαν και τα μαγαζιά να μείνουν ανοιχτά, και τα σχολεία και κάποιες δραστηριότητες. Όμως επειδή δεν μπορούμε να ελέγξουμε την κινητικότητα κλείνουμε πολύ περισσότερα από ότι χρειάζεται ώστε ο κόσμος να μη βγαίνει έξω».
IN.GR
