Η χρήση κορτικοστεροειδών από του στόματος στην Ιταλία
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Allergy εξέτασε τις συνήθειες χρήσης και τα εμπόδια που υπάρχουν στην τήρηση των κατευθυντήριων γραμμών για τη θεραπεία με κορτικοστεροειδή από του στόματος (OCS) για το άσθμα στην Ιταλία. Για το σκοπό αυτό, πραγματοποιήθηκαν έρευνες με επαγγελματίες υγείας (HCPs) και ασθενείς.
Στατιστικά στοιχεία για το άσθμα στην Ιταλία
Το άσθμα επηρεάζει περίπου 262 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, με την υψηλότερη συχνότητα να παρατηρείται στα παιδιά κάτω των εννέα ετών. Η παγκόσμια επικράτησή του έχει αυξηθεί κατά περίπου 15% μεταξύ 1990 και 2019. Στην Ιταλία, περίπου 4 εκατομμύρια άτομα ζουν με άσθμα, εκ των οποίων περίπου 200.000 έχουν σοβαρό άσθμα (SA), ένα γκρουπ που επιβαρύνει σημαντικά τους πόρους και τα κόστη της υγειονομικής περίθαλψης.
Κατευθυντήριες γραμμές και πραγματικότητα
Η διαχείριση του SA συχνά απαιτεί τη χρήση μακράς δράσης β2-αγωνιστών (LABAs), εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών (ICS) και μακράς δράσης μουσκαρινικών ανταγωνιστών (LAMAs). Οι υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές προτείνουν τη χρήση OCS μόνο ως τελευταία επιλογή λόγω των σοβαρών παρενεργειών, όπως η αναστολή ανάπτυξης στα παιδιά και η ιατρογενής επινεφριδιακή ανεπάρκεια. Παρά ταύτα, τα φάρμακα OCS συνταγογραφούνται συχνά στη θεραπεία του άσθματος. Ωστόσο, οι ασθενείς εκφράζουν ανησυχίες, με έρευνες να δείχνουν ότι περίπου το 44% των ενηλίκων αναφέρουν φόβους σχετικά με τη χρήση OCS, γεγονός που τους οδηγεί συχνά να μειώνουν ή να διακόπτουν τη θεραπεία χωρίς ιατρική επίβλεψη.
Για να εξεταστεί το χάσμα γνώσης μεταξύ των κατευθυντήριων γραμμών και της κλινικής πρακτικής σχετικά με τη θεραπεία του άσθματος, η Ένωση Respiriamo Insieme στην Ιταλία, σε συνεργασία με την Sanofi, διεξήγαγε δύο έρευνες μεταξύ των HCPs (έρευνα 1) και των ασθενών (έρευνα 2). Η παρούσα μελέτη καταγράφει τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών, οι οποίες στοχεύουν στη μείωση της εξάρτησης από τα OCS και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με SA.
Η έρευνα 1 περιλάμβανε επτά κλειστές ερωτήσεις και συγκέντρωσε πληροφορίες σχετικά με τις πρακτικές συνταγογράφησης OCS, τα εμπόδια στη σωστή χρήση, τις πιθανές υπερβολές και την τήρηση των τρεχουσών κατευθυντήριων γραμμών. Η έρευνα 2 εξέτασε τις προοπτικές των ασθενών σχετικά με την ενημέρωση και την εμπλοκή τους στις αποφάσεις θεραπείας, τα πρότυπα χρήσης, την προσαρμογή και παρακολούθηση της θεραπείας, την εκπαίδευση που παρέχεται από τους HCPs, τη διαχείριση των παρενεργειών και τις πρακτικές ασφαλείας σχετικά με τη χρήση OCS.
Συνολικά, 366 HCPs ολοκλήρωσαν την έρευνα, με το 82% να προτιμά μια διάρκεια θεραπείας OCS 10 ημερών. Μια διάρκεια άνω των 21 ημερών προτιμήθηκε από το 14% των HCPs, ενώ οι υπόλοιποι επέλεξαν μεγαλύτερες διάρκειες θεραπείας. Το 99% των HCPs δήλωσε ότι είτε η χρήση OCS για περισσότερο από 6 μήνες το χρόνο είτε 2 ή 3 κύκλοι το χρόνο είναι απαραίτητοι για να χαρακτηριστεί ένας ασθενής ως εξαρτώμενος από OCS. Το υπόλοιπο 1% πίστευε ότι ένας μόνο κύκλος ήταν αρκετός. Όσον αφορά τη συνολική ετήσια χρήση κορτικοστεροειδών, το 28% ανέφερε ότι δεν παρακολουθεί ποτέ τη συνολική δόση OCS για τους ασθενείς τους, το 40% το έκανε, το 24% το έκανε περιστασιακά και το υπόλοιπο 8% βασίστηκε σε συνταγογραφούμενες δόσεις OCS.
Το 27% των HCPs πίστευε ότι η μέγιστη ασφαλής ημερήσια δόση ήταν 7.5 mg/ημέρα, ενώ το 43% την τοποθέτησε στα 5 mg/ημέρα. Δώδεκα και 18% πίστευαν ότι τα ασφαλή όρια ήταν 2 mg/ημέρα και 10 mg/ημέρα, αντίστοιχα. Όσον αφορά τις στρατηγικές για τη μείωση της δόσης OCS στη διαχείριση του SA, το 43% απάντησε ότι η αλλαγή της συνδυασμένης θεραπείας ICS/LABA ήταν η πιο αποτελεσματική. Ακολούθησε η χρήση βιολογικών θεραπειών (37%). Περισσότεροι από τους μισούς HCPs πίστευαν ότι μια διεπιστημονική προσέγγιση είναι κρίσιμη για την πρόληψη των παρενεργειών από τα OCS.
