Γαλλία: Ποιοι είναι οι υποψήφιοι διάδοχοι του Φρανσουά Μπαϊρού
Μετά την αποτυχία της ψήφου εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού το βράδυ της Δευτέρας (08.09.2025), αναμένεται ότι ο ίδιος θα υποβάλει την παραίτησή του το μεσημέρι της Τρίτης στον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Ήδη στο Παρίσι κυκλοφορούν έντονα σενάρια σχετικά με το ποιος θα είναι ο διάδοχος του Μπαϊρού.
Προβλέψεις για τον νέο πρωθυπουργό
Ο Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι «έλαβε υπόψη» το αποτέλεσμα της ψήφου και απέκλεισε την άμεση διάλυση της Εθνοσυνέλευσης. Σύμφωνα με πληροφορίες από το AFP, η ανακοίνωση του νέου πρωθυπουργού που θα αντικαταστήσει τον Φρανσουά Μπαϊρού μπορεί να γίνει πολύ σύντομα, ίσως και μέσα στην ημέρα. Θα είναι ο έκτος επικεφαλής της κυβέρνησης που αποχωρεί κατά τη διάρκεια των δύο προεδρικών θητειών του Μακρόν, ακολουθώντας τους Εντουάρ Φιλίπ, Ζαν Καστέξ, Ελιζαμπέτ Μπορν, Γκαμπριέλ Ατάλ και Μισέλ Μπαρνιέ. Αυτή η κατάσταση αποκαλύπτει τις χρόνιες δυσκολίες του Μακρόν να διατηρήσει ισορροπίες σε μια κατακερματισμένη Εθνοσυνέλευση.
Φαβορί και εναλλακτικές επιλογές
Στο Παρίσι, οι φήμες είναι πολλές. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλ Νταρμανέν και ο υπουργός Άμυνας Σεμπαστιέν Λεκονύ, οι οποίοι είναι στενοί συνεργάτες του Μακρόν και διαθέτουν εμπειρία, θεωρούνται φαβορί για τη θέση. Στη λίστα υποψηφίων περιλαμβάνονται επίσης η υπουργός Υγείας Κατρίν Βωτρέν και ο υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λε Μερ. Επιπλέον, εξετάζονται και επιλογές εκτός κυβέρνησης για να διευρυνθεί η πολιτική βάση, όπως ο Ραφαέλ Γκλουκσμάν, επικεφαλής του προοδευτικού κινήματος Place Publique (PP), ή ο πρώην πρωθυπουργός σοσιαλιστής Μπερνάρ Καζνέβ.
Πέρα από τα ονόματα, το κεντρικό ερώτημα παραμένει: ποιος μπορεί να κυβερνήσει χωρίς να ανατραπεί; Σε μια Εθνοσυνέλευση κατακερματισμένη ανάμεσα στη ριζοσπαστική αριστερά, τους σοσιαλιστές, τη δεξιά και την ακροδεξιά, κανένα μπλοκ δεν διαθέτει πλειοψηφία. Η αντιπολίτευση ελπίζει να εκμεταλλευθεί τη φθορά του Μακρόν για να πιέσει προς νέες εκλογές, ενώ το Ελιζέ αναζητά ένα πρόσωπο που θα μπορέσει να επαναφέρει τουλάχιστον μια στοιχειώδη σταθερότητα και να προωθήσει τις απαραίτητες οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
